کلسیم یکی از مهمترین و فراوانترین املاح بدن است که بسیاری از فعالیتهای فیزیولوژیک از قبیل: واکنشهای آنزیمی، فعالیت رسپتورها، انقباض عضلانی، قدرت انقباضی قلب و ... به این عنصر وابسته است. پتانسیل عمل عضله قلب توسط باز شدن کانالهای سدیمی سریع و کانالهای کلسیمی آهسته ایجاد میشود که در این بین نقش یونهای کلسیم در پتانسل عمل عضله قلبی برجسته است. در مطالعه حاضر که به مدت 21 هفته به طول انجامید، تعداد 90 قطعه پولت مرغ تخم گذار 15 هفته سویه hy-line w36 خریداری شد. در ابتدا این مرغ ها به سه گروه 30 قطعه ای تقسیم شدند و در تمام طول این مطالعه در داخل قفس، در سالن پرورش طیور تخم گذار دانشگاه شهرکرد واقع در کلینیک دامپزشکی این دانشگاه، نگهداری شدند. سپس از سن 17 هفتگی اقدام به استفاده از سه نوع جیره متفاوت از نظر میزان کلسیم در هر یک از این گروهها شد. مرغان گروه اول به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند و در تمام مدت با جیره با اندازه کلسیم توصیه شده شرکت hy-line w36 (5/3 درصد کلسیم) تغذیه شدند. مرغان گروه دوم (کلسیم حدواسط) با جیره با میزان 50 درصد کلسیم گروه کنترل و گروه سوم (کلسیم حداقل) با جیره بدون منبع خارجی کلسیم در تمام دوره نسبت به گروه کنترل تغذیه شدند. در سنین20و 28 و 36 هفتگی از تعداد 8 قطعه مرغ در هر گروه، اکوکاردیوگرافی و سپس مطالعات کالبد گشائی به عمل آمد. مطالعات بعمل آمده نشان داد که قطر دیواره آزاد بطن چپ در زمان سیستول در سن 28 و 36 هفتگی در گروه های مواجه شده با کمبود کلسیم نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری افزایش یافت. قطر دیواره بین دو بطن در زمان سیستول در سن 36 هفتگی در گروه های مواجه شده با کمبود کلسیم نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. در مطالعات کالبد گشائی نیز در 36 هفتگی، قطر دیواره آزاد بطن چپ در گروه های تیمار افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد. نتایج حاصل از مطالعات اکوکاردیوگرافی و کالبد گشائی نشان داد که تغذیه با جیره حاوی کلسیم پایین می تواند باعث اختلال در عملکرد قلب مرغان تخم گذار به علت هیپرتروفی قلب شود.

سندروم هیپرتانسیون ریوی (آسیت) به عنوان یکی از مشکلات طیور صنعتی به خصوص جوجه های گوشتی که سرعت رشد بالایی دارند، مطرح است. ویزگی این سندروم افزایش فشار شریان های ریوی و اتساع و هیپرتروفی بطن راست است. افزایش نیاز به اکسیژن از عوامل عمده ی بروز اولیه ی هیپرتانسیون ریوی در جوجه های گوشتی با سرعت رشد بالا است. برون ده قلبی بالا و افزایش فشار خون در ریه ها جهت اکسیژن گیری بیشتر خون، منجر به بروز هیپرتانسیون ریوی و احتمالاً آسیت می شود. از طرف دیگر ثابت شده که اندوتلین در پاتوژنز هیپرتانسیون ریوی دخالت دارد. به منظور روشن شدن تأثیر هیپرتانسیون ریوی ناشی از هورمون t3 بر روی بیان ژنی et-1 mrna در بطن های قلب، بر روی کل rna استخراج شده از قلب جوجه های گوشتی، که به مدت 5 هفته به آن ها t3 تجویز شده بود، rt-pcr نیمه کمی انجام شد. 60 قطعه جوجه ی گوشتی نژاد راس 308 به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به جیره ی غذایی گروه آزمایش پس از هفته ی اول هورمون تیروئیدی t3 با دوز mg/kg 5/1 اضافه شد. در روز های 12، 28 و 49، شش قطعه جوجه از هر گروه به طور تصادفی انتخاب و وزن کشی شدند و سپس از طریق جدا کردن سر، کشتار شدند. بطن راست و چپ آن ها سریعاً جدا شده و پس از وزن کشی در ازت مایع منجمد شده و در فریزر 0 c 70- نگه داری شدند تا rna آن ها بعداً مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه برخی از نسبت های قلبی مانند نسبت وزن بطن راست به مجموع وزن دو بطن (rv/tv)، نسبت وزن بطن چپ به وزن بدن (lv/bw)، نسبت وزن بطن راست به وزن بدن (rv/bw) و نسبت وزن کل بطن ها به وزن بدن (tv/bw)، مورد مطالعه قرار گرفت. سپس از روش یک مرحله ای اسید گوانیدیوم تیوسیانات- فنول- کلروفرم، جهت استخراج کل rna از بافت بطن های چپ و راست، استفاده شد. rna استخراج شده به روش رونوشت برداری معکوس به cdna تبدیل شد. سپس به روش rt-pcr ژن ?- actin (housekeeping) نیز (علاوه بر et-1) افزوده سازی شد تا میزان موثر بودن استخراج rna، صحت و مقدار et-1 mrna موجود در نمونه ها سنجش و نرمال سازی شود. قسمتی از ماده ی حاصل از pcr در ژل آگارز 2% الکتروفورز شده و توسط اتیدیوم بروماید ( mg/kg05/0) رنگ آمیزی شد. دانسیته ی باند ها با استفاده از برنامه ی photo- capt v.99 image software تعیین گشت و به صورت نسبت دانسیته ی et-1/?- actin بیان شد. مشاهده شد ژن et-1 در بطن های راست و چپ قلب جوجه های گروه کنترل و آزمایش در روز های 12، 28 و 49 بیان شده بود، که این بیان ژنی در 28 و 49 روزگی در جوجه های گروه آزمایش نسبت به جوجه های گروه کنترل کمتر بود در حالی که چنین تغییری در 12 روزگی وجود نداشت.

هدف از این مطالعه ارزیابی اضافه کردن بیومین در جیره غذایی ماکیان گوشتی بر پاسخ ایمنی بر ضد واکسن کشته آنفلوانزا تحت تیپ (h9n2) می باشد. بدین منظور 160 قطعه جوجه گوشتی سویه راس به طور تصادفی به 4 گروه مساوی 40 قطعه ای تقسیم شدند. ماکیان گروه اول و دوم با جیره ی پایه ی فاقد بیومین و ماکیان گروه سوم و چهارم به ترتیب جیره های دارای بیومین به میزان 1 و 2 کیلو در تن دریافت کردند. در روز نهم دوره پرورش به ماکیان گروه 1 و 3 و 4 واکسن کشته آنفلوانزا تحت تیپ (h9n2) در زیرپوست گردن تزریق شد. به طور همزمان ماکیان گروه دوم 2/ سی سی سرم فیزیولوژی در زیر پوست گردن دریافت کردند. در روزهای صفر (قبل از واکسیناسیون)، و 14 و 24 و 34 بعد از واکسیناسیون از 15 قطعه از هر یک از چهار گروه خون گیری به عمل آمد و عیار پادتن ویژه واکسن آنفلوانزا کشته ی پرندگان به روش آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که اضافه کردن بیومین به جیره غذایی ماکیان گوشتی تاثیری بر افزایش عیار پادتن اختصاصی در برابر واکسن آنفلوانزای کشته پرندگان تحت تیپ (h9n2) ندارد.

چکیده ویروس آنفلوانزا متعلق به خانواده ی orthomyxoviridae است که دارای ژنوم rna تک رشته ای 8 قطعه ای و با سنس منفی می باشد. قطعه ماتریکس (m) دو پروتئین m1 و m2 را کد می کند. مطالعات پیشین آشکار کرده اند که پروتئین m2 عملکرد کانال یونی را داشته که تقریباً در میان تمام تحت تیپ های ویروس a آنفلوانزا، بخصوص h5n1 و h9n2 حفاظت شده است و به عنوان گزینه ای نوید دهنده جهت توسعه ی واکسن نوترکیب وسیع الطیف علیه آنفلوانزای a تلقی می گردد. هدف از این پژوهش ارزیابی توالی اسید های نوکلئیک ژن m2در ویروس های آنفلوانزای h9n2 جداشده در شهرکرد و به دنبال آن بررسی میزان حفاظت شدگی ژنm2 در نمونه های اخذ شده است. بدین منظور استخراج کامل rna از مایع آلانتوئیک تخم مرغ جنین دار آلوده شده به ویروس صورت گرفت. سپس rt-pcr بر روی نمونه های مذکور انجام شد. پس از تأیید محصول اختصاصی pcr روی ژل آگارز یک درصد، توالی اسید های نوکلیئک محصول به دست آمده تعیین و ارزیابی گردید. نتایج حاصل از مقایسه ی ردیف نوکلئوتیدی تعیین شده در این مطالعه با تعدادی از سکانس های شناخته شده ی ژنm2 در کشورمان و سایر نقاط جهان (موجود در بانک ژن) نشانگر وجود 92 تا 99 درصد شباهت ژنتیکی بود. این نتایج نشان می دهد که ژنm2 تاحدود زیادی حفاظت شده است و می تواند آنتی ژن مناسبی برای تولید واکسن جهانی علیه آنفلوانزا باشد.

از آنجاییکه rna پلی مراز ویروس آنفلوانزا، فاقد مکانیسم ویرایش و تصحیح اشتباهات احتمالی است، جهش در ویروس آنفلوانزا به فراوانی رخ می دهد. جهش می تواند منجر به تغییر آمینواسیدی در توالی یک پروتئین شود. ویروس آنفلوانزای تحت تیپ h9n2 در انسان و طیور می تواند بیماری ایجاد کند. شواهدی وجود دارد که تغییر در پپتیدهای اتصالی هماگلوتینین (ناحیه ی شکافت) می تواند منجر به ایجاد ویروس آنفلوانزایh9n2 بسیار بیماری زا و مرگ بار شود. از آنجاییکه ویروس های آنفلوانزای بسیار بیماری زا به صورت بالقوه می توانند به مرگ و میر بسیار در جمعیت های انسانی و زیان های اقتصادی گسترده در صنعت طیور منجر شوند، بررسی و پایش ویروس های آنفلوانزا ضروری است. هدف از این مطالعه شناسایی و مقایسه توالی نوکلئوتیدها و اسیدهای آمینه ی مربوط به ناحیه ی شکافت ژن هماگلوتینین (ha) در جدایه های ویروس آنفلوانزای تحت تیپ h9 در طیور گوشتی منطقه شهرکرد بود. توالی نوکلئوتیدهای ناحیه شکافت ژن ha در 8 جدایه ی ویروس آنفلوانزای تحت تیپ h9، از طیور گوشتی منطقه شهرکرد، مطالعه و با نرم افزار clustal w با توالی های مشابه منتشر شده در بانک ژن مقایسه شد. نتایج دو نوع موتیف آمینواسیدی rssr و kssr را در ناحیه ی شکافت هماگلوتینین ویروس های آنفلوانزای a جدا شده از طیور گوشتی را نشان داد. این نتایج حاکی از این است که 8 جدایه ی ویروس آنفلوانزای تحت تیپ h9 اگرچه شباهت زیادی با موتیف ناحیه ی شکافت هماگلوتینین ویروس های آنفلوانزای بسیار بیماری زا و مرگ بار دارند، اما جزء ویروس های آنفلوانزای a با بیماری زایی خفیف محسوب می شوند. در موقعیت 234 هماگلوتینین (ناحیه ی اتصال به گیرنده (receptor binding site))، شش جدایه واجد اسیدآمینه گلوتامین و دو جدایه واجد اسیدآمینه لوسین بودند. این نتایج نشان می دهند که بعضی از جدایه های h9 از طیور گوشتی شهرکرد اختصاصیت گیرنده شبیه به ویروس های h3n2 انسانی را دارا می باشند و جهت عفونت در انسان تمایل بیشتری دارند. علت این است که اسیدآمینه لوسین (بجای گلوتامین) در نقطه ی 234 در ناحیه ی اتصال به گیرنده، نقشی کلیدی در اختصاصیت گیرنده ویروس های شبه انسانی ایفا می کند و بر تمایل و تکثیر ویروس های h9n2 در سلول های پوششی مجاری هوایی انسان اثر می گذارد. این مطالعه بر اهمیت طیور در افزایش خطر انتقال بالقوه ی ویروس آنفلوانزای h9n2 به انسان تاکید می کند. جهش ژنتیکی به صورت بالقوه به افزایش بیماری زایی، کشندگی و سرایت ویروس های آنفلوانزا h9n2 می تواند منتج شود و ممکن است به خطری بالقوه برای سلامت انسان و صنعت طیور کشور منجر گردد. از این رو نظارت مستمر بر تغییرات ژنتیکی در ویروس های آنفلوانزای h9n2 توصیه می شود.

در مقایسه با آردی، تغذیه با پلت میزان رشد طیور را با استفاده از افزایش مصرف خوراک بهبود بخشیده است. آن چه باعث افزایش کارایی دان پلت شده می باشد، ممکن است ناشی از افزایش قابلیت هضم شدن، کاهش توانایی در جدا سازی اقلام خوراک، کاهش مصرف انرژی در هنگام دریافت غذا و افزایش خوش خوراکی غذا باشد. اما آن چه که اهمیت دارد کیفیت پلت است که باید مورد توجه قرار گیرد [78]. امروزه پرورش جوجه گوشتی یک روزه در مدت 6 هفته، بیش از 50 برابر افزایش وزن پیدا می کند و چنین روندی در میان حیوانات تقریباً منحصر به فرد است. بنابراین در پی این رشد سریع، احتمال بروز اختلالات متابولیکی افزایش می یابد چنان که با افزایش سرعت رشد و بالا رفتن میزان فعالیت های متابولیکی، نیاز به اکسیژن در پرنده افزایش یافته و منجر به کمبود اکسیژن یا هیپوکسی می گردد که در واقع عامل اصلی و آغاز روند بروز سندرم آسیت در جوجه های گوشتی محسوب می گردد. میزان وقوع آسیت در مناطق مختلف بر اساس نوع آب و هوا، وضعیت جغرافیایی از لحاظ ارتفاع و شیوه مدیریت منطقه متفاوت و بین 30-1 % گزارش می شود. در ایران سالانه حدوداً 900 میلیون قطعه جوجه گوشتی تولید و در مناطق مختلف کشور با شرایط جغرافیایی و آب و هوایی متفاوت، در مناطق هم سطح تا ارتفاع بالاتر از 2200 متر از سطح دریا (مانند شهرکرد) پرورش می یابند. با توجه به روش های مدیریتی و ترغیب به گزینی نژاد های جوجه گوشتی سریع الرشد با ضریب تبدیل غذایی مناسب، پیش بینی می گردد که میانگین تلفات ناشی از وقوع سندرم آسیت در ایران بالا باشد. با احتساب تعداد 900 میلیون قطعه جوجه گوشتی پرورشی در سال و تلفات 1 الی 5 % آسیت، سالانه 9 الی 45 میلیون قطعه جوجه 2-1 کیلو گرمی 6-4 هفته تلف که خسارات وارده ناشی از آن به صنعت طیور کشور 15 الی 75 میلیارد تومان برآورد می گردد [121 ،67 ،55 ،53 ،8]. از آن جایی که در مناطق مرتفع مانند منطقه ی چهارمحال و بختیاری سرعت رشد و استفاده از جیره های پلت می تواند منجر به آسیب های متابولیکی مانند سندرم آسیت و کاهش رشد و عملکرد طیور گوشتی شود، به نظر می رسد بررسی چگونگی استفاده از این شکل غذایی ضروری است.

تولک به ریزش دوره ای پرها و پردرآوری مجدد به همراه استراحت به دستگاه تولید مثل اطلاق می شود. از تولک بری مصنوعی با نام تولک بری اجباری یاد می شود؛ استرس اکسیداتیو به عنوان عدم تعادل بین رادیکال های آزاد و ترکیبات آنتی اکسیدانی مطرح است. در طول زندگی پرندگان بعضی از چرخه های فیزیولوژیک القا کننده های استرس اکسیداتیو هستند. از آن جمله می توان به تولید مثل، تولک بری، بیماری و غیره اشاره کرد؛ با انجام این آزمایش، میزان نسبی استرس اکسیداتیو در دو روش تولک بری اجباری مرغ های مادر گوشتی مقایسه می گردد و روشی معرفی می گردد که پرندگان کم تر تحت اثر استرس اکسیداتیو قرار گیرند؛ در این آزمایش از 100 قطعه مرغ مادر گوشتی نژاد cobb 500 با سن 60 هفته استفاده شد که از سن 23 هفتگی شروع به تولید تخم مرغ کرده و تا زمان شروع آزمایش، تولیدشان ادامه داشت. تعداد دو تیمار که هر کدام به عنوان یک روش تولک بری اجباری بود، به صورت زیر اعمال گردید: تیمار 1) روش مرسوم گرسنگی، که مرغ ها به مدت 10 روز از جیره محروم شدند و سپس به مدت 4 روز، از 50 گرم ذرت آسیاب شده به ازای هر پرنده تغذیه شدند. تیمار 2) استفاده از جیره ی حاوی 10000 قسمت در میلیون از عنصر روی به مدت 10 روز، که به مقدار 50 گرم در روز به ازای هر پرنده تغذیه گردید. سپس 4 روز به مقدار 50 گرم از جیره ی پایه در اختیار این تیمار قرار گرفت؛ هر دو تیمار از روز 15 تا 28 از 75 گرم جیره ی پایه تغذیه شدند و از روز 29 تا اوج تخم گذاری از جیره ی تولید استفاده کردند. از هر دو تیمار در ابتدای آزمایش، روز 10، روز 28 و روز اوج تخم گذاری (روز 78) نمونه ی خون بدست آمد. پراکسیدهای لیپیدی و دو آنزیم آنتی اکسیدانِ سرم اندازه گیری شد؛ اندازه گیری tbars مشخص کرد که پراکسیدهای لیپیدی در روز 10 و 78 در تیمار 2 به طور معنی داری کم تر از تیمار 1 بود. مقادیر اندازه گیری شده ی کاتالاز در روز 78 در تیمار 2 به طور معنی داری کم تر از تیمار 1 بود. آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در در روز 10 در تیمار 2 به طور معنی داری بیش تر از تیمار 1 بود. محرومیت از غذا با تخلیه ی پیش ماده های اساسی، افزایش رادیکال های آزاد و القای تنش باعث استرس اکسیداتیو می شود، در حالی که خصوصیات آنتی اکسیدانی روی و عدم قطع غذا در تیمار 2 باعث کنترل آن می گردد. می توان نتیجه گرفت که تولک بری به روش استفاده از مقادیر بالای روی در جیره، به دلیل عدم تغییرات فاحش در وضعیت اکسیداتیو گله از ابتدای تولک بری اجباری تا اوج تولید تخم مرغ، نسبت به روش مرسوم گرسنگی ارجحیت دارد.

استرس اکسیداتیو یکی از شاخص های بسیار مهم و تأثیرگذار در بازده است. پرندگان طی دوره پرورش با عوامل استرس زای مختلفی مواجه هستند که باعث تغییر در هورمون ها، کاهش مصرف خوراک، تغییر در سوخت وساز و تضعیف سیستم ایمنی می شوند. آنتی اکسیدانت ها، استرس اکسیداتیو ناشی از شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک را کاهش می دهند و ازاین رو در ضریب تبدیل غذایی و سلامت حیوان نقش مستقیم دارند. عصاره های گیاهی به خصوص آویشن و دارچین به علت خواص آنتی اکسیدانتی و ضد میکروبی برای درمان و کنترل بعضی از بیماری ها استفاده می شوند. آویشن یکی از شناخته شده ترین گیا هان دارویی از تیره ی نعنا است. این گیاه به علت طعم خوبی که دارد در صنایع غذایی استفاده می شود. هم چنین ضد درد، آنتی اکسیدانت و موثر در ترمیم زخم است. دارچین درختچه ای از جنس دارچین ها و دارای خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانت است. ازآنجاکه بلدرچین ژاپنی ازلحاظ ارزش گوشت و تخم همواره موردتوجه بوده و پرورش بلدرچین به عنوان صنعتی نوین و رو به رشد مطرح است، بر آن شدیم تا تأثیر آنتی اکسیدانتی گیاهان دارویی آویشن و دارچین و رابطه ی آن با میزان تولید را بررسی کنیم. بدین منظور تعداد 120 جوجه بلدرچین ژاپنی 7 روزه با توجه به میانگین وزنی مشابه به صورت تصادفی در 5 دسته و هر دسته دارای 3 تکرار و 4 بلدرچین در هر تکرار (یک نر و 3 ماده) توزیع شده و 5 جیره ی آزمایشی شامل گروه شاهد، آویشن 1 درصد، آویشن 2 درصد، دارچین 1 درصد و دارچین 2 به آن ها خورانده شد. سپس در سن 105 روزگی نمونه خون گرفته شد و میزان نیتریک اکساید و مالون دی آلدهید سرم به عنوان شاخص هایی از میزان استرس اکسیداتیو محاسبه شدند. پس از پایان کار های آماری مشخص گردید که گیاهان دارویی در غلظت های 1 درصد باعث افزایش مصرف خوراک و در غلظت های بالا باعث کاهش مصرف خوراک شدند. هم چنین آویشن 1 درصد باعث افزایش وزن لاشه و کاهش ضریب تبدیل تخم گذاری شد ولی در غلظت های بالا اثر سوء داشته است. دارچین در هر دو غلظت 1 و 2 درصد باعث کاهش وزن و افزایش ضریب تبدیل تخم گذاری شده است. میزان نیتریک اکساید در جیره های آزمایشی هیچ تغییر معنی داری نداشت ولی میزان مالون دی آلدهید در جیره ی حاوی آویشن 1 درصد به طور معنی داری کاهش یافت. درمجموع نتایج مطالعه ی حاضر حاکی از آن است که آویشن در غلظت های پایین نه تنها بر فاکتور های رشد و تولید اثر مثبت دارد بلکه به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی مطرح است ولی دارچین بر فاکتور های رشد و تولیدی اثر منفی داشته و خواص آنتی اکسیدانتی معنی داری نداشت.

این مطالعه به منظور ارزیابی تغییرات الکترکاردیوگرام و اکوکاردیوگرام در شترمرغ¬های بیهوش شده با کتامین و پروپوفول انجام شد. بدین منظور تعداد 27 راس شترمرغ برای مدت دو هفته در شرایط استاندارد نگهداری شدند و در طول این مدت دسترسی آزاد به آب و غذا داشتند. سن پرندگان بین یک تا دو ماه و وزن آنها بین 1800 تا 2400 گرم بود. پس از دوره تطابق الکتروگاردیوگرام و اکوکاردیوگرام نرمال، دمای بدن، تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس نرمال گرفته شد. پرندگان به سه گروه 9 تایی تقسیم شدند. در گروه یک پروپوفول با دوز 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل وریدی تزریق شد. در گروه دو کتامین با دوز 25 تا 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن داخل وریدی و در گروه سه کتامین با دوز 50 تا 60 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن داخل عضلانی تزریق شد. در هیچکدام از گروه¬ها از داروهای پیش بیهوشی استفاده نشد. مرحله القای بیهوشی از زمانی که دارو تزریق شد تا زمانی که پرنده کنترل خود را از دست داد شروع شد، مرحله نگهداری زمانی که پرنده کاملا بی حرکت بود تعریف شد و مرحله ریکاوری از زمانی که پرنده شروع به انجام حرکات اختیاری نمود، تا سرپا شدن پرنده در نظر گرفته شد. دمای بدن، تعداد تنفس، ضربان قلب، الکترکاردیوگرام و اکوکاردیوگرام در طول مدت بیهوشی و ریکاوری اندازه گیری شدند. میانگین مرحله القا 00±14/0 دقیقه در گروه یک، 08/0±31/1 دقیقه در گروه دو و 10/0±1/4 دقیقه در گروه سه بود. میانگین مرحله بیهوشی 58/0±85/8 دقیقه در گروه یک، 21/0±21/8 دقیقه در گروه دو و 21/1±68/17 در گروه سه بود. میانگین مرحله ریکاوری 16/0±5/1 در گروه یک، 96/1±55/17 در گروه دو و 8/4±61/46 در گروه سه بود. در هیچکدام از گروه ها اختلاف معناداری (p<0.05) در ضربان قلب، تعداد تنفس و پارامترهایالکترکاردیوگرام و اکوکاردیوگرام در طول این ارزیابی مشاهده نشد. دمای بدن کاهش معناداری (p<0.05) در طول مدت بیهوشی در گروه یک داشت اما این اختلاف در دیگر گروه¬ها معنی دار نبود. کاهش دمای بدن در طول ریکاوری در همه گروه¬ها معنی دار بود. در این مطالعه سه پروتکل بیهوشی برای شترمرغ ارائه شده است که میتواند برای دامپزشکان مفید باشند. این پروتکل ها یک بیهوشی با کیفیت و قابل دسترس برای دامپزشکان معرفی میکند که ایجاد آن در پارامترهای الکترکاردیوگرام و اکوکاردیوگرام تغییری ایجاد نمیکند. بهترین نتیجه در بیهوشی با پروپوفول دیده شد و توصیه میشود از این دارو برای بیهوشی جوجه شترمرغ استفاده شود.

چکیده: روش های بیهوشی ایمن و کارآمد در پرنده های کوچک و زینتی مانند سایر حیوانات برای انجام معاینه، تشخیص و اعمال درمانگاهی مانند رادیو گرافی، پانسمان زخم، خونگیری، اندوسکوپی و روش های ترمیم شکستگی بسیار مهم هستند. هدف این مطالعه مقایسه کارایی بیهوشی حاصل از تجویز داخل بینی ترکیبات گزیلازین-کتامین، دیازپام-کتامین و میدازولام-کتامین در عروس های هلندی است. 5 عدد عروس هلندی سالم و بالغ از هر دو جنس (3 عدد نر و 2 عدد ماده)، با وزن68±95 در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند. ترکیب دو داروی دیازپام-کتامین، گزیلازین-کتامین و میدازولام-کتامین بوسیله میکروپیپت در داخل بینی تجویز شد. کتامین با دوز 10 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم، گزیلازین با دوز 20 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم، دیازپام با دوز 15 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم و میدازولام با دوز 15 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم استفاده شد. زمان وقوع، طول دوره خوابیدن به پشت و طول دوره بی هوشی اندازه گیری و ثبت شد. این مطالعه نشان داد که اگر چه تجویز حاصل از ترکیب دو داروی کتامین-گزیلازین با دوز استفاده شده، می تواند اثر آرام بخشی مختصر ایجاد کند، اما استفاده از ترکیب دارویی کتامین- دیازپام می تواند بی هوشی طولانی تری را نسبت به دو گروه دارویی دیگر ایجاد کند. لازم به ذکر است که ترکیب دارویی کتامین-میدازولام به ایجاد بیهوشی با القای سریعتری نسبت به دو گروه دارویی دیگر می انجامد. البته در این مطالعه فقط به ارزیابی بالینی اثرات داروهای ذکر شده پرداخته شد و تأثیر دارو بر آنزیم های کبدی پرنده مورد بررسی قرار نگرفت.

امروزه با توجه به باقیمانده آنتی‎بیوتیک‎ها در تولیدات گوشتی و افزایش مقاومت باکتریایی محدودیت‎هایی در استفاده از آن‎ها وجود دارد. به همین دلیل پروبیوتیک‎ها با منشا باکتریایی یا قارچی و ترکیبات فیتوژنیک به عنوان جایگزین‎های محرک رشد آنتی‎بیوتیکی استفاده می‎شوند. اکسیداسیون چربی یکی از اولین سازوکارهای کاهش کیفیت مواد غذایی می باشد که نتیجه آن تغییر در طعم، بو، بافت و ارزش تغذیه‎ای مواد است پژوهش‎های زیادی ثابت کرده‎اند که می‎توان با استفاده از آنتی‎اکسیدان‎ها ، میزان اکسیداسیون را کاهش داد و کیفیت فرآورده‎های غذایی را تا اندازه‎ای حفظ نمود. این مطالعه به منظور تاثیر افزودن سینبیوتیک بیومین ایمبو و ترکیب فیتوژنیک بیومین پی‎ای‎پی بر میزان نیتریک‎اکساید و پراکسیداسیون لیپیدی سرم و همچنین تاثیر در عملکرد رشد در بلدرچین ژاپنی انجام گردید. بیومین ایمبو شامل انتروکوکوس فاسیوم (یک پروبیوتیک)، فروکتو- الیگوساکارید (یک پریبیوتیک) و ذرات تحریک کننده‎ی سیستم ایمنی است. بیومین پی‎ای‎پی شامل ترکیبات فیتوژنیک (کارواکرول، آنتول، لیمونن) است، بخش پربیوتیکی از ترکیبات فروکتوالیگوساکارید است. در این آزمایش 180 جوجه بلدرچین ژاپنی به 3 گروه در 4 تکرار تقسیم شدند. گروه‎های 2 و 3 و تکرارهای آنها به ترتیب g/kg 1بیومین ایمبو و g/kg1 بیومین پی‎ای‎پی در جیره غذایی دریافت کردند. به جیره گروه 1 و تکرارهای آنها به عنوان گروه کنترل بیومین اضافه نشد. اندازه‎گیری میانگین وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی به صورت هفتگی انجام می‎شد. نمونه‎گیری خون جهت اندازه‎گیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیتریک‎اکساید در روز 35 و انتهای دوره پرورش انجام شد. اندازه‎گیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی سرم با استفاده از روش تی‎بارس و اندازه‎گیری میزان نیتریک‎اکساید سرم با استفاده از روش گریس انجام شد. نتایج حاکی از تاثیر بیومین ایمبو بر بهبود ضریب تبدیل غذایی و تاثیر بیومین ایمبو و بیومین پی‎ای‎پی بر کاهش استرس اکسیداتیو است.

روش های بیهوشی ایمن و کارآمد در پرندگان بامصرف تغذیه انسانی برای انجام جراحی(لاپاراتومی اکتشافی محوطه بطنی ،درمان شکستکی وتعیین جنسیت) مقیدسازی جهت رادیوگرام یا نمونه برداری نیاز به یک پروتکل بیهوشی سالم و بدون خطر دارد. هدف این مطالعه مقایسه کارآیی بیهوشی حاصل از تجویز داخل عضلانی وداخل استخوانی داروی کتامین در بلدرچین می باشد .10 عدد بلدرچین سالم وبالغ از هر دوجنس با وزن (1/15± 161)گرم در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند .داروی کتامین به روش داخل عضلانی و داخل استخوانی تجویز شد. کتامین 5%درصد با دز 50 میلیگرم بر کیلوگرم برای هر کدام در نظر گرفته شد. زمان وقوع بیهوشی ،طول دوره خوابیدن به پشت، طول دوره بیهوشی ،تعداد تنفس ،تعدادضربان قلب و دمای بدن اندازه گیری وثبت شد.این مطالعه نشان داد که تزریق داخل استخوانی نسبت به تزریق داخل عضلانی باعث بیهوشی با القای سریع ترو طول دوره بیهوشی کوتاه تری است .البته در این مطالعه فقط به ارزیابی بالینی اثرات داروی ذکر شده پرداخته شد و تاثیر دارو بر آنزیم های کبدی مورد بررسی قرار نگرفت.

بلدرچین ژاپنی (coturnix japonica) یکی از مهم ترین پرندگان تجاری با عملکردی عالی در تولید تخم در سراسر جهان به حساب می آید. هرچند تحقیقات زیادی روی مدیریت، مواد غذایی و سلامتی طیور انجام شده، با این وجود شناخت کمی در مورد مدیریت بلدرچین وجود دارد. تولک فرآیندی طبیعی است که به ریزش دوره ای پرها و پردرآوری مجدد به همراه استراحت به دستگاه تولید مثل اطلاق می شود. هرچند مکانیسم تحریکی همچنان نامشخص است، فاکتورهای مختلف و موثر شناخته شده ای چون کوتاه شدن طول روز، کاهش دمای محیط، اختلالات محیطی، تغییرات غذایی، جا به جایی پرنده به محیط جدید و محدودیت پرنده از آب و غذا را می توان نام برد. پر ریزی مصنوعی (تولک بری اجباری) صرفا به دلیل اهداف اقتصادی و به منظور طولانی نمودن عمر تولید مثلی پولت ها طی دومین چرخه تخم گذاری بدون جایگزین نمودن آن ها انجام می گیرد. در سه دهه اخیر، روش های مختلف تولک بری مورد مطالعه قرار گرفته، اما روش گرسنگی (همراه یا بدون محرومیت از آب)، همراه با تعلیق مصنوعی نور، معمول ترین روش مورد استفاده می باشد که آسان و با بروز نتایج خوبی می باشد، اما روشی مضر برای رفاه پرنده محسوب می شود. از آنجاکه بلدرچین ژاپنی ازلحاظ ارزش گوشت و تخم همواره مورد توجه بوده و پرورش آن به عنوان صنعتی نوین و رو به رشد مطرح است، برآن شدیم تا سه روش مختلف تولک بری اجباری را از نظر شاخص تولید، کیفیت تخم و گوشت، تغییرات سرمی و میزان استرس اکسیداتیو با روش سنتی گرسنگی بر روی این پرنده مقایسه کنیم. بدین منظور در این آزمایش از 72 بلدرچین ماده نژاد ژاپنی با سن 70 روزگی و متوسط وزن 10±270 گرم استفاده شد. بلدرچین ها به طور تصادفی به 4 تیمار (روش های تولک بری) تقسیم شدند. هر تیمار شامل 3 تکرار و هر تکرار، شامل 6 قطعه بلدرچین مولد بود: تیمار یک: استفاده از جیره سبوس گندم، تیمار دو: گرسنگی بدون محدودیت آب، تیمار سه: استفاده از 90 درصد پودر یونجه در جیره پایه و تیمار چهار: به کار بردن ppm15000 اکسید روی (zno) در جیره پایه. دوره ی استرس در هر چهار روش، تا افت 25 تا 30 درصد وزن بدن (تا چهار روز) ادامه یافت و پس از آن دان از جیره پایه به صورت آزاد در اختیار پرندگان قرار گرفت. طی این تحقیق سه مرتبه نمونه گیری از تخم و سرم خون صورت گرفت، همچنین تغییرات حاصله از تولک بری بر اندام های مختلف تولید مثلی و یکسری بافت های بدن اندازه گیری و ثبت گردید. در راستای مقایسه ی تولک بری به این چهار روش مختلف، نتایج نشان می دهد که شاخص های تولید روزانه ی تخم ، وزن تخم ، بازده غذا، کیفیت تخم و غیره نتایجی بهتر یا لااقل هم سطح روش گرسنگی به خصوص به روش روی بیان می کنند. اختلافات معنی دار (05/0>p) در مورد پارامترهای کاهش وزن کل دستگاه تولید مثلی، وزن اویداکت و میزان استرس اکسیداتیو(در تست tbars) وارده به پرندگان بین تیمار گرسنگی و سایر تیمارها مشاهده شد. با توجه به تحقیق انجام گرفته و با لحاظ نتایج بدست آمده، می توان به این نتیجه رسید که روش های تغذیه ای تولک بری را می توان جایگزین روش مرسوم تولک بری نمود تا ضمن رعایت حقوق حیوانات، به نتایج مورد نظر درکیفیت و بازده تخم رسید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

از جمله اختلالات متابولیک در جوجه های گوشتی، می توان به کاهش کلسیم در جیره غذایی اشاره نمود. کاهش میزان کلسیم می تواند منجر به اختلال در دپلاریزاسیون و رپلاریزاسیون قلب گردد. در مطالعه حاضر که به مدت 6 هفته به طول انجامید، تعداد 270 قطعه جوجه گوشتی نژاد راس به طور تصادفی به 3 گروه 90 قطعه ای (یک گروه شاهد و دو گروه تیمار) تقسیم شدند. گروه شاهد، جیره ای با میزان استاندارد کلسیم (%1 کلسیم در جیره آغازین و% 9/0 کلسیم در جیره رشد) مصرف نموده و گروه تیمار 1 با جیره ای حاوی 67%/0 کلسیم در مرحله آغازین و 75%/0 کلسیم در مرحله رشد و گروه تیمار 2 با جیره ای حاوی 5%/0 کلسیم در مرحله آغازین و %45/0 کلسیم در مرحله رشد تغذیه شدند. در سنین 28 و 42 روزگی از تعداد 12 قطعه جوجه در هر گروه، الکتروکاردیوگرافی و اکوکاردیوگرافی به عمل آمد. دامنه امواجr ، s و t و فواصل qt، stو rr و قطر حفره بطن چپ و بطن راست در زمان سیستول و دیاستول و قدرت انقباضی بطن چپ و بطن راست محاسبه گردید. دامنه موج r در 42 روزگی (ii، avr)، دامنه موج s، در 28 روزگی (avl) و در 42 روزگی (iii، avrو avf) و دامنه موج t در 42 روزگی (ii، avr، avl و avf) با کاهش کلسیم، به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>p). فاصله st تنها در 42 روزگی و در اشتقاق iii و avl افزایش یافت. قطر حفره بطن چپ در زمان سیستول در 28 و 42 روزگی و در زمان دیاستول در 28 روزگی به طور معنی داری افزایش یافت. قدرت انقباضی بطن چپ در 28 و 42 روزگی و قدرت انقباضی بطن راست در 42 روزگی به طور معنی داری کاهش یافت. نتایج حاصل از مطالعات الکتروکاردیوگرافی و اکوکاردیوگرافی نشان داد که تغذیه با جیره حاوی کلسیم پایین موجب کاهش قدرت انقباضی و اختلال در عملکرد قلب جوجه های گوشتی می گردد

برای تعیین اثر واکسنهای زنده مخلوط نیوکاسل و برونشیت عفونی بر روی پاسخ آنتی بادی موضعی

پولموتیل محلولی با ماده موثر تیلمایکوزین است که از طریق آب آشامیدنی برای درمان عفونتهای تنفسی که بوسیله مایکوپلاسما گالیسپتیکم، مایکوپلاسما سینوویه، اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال و پاستورلا مولتیسیدا در گله های طیور ایجاد می شود ، تجویز می گردد. این تحقیق به منظور سنجش عوارض جانبی داروی پولموتیل در جوجه های گوشتی نژاد آرین انجام گرفت.