همزیستی گیاهان با میکروارگانیسم ها و سایر موجودات زنده موجب حفظ و پایداری گونه های گیاهی و حفظ جوامع گیاهی می گردد. میکوریز یکی از سودمندترین همزیستی ها می باشد که در آن گیاه میزبان و قارچ های همزیست بطور متقابل سود می برند. به منظور بررسی وضعیت میکوریزایی، منطقه ی سیلوانا که مساحتی در حدود1500 هکتار دارد و دارای دمای حداقل و حداکثر 17- و 33+ درجه سانتیگراد و میانگین بارش سالیانه در حدود 400-300 میلی متر است، انتخاب گردید. هدف از این بررسی مقایسه وضعیت میکوریزایی در دو فصل بهار (اردیبهشت ماه 1390) و تابستان (تیر ماه 1390 ) بود که بدین منظور از میان گونه های گیاهی متنوع منطقه،13 گونه غالب که متعلق به 11 تیره بودند،انتخاب شدند. نمونه گیری هم از ریشه گیاهان (به منظور تعیین درصد همزیستی ریشه) و هم از نمونه خاک ریزوسفری آنها (به منظور تعیین تعداد اسپور) و در هر دو فصل انجام گرفت. همچنین مقداری نمونه خاک از اطراف هر گیاه نیز به منظور بررسی برخی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک شامل ph، میزان فسفر قابل دسترس خاک، آهک، بافت خاک، درصد اشباع خاک (sp)، شوری (ec)، کربن آلی (o.c) خاک هستند، جمع آوری شد. مطالعه درصد همزیستی و تعداد اسپور در ریزوسفر گیاهان نشان داد که گونه های avena sativa با 67 درصد و festuca ovina با 59 درصد بیشترین درصد همزیستی ریشه و گونه های atriplex hastata با 9/22 درصد و hyoscyamus niger وsenecio glaucus با 24/2 درصد دارای کمترین درصد همزیستی ریشه بودند. در مورد اسپورها نیز، بیشترین تعداد اسپور به گونه ی avena sativa با 4/29 عدد در هر گرم خاک و کمترین آن به گونه یartemisia vulgaris با 6/5 عدد در هر گرم خاک تعلق داشت. نتایج بدست آمده، نشان از یک همبستگی مثبت و معنی دار بین کلونیزاسیون ریشه و تعداداسپور در هر دو فصل بهار و تابستان بوده است. آنالیزهای خاک نیز یک همبستگی منفی و معنی داری بین فسفر با تعداد اسپور وبا کلونیزاسیون ریشه در هر دو فصل نشان داد. بین ec و تعداد اسپور نیز در هر دو فصل، همبستگی معنی داری مشاهده شد. ph خاک نیز با ec یک همبستگی منفی و معنی داری نشان داد. کربن آلی خاک هم با sp و درصد کلونیزاسیون در اردیبهشت همبستگی مثبت و معنی داری نشان داد. اما همبستگی سایر عوامل خاک با تعداد اسپور و درصد کلونیزاسیون ریشه معنی دار نبود. همه آنالیزها با نرم افزار spss ( آنالیزهای regression linear, t-test and one way anova) انجام گرفت.

گل جعفری با داشتن گل های به رنگ زرد لیمویی، زرد، کرم، طلایی و نارنجی قهوه ای و نیز تحمل نسبی به خشکی، امروزه از گیاهان زینتی پرطرفدار در باغبانی و طراحی فضای سبز به شمار می رود. بنابراین، تعیین روش های مناسب برای افزایش کیفیت گل ها، طول دوره گلدهی و دیگر پارامترهای مرتبط با عملکرد گیاهان باغچه ای از اهمیت ویژه ای بر خوردار است. بنابراین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، برای بررسی اثر محلول پاشی برخی مواد شیمیایی انجام شد. بذرهای مورد استفاده در این آزمایش در ابتدای فصل در گلدان کشت و محلول پاشی گیاهان در 4 مرحله در طی دوره رشد گیاه و با محلول های صفر و100 میلی گرم در لیتر تیامین، صفر و 100 میلی گرم در لیتر آسکوربیک اسید، صفر و100 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید و صفر و 200 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین به صورت ساده و ترکیبی اجراء شد. نتایج نشان داد که ترکیب اسید آسکوربیک، تیامین، جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین، ارتفاع ساقه، طول ریشه، قطر ساقه و قطر گل را به ترتیب: 23/1، 33/1، 27/2 و 91/1 برابر نسبت به شاهد افزایش داد و بالاترین میانگین وزن تر کل و وزن تر و خشک ساقه و ریشه در این تیمار به دست آمد که نسبت به شاهد به ترتیب: 15/2، 13/2، 20/2، 27/3 و 79/3 برابر افزایش یافت. یافته های این پژوهش بیانگر این است که پارامترهایی مانند متوسط تعداد شاخه جانبی، شاخص کلروفیل، تعداد گل، وزن تر و خشک گل و ظهور اولین غنچه گل توسط تیمار ترکیبی این مواد نسبت به شاهد افزایش قابل توجهی داشتند. نتایج دیگر این پژوهش نشان داد که تیمار توام اسیدآسکوربیک، تیامین، جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین بر پارامتر های بیوشیمیایی کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید، کلروفیل کل و قند احیاء تاثیر مثبتی نسبت به ترکیب سه تایی، دو تایی و اثر ساده داشت و نسبت به شاهد بالاترین درصد را افزایش داد.