به علت شکست ترد اتصالات خمشی جوشی در جریان زلزله های سالهای 1994 نورتریج و 1995 کوبه، تحقیقات گسترده ای جهت ارزیابی و ارائه اتصالات جایگزین آغاز شد. یکی از اتصالات ارائه شده، اتصال پیچی ورق انتهایی بلند بود. در این اتصال، ورق انتهایی در کارخانه با استفاده از روشهای جوشکاری مرغوب به انتهای تیر جوش میشود و در محل کارگاه با استفاده از پیچهای پر مقاومت، به ستون متصل میشود. زیاد بودن پارامترهای موثر بر رفتار این اتصال باعث پیچیدگی رفتار این اتصال شده است. در این تحقیق، یکی از انواع این اتصال با نام mre1/2 طراحی و با استفاده از روش اجزاء محدود مدلسازی شده است. سپس اثر پارامترهای مختلف بر رفتار خمشی این نوع اتصال بررسی شده و نتایج آن در قالب منحنی-های لنگر- دوران، مودهای خرابی، سختی اولیه و مقاومت اتصال ارائه شده است. نتایج بدست آمده حاکی از تاثیر زیاد ابعاد پیچها، ضخامت ورق انتهایی و سخت کننده های ورق انتهایی بر رفتار خمشی این اتصال میباشد.