با توجه به اهمیت جنگل ها از جمله جنگل های زاگرس و با شرایط ویژه این جنگل ها از یک سو و لزوم حفاظت از این جنگل ها از سوی دیگر، ضروری است که برای حفاظت از آن گامهای مهمی برداشته شود. اگروفارستری به عنوان یک راهکار مدیریتی چند منظوره در اطراف این جنگل ها می تواند منجر به افزایش بهره وری اراضی کشاورزی در راستای توسعه پایدار گردد. به منظور شناسایی و ارزیابی سامانه های اگروفارستری موجود در استان فارس که بخشی از جنگل های زاگرس در آن قرار دارد 2 نقطه سردسیر و گرمسیر (به ترتیب سپیدان و کازرون) در این استان انتخاب گردید. ابتدا به جمع آوری اطلاعات مقدماتی از ادارات مربوطه، مطالعات میدانی و حضور در عرصه، تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با افراد (به خصوص کشاورزان) پرداخته شد و محدوده سامانه های اگروفارستری از طریق سامانه موقعیت یابی جهانی ثبت گردید. پس از آن اطلاعات جمع آوری شده با سامانه های تعریف شده در منابع مقایسه گشته و در نهایت به طبقه بندی و ارزیابی سامانه ها و بررسی مشکلات پرداخته شد و پیشنهاداتی جهت بهبود روند موجود ارائه گردید. با مطالعات میدانی در دو شهرستان مذکور 19 نقطه شناسایی و تقسیم بندی گشتند. نتایج نشان داد به طور کلی در هر منطقه شاهد سامانه های جنگلداری-کشاورزی، جنگلداری-مرتعداری، جنگلداری-مرتعداری-کشاورزی، زنبورداری و پرورش ماهی مشاهده شد. با توجه به محدودیت منابع به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات کنونی ایران، سامانه های اگروفارستری در طول زمان به کشاورز به شکلی تجربی اثبات کرده اند که تنها در این صورت می تواند بر بسیاری مشکلات کمبود منابع از جمله آب و کمبود اراضی فائق آید.