خرزهره گیاهی با اثرات کاردیوتوکسیک و یکی از عوامل معمول مسمومیت در انسان و حیوانات است. برای مسمومیت با خرزهره درمان اختصاصی مقرون به صرفه و در دسترسی وجود ندارد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات پروفیلاکتیک و درمانی عصاره هیدرواتانولی سیر بر مسمومیت با خرزهره درگوسفند و اندازه‏گیری برخی اجزاء خونی در مراحل قبل و بعد از مسمومیت بود. در تجربه اول (پیش-درمان)، هشت رأس گوسفند، انفوزیون داخل وریدی عصاره هیدرواتانولی سیر (mg/kg 50) را طی زمان قبل از خوراندن دوز کشنده خرزهره (mg/kg 100) دریافت کردند و ریتم قلبی با استفاده از ترانسمیترهای بی سیم و سیستم تله متری به طور مستمر مانیتور شد. برای بررسی اثرات درمانی عصاره سیر، در شش رأس گوسفند، دوز کشنده خرزهره تجویز و بعد از ایجاد آریتمی های قلبی، دوز درمانی عصاره سیر تزریق آهسته وریدی شد و تا زمان پابرجا بودن آریتمی ها در فواصل سه ساعت تکرار گردید. متعاقبا حیوانات زنده مانده از مرحله درمان، با دوز کشنده خرزهره بدون دریافت عصاره سیر، مسموم شدند. برخی از اجزاء خونی شامل ظرفیت تام آنتی اکسیدانتی ، مالون دی آلدهید ، تروپونین i، نیتروژن اوره خون ، کره آتینین ، کلسیم، منیزیم، فسفر غیرآلی ، سدیم و پتاسیم در حیوانات درمان شده و غیردرمان شده مورد مقایسه قرار گرفت. پیش درمان با عصاره هیدرواتانولی سیر آریتمی های ایجاد شده به علت مسمومیت با خرزهره را در چهار رأس گوسفند به ریتم طبیعی سینوسی بازگرداند و تنها یکی از حیوانات در اثر فیبریلاسیون بطنی تلف شد. در مرحله بررسی اثرات درمانی عصاره سیر، چهار رأس گوسفند زنده مانده و تنها دو حیوان در اثر فیبریلاسیون بطنی تلف شدند. آنالیز تجربهگاهی اجزاء خونی تغییرات معنی داری را بین حیوانات درمان شده و بدون درمان، همچنین قبل و بعد از مسمومیت نشان نداد. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره هیدرواتانولی سیر میزان کشندگی خرزهره را از 100 درصد به 5/12 درصد به عنوان ماده پروفیلاکتیک و 3/33 درصد به عنوان ماده درمانی کاهش داد. علاوه بر این، عصاره سیر زمان وقوع آریتمی ها را به تأخیر انداخت و فاصله بین مسمومیت و مرگ را در حیوانات مسموم شده طولانی نمود. عصاره سیر می تواند به عنوان پادزهر موثر و مقرون به صرفه برای درمان مسمومیت با خرزهره مورد توجه قرار بگیرد. با این حال، مطالعاتی با تعداد نمونه بیشتر و تجربه در گونه های دیگر برای تأیید نتایج مطالعه حاضر لازم است.

مقدمه و هدف: کاهش حرکات نگاری و شکمبه نقش مهمی در سبب‏شناسی و آسیب‏شناسی بیماری‏های دستگاه گوارش دارد. لازم? تداوم تخمیر در شکمبه، برقراری حرکات منظم نگاری- شکمبه می‏باشد. بطور معمول در موارد کاهش حرکات دستگاه گوارش، از داروهای مقلد پاراسمپاتیک بعنوان پروکینتیک استفاده می‏شود. مطالعات متعددی اثر پروکینتیک زنجبیل را در انسان و حیوانات اثبات کرده‏اند. اخیراً مباحثی مبنی بر استفاده از سیر بجای داروهای سنتتیک در تعدیل کردن و بهبود بخشیدن عملکردهای فیزیولوژیک شکمبه مطرح شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات عصاره‏های هیدروالکلی زنجبیل و سیر بر روی حرکات نگاری و شکمب? گوسفند بود. مواد و روش کار: در مطالع? برون‏تنی اثرات عصاره‏ها بر انقباضات عضلات صاف بافت‏های نگاری و شکمب? گوسفند با دستگاه حمام‏بافتی مورد بررسی قرار گرفت. در مطالع? درون‏تنی الکترودهای الکترومیوگرافی در شکمبه و نگاری شش رأس گوسفند با روش جراحی کار گذاشته شد و تأثیر عصاره‏های زنجبیل و سیر بر حرکات انقباضی این ارگان‏ها بررسی گردید. نتایج: در مطالع? برون‏تنی عصار? زنجبیل با غلظت 10 و 100 میلی‏گرم بر لیتر انقباضات عضلات صاف نگاری و شکمبه را بصورت معنی‏داری افزایش داد (p < 0.05). عصار? سیر با غلظت‏های 100 و 1000 میلی‏گرم بر لیتر در عضلات صاف نگاری و با غلظت 10، 100 و 1000 میلی‏گرم بر لیتر در عضلات صاف شکمبه انقباض معنی‏داری ایجاد کرد (p < 0.05). در مطالع? درون‏تنی بدنبال تجویز داخل شکمبه‏ای عصاره‏های زنجبیل (40 میلی‏گرم بر کیلوگرم) و سیر (150 میلی‏گرم بر کیلوگرم) ، در مقایسه با گروه کنترل (آب مقطر) افزایش معنی‏داری در حرکات نگاری و شکمبه در روزهای اول، دوم و سوم بعد از تجویز مشاهده گردید (p < 0.05) که این افزایش در روز دوم بعد از تجویز بیشتر بود. نتیجه‏گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره‏های هیدروالکلی زنجبیل و سیر می‏توانند انقباضات و حرکات نگاری و شکمب? گوسفند را افزایش دهند.

هدف این مطالعه، ارزیابی اثرات انفوزیون وریدی نوعی امولسیون لیپیدی مشتق از سویا (lipovenoes 10%) و عصاره هیدروالکلی سیر بر روی شاخص های حساسیت به انسولین از طریق تست تحمل داخل وریدی گلوکز (ivgtt) در قالب یک طرح مربع لاتین 4×4 بر روی 4 گوسفند سالم بود. نرمال سالین (گروه ns)، محلول لیپیدی (گروه le)، محلول لیپیدی+عصاره هیدروالکلی سیر (گروه le+ge) و عصاره هیدروالکلی سیر (گروه ge) به صورت انفوزیون وریدی به مدت 6 ساعت با سرعت ml/kg/min 0.025 تجویز گردید و غلظت اسیدهای چرب غیراستریفیه (nefa)، بتاهیدروکسی بوتیرات (bhba)، تری گلیسیرید (tg)، کلسترول، اوره، کراتی نین، کورتیزول، گلوکز و انسولین قبل از تجویز (سطح پایه) و سپس در ساعت های 2، 4، 6، 12، 24 و 48 پس از تجویز اندازه گیری شد. پس از گذشت 6 ساعت از شروع انفوزیون ها ivgtt انجام شد. انفوزیون le و le+ge در مقایسه با سطح پایه و انفوزیون ns و ge، منجر به افزایش معنی دار غلظت nefa، bhba و tg (p<0.05) شد. انفوزیون ge به صورت معنی داری غلظت کلسترول سرم را کاهش داد (p<0.05). تغییرات اوره و کراتی نین در محدوده ی فیزیولوژیک غلظت اوره و کراتی نین سرم گوسفند بود. انفوزیون le و le+ge غلظت گلوکز پلاسما را به صورت معنی داری افزایش (p<0.05) و انفوزیون ge کاهش (p<0.05) داد. در ساعت 12 پس از شروع همه ی انفوزیون ها به غیر از le و در ساعت 24 پس از شروع انفوزیون ge، غلظت انسولین سرم در مقایسه با سطح پایه به صورت معنی داری افزایش یافت (p<0.05). متعاقب انفوزیون le، مقادیر شاخص حساسیت به انسولین (si) کاهش و در گروه ge افزایش یافت. انفوزیون ge و le+ge در مقایسه با ns به صورت معنی داری شاخص تأثیرگذاری گلوکز (sg) را کاهش داد (p<0.01). پاسخ فاز حاد انسولین به گلوکز (airs) در درمان le به طور معنی داری نسبت به ns و ge افزایش یافت (p<0.05). پتانسیل اثر انسولین (di) در درمان le به صورت معنی داری کمتر از ns (p<0.001)، ge (p<0.05) و le+ge بود. نتایج این مطالعه نشان داد که، انفوزیون لیپوونوس در گوسفند مقاومت به انسولین ایجاد کرد؛ بنابراین می توان به عنوان مدلی در نشخوارکنندگان برای بررسی پاتوژنز بیماری های مرتبط با مقاومت به انسولین مثل توکسمی آبستنی گوسفند استفاده کرد. همچنین عصاره هیدروالکلی سیر باعث بهبود حساسیت به انسولین و کاهش پروفایل لیپیدی خون شد؛ بنابراین در درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و سندرم های مرتبط با مقاومت به انسولین در دام های بزرگ می توان استفاده کرد.

ازآنجائیکه سیکل زندگی این انگل با توجه به شرایط جغرافیایی منطقه متغیر می باشد و اولین ضرورت در پیاده نمودن یک برنامه کنترلی یا ریشه کنی مناسب در هرمنطقه منوط به آگاهی کافی از سیکل بیولوژیک این انگل می باشد، این تحقیق بمنظور جامه عمل پوشاندن به هدف فوق دراین استان به انجام رسید. هدف ازاین تحقیق بدست آوردن اطلاعاتی در مورد پراکندگی انگل در فصول مختلف سال وزمان ورود لاروهای مرحله اول به اعضاء حیاتی (مری، نخاع) دراستان آذربایجانغربی (وارویه) بود، دانستن زمان ورود لاروهای مرحله اول، به اعضاءحیاتی اهمیت اساسی در زمان شروع درمان دارد. میزان آلودگی و ابتلاء در گروههای سنی و جنسی مختلف مقایسه شده اند. همچنین علاوه بر گاو، گوسفند، بز و گاومیش نیز مورد بررسی کشتارگاهی قرار گرفته اند. دراین پایان نامه انواع روشهای کنترلی و ریشه کنی ازابتدایی ترین روشها تا روشهای مدرن کنونی، همراه بامقرراتی که جهت مبارزه بااین انگل وضع شده اند مورد بحث قرار گرفته است . این پایان نامه در دو فصل به روشهای کنترل و ریشه کنی، اقدامات کنترلی در برخی از کشورهای جهان، مدیریت تلفیقی برای کنترل آفات وبه مواد و روش کار و نتایج حاصله روی گاو، گوسفند، بز و گاومیش اشاره دارد و در آخر در مورد هریک از این حیوانات و رابطه آن با بیماری اجمالا بحث شده است .