هدف تحقیق حاضر مطالعه عوامل موثر بر باروری زنان همسر دار 39-30 ساله با تأکید بر ابعاد جمعیتی است که بر روی 383 نفر از زنان شهر ترکمن به اجرا گذاشته شد. با توجه به اینکه سن باروری 49-15 سال می باشد در این پژوهش به علت محدودیت طیف کاری و کاهش حجم کار از لحاظ جمعیت شناسی از گروه سنی 39-30 سال استفاده شده است در نتیجه گروه های سنی ماقبل را نیز پوشش می دهد. جامعه آماری تحقیق زنان شهر ترکمن می باشد که تعداد آنها برابر یا 4580 نفر می باشد، حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران 383 نفر برآورد گردید. با تقسیم بندی شهر به 5 بلوک نمونه ها به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. داده ها به وسیله پرسشنامه محقق ساخته 39 سوالی از نمونه انتخابی استخراج شد. ضریب پایایی این پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ محاسبه گردید، که برابر با 902/0 می باشد که ضریب بالا و قابل قبولی است. در این تحقیق پس از تدوین فرضیات بر مبنای اهداف تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که بین خواستگاه اجتماعی زنان، سطح تحصیلات والدین، میزان درآمد خانواده، ترجیح جنسی فرزند به نفع پسر، میزان آگاهی زن و شوهر از برنامه های تنظیم خانواده، مذهب ، منفعت فرزندان، هزینه فرزندان، قومیت و میزان باروری رابطه وجود دارد. نتایج فوق نشان داده است که وجود ناامنی اقتصادی و مشکلات تأمین نیازهای زندگی روزانه‏ ی خانواده‏ ها و ملزومات زندگی امروزی فرزندانشان از جمله موارد بسیار مهمی است که افراد در استدلال برای باروری پایین خود ارائه می‏ کنند، همچنین عواملی که بر کاهش باروری زنان موثر است?می توان به خواستگاه اجتماعی زنان، سطح تحصیلات، میزان آگاهی زنان از برنامه های تنظیم خانواده، منفعت فرزندان اشاره کرد و عواملی را که می تواند بر افزایش باروری زنان اثر گذارد را ترجیح جنسی فرزند به نفع پسر عنوان کرد.