هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر بخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر کاهش پرخاشگری و افزایش ابراز وجود دانش آموزان بود. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. بدین منظور از طریق پخش پرسش نامه پرخاشگری(agq) و جرأت ورزی گمبریل و ریچی در بین دانش آموزان یکی از هنرستان های شهرستان طارم، تعداد30 نفر انتخاب، و به صورت تصادفی به دوگروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. و به مدت 10 جلسه ی یک ساعته، تحت آموزش گروه درمانی شناختی- رفتاری قرار گرفتند. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که گروه درمانی شناختی- رفتاری در مقایسه با گروه گواه در کاهش پرخاشگری و افزایش ابراز وجود موثر می باشد. و این تأثیر گذاری در مرحله پی گیری نیز پایدار می باشد.

: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر بخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر کاهش پرخاشگری و افزایش ابراز وجود دانش آموزان بود. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. بدین منظور از طریق پخش پرسش نامه پرخاشگری(agq) و جرأت ورزی گمبریل و ریچی در بین دانش آموزان یکی از هنرستان های شهرستان طارم، تعداد30 نفر انتخاب، و به صورت تصادفی به دوگروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. و به مدت 10 جلسه ی یک ساعته، تحت آموزش گروه درمانی شناختی- رفتاری قرار گرفتند. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که گروه درمانی شناختی-رفتاری در مقایسه با گروه گواه در کاهش پرخاشگری و افزایش ابراز وجود موثر می باشد. و این تأثیر گذاری درمرحله پی گیری نیز پایدار می باشد.