بررسی های انجام شده نشان می دهد، که در زلزله های مختلف بیشترین آسیب ها و خسارات ،متوجه ساختمان های مصالح بنایی است. یکی از روش های بهسازی لرزه ای در برابر نیروهای ناشی از زلزله، جداسازی ساختمان از بستر خاک است. این پژوهش رفتار ساختمان متکی بر بستر لغزشی را مورد مطالعه قرار داده است. در این بررسی سازه از خاک زیر آن به وسیله یک لایه مصالح سنگی مناسب جدا شده و ساختمان روی بستر اصطکاکی می لغزد، به طوری که شتاب های اعمال شده در حد قابل توجهی کاهش می یابد. از مهم ترین پارامترها و متغیر های مورد توجه در این پژوهش اثر قطر مصالح سنگی مورد استفاده و ضخامت لایه بر روی رفتار ساختمان مصالح بنایی می باشد، لایه لغزشی با استفاده از روش المان گسسته مدلسازی شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که کاهش قطر مصالح سنگی و افزایش ضخامت لایه منجر به کاهش بیشتر شتاب ورودی به سازه می شود. همچنین رفتار دینامیکی ساختمان های بنایی با پایه های ایزوله شده، و نیز پایه های ثابت، با ایجاد مدل سه بعدی بررسی شده است. نتایج این مطالعه بیانگر عملکرد مناسب سازه های جداسازی شده با مصالح بنایی، نسبت به سازه هایی با پایه های ثابت می باشد.