چکیده در پژوهش حاضر از طریق بررسی رابطه میان قشربندی اجتماعی و مصرف فرهنگی برآنیم تا علل تفاوت های مشهود در الگوی مصرف فرهنگی گروه های مختلف جوانان را باز نمایانیم. فرض اصلی این پژوهش به تأسی از نظریه بوردیو ناظر بر آن است که دسترسی افتراقی به انواع سرمایه های فرهنگی و اقتصادی، نوع سلیقه و مصرف فرهنگی متمایز جوانان را متأثر می سازد. برای بررسی این فرض نیز داده هایی در زمینه نوع مصرف فرهنگیِ (در سه حوزه مستقل موسیقی، فیلم و کتاب) 400 نفر از جوانان شهر تهران با روش پیمایش و ابزار پرسشنامه جمع آوری شده است. یافته های حاصل از پیمایش موید آنست که: 1- میان سرمایه اقتصادی و سرمایه فرهنگی و نوع مصرف فرهنگی جوانان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. 2- هرچه میزان سرمایه اقتصادی و بویژه سرمایه فرهنگی بیشتر باشد تمایل جوانان به مصرف انواع کالاهای فرهنگی نخبه گرایانه بیشتر و گرایش شان به مصرف انواع کالاهای فرهنگی عامیانه کمتر است. 3- در مجموع و با توجه به نتایج تحلیل رگرسیون مشخص شد سرمایه فرهنگی دارای سهم مثبت و معناداری در شکل دهی به نوع مصرف فرهنگی است و با خروج سرمایه اقتصادی از معادله، به تنهایی 30 درصد واریانس مصرف فرهنگی را تبیین می کند.