نتایج برخی از تحقیقات نشان می دهد، شرکت هایی که سود پر نوسان دارند نسبت به شرکت هایی که سود هموار دارند دارای ریسک بیشتری اند و اعتماد سرمایه گذاران را نسبت به آینده کاهش می دهند. لذا مدیران انگیزه قوی دارند تا سود را مدیریت کنند و برآنند که از طریق هموار ساختن در تعیین سود دخالت نمایند تا رقم سود در راستای دلخواه آنها گزارش شود. از یک طرف عوامل متعددی از جمله اندازه شرکت، نوع صنعت، انحراف از فعالیت های عملیاتی و غیره می تواند بر هموارسازی سود تأثیر گذار باشد. ما در این تحقیق بر دو متغیر اندازه شرکت و نوع صنعت تاکید داریم. از طرف دیگر، مطابق با یکی از طبقه بندی های مدیریت سود، مدیران یا به قصد تحریف و جهت منافع شخصی خود و یا به قصد انتقال اطلاعات اقدام به هموارسازی سود می نمایند که ما این کار را با بررسی رابطه بین سود دوره جاری با سود و جریانات نقد حاصل از فعالیت های عملیاتی دوره ای آتی انجام داده ایم. لذا این پژوهش بر آنست تا اثر هموارسازی سود را با توجه به دو متغیر اندازه شرکت و نوع صنعت بر پیش بینی سود و جریانات نقد دوره های آتی بررسی کند. روند تحقیق به گونه ای است که 82 شرکت نمونه انتخابی را از سال 88-1378 براساس متغیر اندازه شرکت به شرکت های بزرگ و کوچک و براساس متغیر نوع صنعت به محوری و پیرامونی تفکیک نموده ایم. سپس درجه هموارسازی سود برای هر یک از شرکت های گروه های تفکیک شده از طریق همبستگی منفی بین تغییرات اقلام تعهدی اختیاری و تغییرات سود قبل از تغییرات اقلام تعهدی اختیاری بین سال های 85-1378 اندازه گیری شد. اقلام تعهدی اختیاری با استفاده از مدل مقطعی جونز برآورد گردید. سپس با استفاده از مدل تاکر و زارووین (tz) ارتباط بین سود ها و بازده جاری و آتی با درجات متفاوت از هموارسازی سود برای سال های 85-1382بررسی شده. در مجموع نتایج پایانی حاصل از آزمون ها نشان می دهد که هموارسازی سود در گروه های مختلف تفکیک شده، بیشتر به قصد تحریف و نه به قصد انتقال اطلاعات در سود های شرکت صورت می گیرد.