هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش بازداری از پاسخ بر کاهش علایم زیرگروه های اختلال adhdو adhd همراه با odd بود. در یک بررسی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه، فرایند درمان بر روی8 آزمودنی (2نفرگروه ترکیبی، 2نفرعمدتا بی توجه، 2 نفرعمدتا تکانشگر،2 نفر adhd همراه با odd ( انجام شد.والدین آزمودنی ها در مرحله پیش از درمان )خط پایه( و در طی جلسات درمان پرسشنامه علائم مرضی کودکان (csi-4) را تکمیل کردند. نمره های آزمودنی ها در کلیه زیرگروه ها در مرحله پس از درمان نسبت به مرحله قبل از درمان کاهش نشان دادند. نتیجه ای که میتوان استنباط کرد این است که آموزش بازداری از پاسخ موجب کاهش علایم adhd نوع ترکیبی و adhd عمدتا بی توجه می شود.آموزش بازداری از پاسخ برکاهش علایم adhd نوع مرکب و عمدتا بی توجه موثرتر از adhd عمدتا تکانشگر و adhd همراه با odd است.