به منظور بررسی اثرات رقابتی علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در پوشش طبیعی فلورعلف های هرز و تعیین آستانه خسارت اقتصادی علف های هرز موثر در کاهش عملکرد گندم آزمایشی در سال زراعی 87-86 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. تلخ بیان، ماشک گل خوشه ای، توق، جودره، خارشتر، هفت بند وعلف شور، علف های هرز موجود در مزرعه گندم بودند.در ابتدای مرحله ساقه دهی با استفاده از کوادراتی به ابعاد 50 سانتیمتر در 50 سانتیمتر،50 نقطه بعنوان نمونه غیر تخریبی و تخریبی بصورت تصادفی از سطح مزرعه تعیین و علامت گذاری گردید. مدل رگرسیونی1/w (عکس وزن تک بوته) بکاررفته برای ارزیابی سهم رقابت درون و برون گونه ای گندم با علف های هرز نشان داد که از میان علف های هرز تاثیر منفی تلخ بیان، توق، جودره و خارشتر بر روی وزن تک بوته گندم معنی دار بود. با افزایش تراکم بر حسب tcl(بار رقابتی کل)، با تبعیت از تابع هذلولی راست گوشه کازنس، عملکرد اقتصادی و بیولوژیک، تعداد پنجه وتعداد دانه گندم در واحد سطح کاهش یافت. با استفاده از روش سوینتون و به کمک مدل بسط داده شده هذلولی راست گوشه کازنس و فرمول ادونوان آستانه خسارت اقتصادی به میزان 0/41 بر حسب tclبدست آمد که برابر با 0/41 بوته جودره، 0/52 بوته خارشتر، 0/73 بوته تلخ بیان و 2/03 بوته توق در واحد سطح بود.آستانه خسارت اقتصادی تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد و آستانه تعیین شده برای یک مکان و زمان قابل تعمیم به مکان و زمان دیگر نمی باشد.

چکیده به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف محلولهای غذایی بر عملکرد و خصوصیات مورفولوژیکی یونجه بمی آزمایشی در اردیبهشت ماه سال 1386 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت آزمایش اسپیلت پلات در زمان در قالب طرح بلوک کامـل تـصادفی انجام شد. تیـمارهای آزمایشی را محلولهای غذایی لانگ اشتن و هـوگلـند با غلـظتهای ( 3/1، 3/2 و 3/3) به عنوان کرتهای اصلی تشکیل می دادند. هفت چین برداشت شده به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر غلظتهای مختلف محلولهای غذایی بر عملکرد علوفه تازه وخشک، سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و کارایی مصرف آب معنی دار بود و اثر آن بر سطح ویژه برگ و نسبت برگ به ساقه معنی دارنبود. مقایسه میانگین صفات مورد بررسی در دو محیط غذایی بر اساس آزمون t جفت شده نشان داد، تفاوت معنی داری بین محلول غذایی لانگ اشتن وهوگلند روی صفات مورد بررسی وجود نداشت و تنها تفاوت بین نسبتهای بکاررفته بود. با توجه به عدم معنی دار بودن عملکرد علوفه خشک چین ها درتعداد gdd های مختلف می توان حداقل gdd (5/351) را بعنوان بهترین تاریخ برداشت پیش بینی کرد. غلظتهای کامل محلولهای غذایی نسبت به غلظتهای کمتر باعث افزایش معنی دار عملکرد گردید و محلول غذایی لانگ اشتن با غلظت کامل با تولید 65787 کیلوگرم علوفه تازه معادل 12924 کیلوگرم علوفه خشک در هکتار به ازای 9392 متر مکعب آب مصرفی در هکتار گردید. با توجه به مقرون به صرفه بودن (به دلیل غلظت کل پائین تر نسبت به محلول هوگلند) بهترین محلول غذایی جهت کاربرد شناخته شد. واژه های کلیدی: لانگ اشتن، هوگلند، محلول غذایی، یونجه، عملکرد

شور شدن خاکهای زراعی یکی از عوامل اصلی محدود کننده استفاده از خاکهای زراعی در سالهای اخیر شده است. با تبخیر از سطح خاک املاح از لایه های زیرین در سطح خاک تجمع می یابند بنابراین می توان پیش بینی کرد که در این شرایط ارقامی که سرعت رشد ابتدایی بهتری داشته باشند، بتوانند از صدمه شوری محفوظ بمانند و در مراحل بعدی رشد نیز موفق تر باشند. در این آزمایش مقدار و سرعت رشد ریشه ها و برگ های اول و دوم گیاهچه های گندم شامل چمران، مهدوی، خزر، زرین، الموت، سایسون، هیرمند، اترک، قدس، فلات، آذر، طوس، شیراز، گاسکوژن، کویر، رسول و مرودشت در دو شرایط نرمال و تنش شوری اعمال شده توسط محلول نمک کلرید سدیم، با هدایت الکتریکی 8دسی زیمنس بر متر در دو هفته اول رشد مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ارقام شیراز و گاسکوژن به ترتیب با سرعت رشد 33/17 و 36/9 میلی متر بر روز بیشترین وکمترین سرعت رشد را در شرایط نرمال و ارقام آذر و کویر به ترتیب با 7 و 7/3 میلی متر بر روز بیشترین وکمترین سرعت رشد را در شرایط تنش نشان دادند. همچنین ارقام شیراز با 03/5 و رقم کویر با 11/2 میلیمتر بر روز بیشترین وکمترین سرعت رشد برگ اول را در شرایط نرمال و ارقام مهدوی و سایسون با 81/3 و23/2 میلی متر بیشترین وکمترین سرعت رشد برگ اول را در شرایط تنش دارا بودند.در مورد برگ های دوم نیز ارقام آذر و هیرمند با 38/16 و 73/9 میلی متر به ترتیب بیشترین وکمترین سرعت رشد برگ دوم را در شرایط نرمال و ارقام مهدوی و سایسون با 13 و 5/7 میلی متر بیشترین وکمترین سرعت رشد را در شرایط تنش نشان دادند. همچنین کاهش معنی دار صفات اندازه گیری شده وزن خشک گیاهچه ها، وزن خشک اندام هوایی و نسبت وزن خشک ریشه به ساقه و محتوای آب نسبی دراثر تنش شوری در دو هفته ابتدایی رشد مشاهده گردید. در بخش دوم آزمایش نتایج نشان داد که شوری موجب افزایش 34 درصد سدیم و 25 درصدی کلسیم و افزایش 48 درصدی نسبت سدیم به پتاسیم و همچنین کاهش 3/29 درصدی محتوای آب نسبی و کاهش 36 درصدی شاخص پایداری غشاء شده است. همه ارقام مورد آزمایش از نظر همه صفات اندازه گیری شده به جز میزان تراوش یونی غشاء و پایداری غشاء با هم اختلاف معنی داری داشتند.

نتایج نشان داد در آزمایش اول ارقام شهریار پیشتاز امید الوند به ترتیب بیشترین طول ریشه چه و ساقه چه را داشتند و متوسط زمان جوانه زنی در تیمارهای اسید کلریدریک نسبت به آب مقطر و کلریدسدیم افزایش یافت.

تنش خشکی مهمترین عامل محدود کننده تولید محصولات زراعی بوده و بخش اعظم اراضی ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک طبقه بندی می گردد. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی شاخص های فیزیولوژیک و مورفولوژیک جو، آزمایشی در گلخانه و مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و دو سطح آبیاری (60 و 100 درصد ظرفیت مزرعه) و 6 ژنوتیپ جو (نصرت، ماکوئی، یوسف، d10، mb8016، mb8314) انجام شد. طی دوره رشد بوته ها محتوی نسبی آب برگها، شاخص کلروفیل (عدد spad) و میزان فلورسانس کلروفیل در دو مرحله ساقه دهی و تولید سنبله اندازه گیری شدند. در آزمایش دیگر در مزرعه که به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت تنش خشکی و شاهد در پلات های اصلی و ژنوتیپ ها در پلات های فرعی قرار داده شدند. در پایان آزمایش، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در مترمربع و تعداددانه در سنبله اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که محدودیت آبی، تأثیری بر شاخص های فلورسانس کلروفیل در مرحله ساقه دهی نداشت ولی نسبت fv/fm یا کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم ii را در مرحله تولید سنبله کاهش داد. همچنین تنش خشکی در سطح یک درصد تأثیر معنی داری بر محتوی نسبی آب و میزان کلروفیل داشت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها در مزرعه نشان داد که قطع آبیاری در مرحله تولید سنبله سبب کاهش میزان عملکرد در ارقام جو می شود. در مجموع دو شرایط بررسی شده گلخانه و مزرعه، ژنوتیپ mb8016 بالاترین میانگین صفات اندازه گیری شده را به خود اختصاص داد و به عنوان بهتربن ژنوتیپ برای کاشت در منطقه کرمان توصیه می گردد.

آویشن باغی(thymus vulgaris l.) یکی از گیاهان تیره نعناع با جنبه های کاربردی دارویی، ادویه ای و زینتی می باشد. خشکی اصلی ترین عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی است و رشد گیاهان دارویی و معطر را نیز کاهش می دهد. اسید سالیسیلیک (sa) یکی از مواد تنظیم کننده رشد گیاهی است که روی بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک در گیاهان با غلظتهای کم موثر می باشد. اسید سالیسیلیک سبب افزایش مقاومت گیاهان به تنش خشکی می شود. در این تحقیق آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این مطالعه اثر تنش خشکی (60% و 100% ظرفیت زراعی) و سطوح مختلف اسید سالیسیلیک (0، 5/0 و 1 میلی مولار) روی برخی خصوصیات رشدی و بیوشیمیایی سه واریته آویشن باغی بررسی شد. نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط بدون تنش خشکی و غلظت صفر sa (شاهد) واریته varico2 بالاترین عملکرد دارویی را داشت. تنش خشکی در هر سه واریته مقادیر کل اسانس و تیمول را کاهش داد. sa در غلظت 5/0 میلی مولار مقادیر اسانس و تیمول کل را در واریته vulgaris d’hiver افزایش داد اما وقتی که با تنش خشکی همراه گردید مقادیر کل اسانس و تیمول را در هر سه واریته کاهش داد. واریته deutscher در بین واریته های مورد مطالعه در غلظت sa 1 میلی مولار در شرایط بدون تنش بیشترین مقدار کل اسانس را داشت. sa در غلظت 1 میلی مولار و در شرایط تنش فقط در واریته vulgaris d’hiver مقدار کل اسانس را افزایش داد. saدر غلظت 1 میلی مولار در هر دو شرایط تنش و غیر تنش مقدار کل تیمول را در واریته vulgaris d’hiver افزایش داد.

اثر پیش تیمار بذری و اسپری برگی گیاه همیشه بهار (calendula officinalis l.) با اسید سالیسیلیک(sa)، اسید آسکوربیک(aa)، و تیامین(th) روی ویژگی های جوانه زنی و شاخص های رشد در طی رشد گیاه شامل گل دهی، ارتفاع گیاه و همچنین محتوای کلروفیل، کاروتنوئید، نشت یونی، تعداد و طول روزنه، قندهای احیاکننده و میزان هایپروزید در شرایط کشت گلدانی اندازه گیری شد. طرح اصلی آزمایش، طرح کاملاً تصادفی بود. نتایج نشان داد که درصد جوانه زنی تحت تأثیر sa قرار نگرفت اگرچه سرعت جوانه زنی با کاربرد sa بیشتر شد. پیش تیمار بذری با aa و th به طور معنی داری درصد و سرعت جوانه زنی را بیشتر کرد. اثر تیامین روی جوانه زنی بیشتر از دیگر ترکیبات بود. سرعت گل دهی با کاربرد هم? مواد افزایش یافت. قطر گل فقط با کاربرد aa، بیشتر شد. کاربرد aa و th باعث افزایش شمار شاخه گل دهنده شد. همچنین ارتفاع گیاه، تعداد و طول روزنه، نشت یونی، محتوای کلروفیل، میزان قندهای احیاکننده و میزان هایپروزید با کاربرد اسپری برگی و پیش تیمار بذری ترکیبات کاربردی تحت تأثیر قرار گرفتند.

تنش خشکی یکی از مهمترین تنش های محیطی است که رشد و تولید محصولات کشاورزی را محدود می کند. وقتی گیاهان تحت تنش خشکی قرار می گیرند، انواعی از گونه های فعال اکسیژن که ایجاد صدمات اکسیداتیو می کنند، تولید می شوند. ترکیباتی که به کاهش اثرات زیانبار تنش های محیطی نظیر خشکی کمک می کنند، از نقطه نظر تئوری و کاربردی اهمیت فراوانی دارند. نتایج بدست آمده در چند سال اخیر ثابت کرده که سالیسیلیک اسید می تواند به عنوان یک ترکیب امید بخش و حفاظتی جهت کاهش میزان حساسیت به تنش های زیستی و غیر زیستی در گیاهان بکار رود، زیرا تحت شرایط تنش، این ترکیب باعث تخفیف اثرات مضر عوامل تنش زا در گیاهان می گردد. در این پژوهش، از پلی اتیلن گلایکول 6000 (peg6000) با پتانسیل های 2/0-، 4/0- و 6/0- مگاپاسکال برای اعمال تنش خشکی و از آب مقطر در تیمار شاهد (پتانسیل صفر) تحت شرایط هیدروپونیک در گیاه سیاهدانه استفاده گردید. همچنین برای بررسی نقش سالیسیلیک اسید در کاهش صدمات اکسیداتیو ناشی از تنش خشکی از غلظت های 0، 5 و 10 میکرومولار سالیسیلیک اسید بصورت پیش تیمار استفاده گردید. نتایج نشان داد که وقتی گیاه سیاهدانه تحت تنش خشکی قرار می گیرد، محتوای نسبی آب برگ، مقدار رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل a، b و کل و کاروتنوئیدها)، ترکیبات پلی فنل، فلاونوئیدها، آنتوسیانین و پروتئین کاهش یافته ولی محصولات پراکسیداسیون لیپید، نشت یونی، مقدار h2o2، مقدار قندهای محلول، پرولین و فعالیت آنزیم های لیپواکسیژناز و فنیل آلانین آمونیالیاز در مقایسه با گیاهان شاهد افزایش یافت. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز نیز در این گیاه در تنش اسمزی افزایش یافت. پیش تیمار سالیسیلیک اسید موجب افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش اسمزی گردید. سالیسیلیک اسید با افزایش سیستم دفاع آنتی اکسیدانی غیر آنزیمی نظیر کاروتنوئید، ترکیبات فنلی، آنتوسیانین و برخی فلاونوئیدها و آنتی اکسیدان های آنزیمی موجب کاهش تنش اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپیدها،h2o2 ، نشت یونی و فعالیت آنزیم لیپواکسیژناز، و در نهایت موجب افزایش رنگیزه های فتوسنتزی گردید. همچنین سالیسیلیک اسید مقدار پرولین، محتوای نسبی آب برگ و فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز را تحت شرایط تنش افزایش داد. بنابراین بکار بردن ترکیبات حفاظتی برون زا مانند سالیسیلیک اسید می تواند ظرفیت آنتی اکسیدانی این گیاه را در برابر شرایط تنش افزایش دهد.

به منظور بررسی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک ارقام ذرت در شرایط تنش شوری دو آزمایش در گلخانه و مزرعه دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بود. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح شوری( 6،4،2 و ds/m8) و هفت رقم ذرت (sc-700، sc-500،sc-404 ، sc-704، sc-647، sc-301 و maxima) بود. صفات اندازه گیری شامل: محتوی آب نسبی، نشت یونی، پایداری غشا، کلروفیل، فلورسانس کلروفیلی، تعرق، تعداد و طول روزنه در سطح رو و زیر برگ بودند. تنش شوری باعث کاهش معنی داری در همه این صفات به جز نشت یونی و تعداد روزنه در سطح رو و زیر برگ گردید. آزمایش مزرعه ای به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بود. کرت های اصلی شامل چهار سطح شوری (8،6،4 و ds/m 10) وکرت های فرعی شامل هفت رقم ذرت بودند. صفات اندازه گیری شده شامل: صفات مورفولوژیک، کلروفیل b,a و کاروتنوئید، پایداری غشا، اجزا عملکرد و عملکرد دانه بودند. تنش شوری باعث کاهش معنی داری در همه صفات به جز کاروتنوئید گردید. در بین ارقام موجود رقم sc-704 به عنوان رقم متحمل و ماکسیما به عنوان حساسترین ر قم شناخته شد.

جهت ارزیابی تأثیر کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام کنجد آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک کاملاً تصادفی در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل کود در پنج سطح به عنوان تیمار اصلی:f1 ، f2، f3، f4 و f5و ارقام به عنوان تیمار فرعی در چهار سطح شامل: v1، v2، v3 و v4. نتایج بدست آمده نشان داد که تمامی تیمارهای کودی به طور قابل توجه ای صفات مورد مطالعه را نسبت به شاهد افزایش معنی داری دادند. شاخص برداشت و وزن هزار دانه تحت تأثیر تیمار کودی قرار نگرفتند. تیمار f4 باعث افزایش درصد روغن شد و بقیه تیمارهای کودی درصد روغن را کاهش دادند. رقم v2 بیشترین عملکرد را دارا بود و با ارقام v3 و v4 تفاوت معنی داری نداشت. رقم v4 از لحاظ کیفی در مقایسه با سه رقم دیگر دارای درصد روغن بالاتری بود. با توجه به معنی دار شدن اثر متقابل بین ارقام و کود برای عملکرد دانه کنجد و در نظر گرفتن هزینه و مشکلات زیست محیطی ناشی از مصرف کودها برای دستیابی به عملکرد مطلوب کنجد در ارقام کاشت شده مصرف f2 توصیه می شود.

چهارسطح شوری حاصل از نمک کلرورسدیم شوری بر خصوصیات رشدی، فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزا عملکرد درهفت رقم آفتابگردان شامل زاریا، بلیزار، آرماویروسکی، یورفلور، هایسون33، فرخ وپروگرس در دو آزمایش مجزا در سال 1389 در گلخانه ومزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر مورد بررسی قرارگرفت. آزمایش گلدانی در گلخانه به صورت فاکتوریل وآزمایش مزرعه ای به صورت کرت های خرد شده و هر دو در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام که سطوح شوری به عنوان فاکتور اصلی و ارقام به عنوان فاکتور فرعی اعمال شدند. هر رقم تحت تاثیر شوری آب آبیاری با هدایت الکتریکی 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر در گلخانه و 4، 6، 8 و 10 دسی زیمنس بر متر در مزرعه رشدکرد. نتایج نشان داد که اثرتنش شوری در مورد تمامی صفات شامل محتوای آب نسبی، نشت یونی،طول روزنه و تعداد روزنه در هر دو سطح رویی و زیرین برگ، سرعت تعرق، کلروفیل spad، f0، fm،fv/fm، کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید، پایداری غشا در 15 ثانیه، پایداری غشا در 60 ثانیه، پایداری غشا در 120 ثانیه، وزن خشک کل، تعداد برگ، سطح برگ، ارتفاع بوته، طول میانگره، تعداد میانگره، عملکرد دانه، تعداد دانه در ردیف تعداد دانه در طبق، تعداد ردیف دانه در طبق، قطر طبق و وزن تک دانه معنی دار بود.همچنین اثر مقابل واریته در شوری در مورد تمامی صفات ذکر شده بجز محتوای آب نسبی، تعداد و طول روزنه در سطح رویی و زیرین برگ، کارتنوئید، تعداد برگ و عملکرد نیز معنی دار بود. مجموع نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که با توجه به همبستگی زیادی که بین عملکرد کوانتومی و عملکرد دانه وجود دارد، رقم زاریا با عملکرد کوانتومی بالا و در نظر گرفتن صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک هر دو آزمایش گلخانه و مزرعه بالاترین عملکرد دانه بدست آمده بین ارقام مورد آزمایش را دارا بوده و مقاوم ترین رقم نسبت به شوری می باشد و در بین ارقام مورد مطالعه در این تحقیق بهترین رقم پیشنهادی جهت کشت در اراضی شور و یا آبیاری با آب های شور می باشد. در مقابل رقم بیلیزار با کمترین میزان عملکرد کوانتومی، کمترین میزان عملکرد دانه را داشت و رقمی حساس نسبت به شوری شناخته شد و کشت این رقم در شرایط مشابه توصیه نمی شود.

چکیده: به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد اکوتیپ های زیره سبز، آزمایشی به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در کرمان اجرا گردید.رژیم های آبیاری مختلف به عنوان فاکتور اصلی در 4 سطح شامل: آبیاری کامل (شرایط نرمال) به عنوان تیمار شاهد،قطع آبیاری با ظهور اولین چتر در 50% مزرعه، قطع آبیاری با ظهور 50% چتر در 50% مزرعه، قطع آبیاری با ظهور 100% چتر در 50% مزرعه) و 3 اکوتیپ کرمان، خراسانو اصفهان به عنوان فاکتور فرعیبه کار برده شدند. صفات مورد بررسی شامل: ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن خشک بوته،وزن کاه و کلش در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت بودند. همچنین برای ارزیابی تحمل اکوتیپ ها، شاخص های تحمل به تنش نیز محاسبه شدند. نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی بر وزن کاه و کلش بوته در سطح یک درصد معنی دار شد. بین اکوتیپ ها تفاوت معنی داریاز لحاظ ارتفاع بوته، مشاهده شد. اثر متقابل اکوتیپ در تنش بر صفات ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن خشک بوته، وزن کاه و کلش معنی دار شد. نتایج نشان داد که اکوتیپ ها در شرایط تنش از نظر اغلب صفات متفاوت عمل کردند. اکوتیپ اصفهان بیشترین عملکرد دانه را در شرایط نرمال داشت.بر اساس نتایج تجزیه رگرسیون در شرایط قطع آبیاری در مرحله 50%گلدهی، وزن دانه و در شرایط قطع آبیاری در مرحله 100% گلدهی، تعداد چترک بیشترین تغییرات مربوط به عملکرد دانه را توجیه کردند.بنابراین بر اساس صفات وارد شده در مدل رگرسیونی می توان از صفات مذکور در جهت بهبود عملکرد زیره سبز استفاده کرد.بررسی میزان تحمل به تنش در بین اکوتیپ ها براساس شاخص های tol و ssi نشان داد که اکوتیپ های کرمان و خراسان به ترتیب متحمل ترین و حساس تریناکوتیپ هادر پاسخ به تنشبودند

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و شوری بر صفات مورفولوژیکی ارقام جو دو آزمایش تحت شرایط کنترل شده و شرایط مرزرعه، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. آزمایش نخست فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در دو تکرار درون گلدان زیر محافظ باران انجام شد. تنش سطح شوری با هدایت الکتریکی 6، 8، 10، 12 و 14 دسی زیمنس بر متر برای آبیاری گلدان ها استفاده شد. در مرحله شش برگی، تمام ریشه بوته با دقت از خاک جدا گردید، شسته و رنگ آمیزی شد. نمونه های ریشه بر روی یک ظرف سفید حاوی 10 میلیمتر آب کاملا پخش شدند و سپس تصویر دیجیتال آنها تهیه گردید. تصاویر جهت بدست آوردن طول، قطر و مساحت ریشه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر متقابل شوری و رقم بر طول قطر و مساحت ریشه معنی دار بود. در آزمایش دیگر، بوته های کشت شده در گلدان در معرض دو سطح محتوای آب خاک 100 درصد به عنوان شاهد و 65 درصد به عنوان تیمار تنش خشکی قرار گرفتند. همانطور که در آزمایش قبل توضیح داده شد، نمونه های ریشه تهیه گردیدند، برگ پرچم و برگ ماقبل آن نیز نمونه گیری شد و تصاویر دیجیتال آنها از طریق اسکن با وضوح dpi150 تهیه گردید. تجزیه و تحلیل داده نشان داد که اثر رقم و تنش بر قطر ریشه معنی دار بود. ضمنا اثر متقابل دو فاکتور بر طول و مساحت ریشه معنی دار بود. اثر تنش و رقم بر وزن خشک ریشه معنی دار بود. در سومین آزمایش ارقام قبلی در شرایط مزرعه در یک طرح اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار کشت گردیدند. دو سطح تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی و ارقام به عنوان فاکتور فرعی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که شاخص کلروفیل، طول بوته، طول ریشک، وزن دانه، عملکرد و اجزای عملکرد به طور معنی داری تحت تاثیر تنش قرار گرفتند در حالیکه اثر رقم بر صفات طول ریشک، وزن دانه در سنبله و طول سنبله معنی دار بود.

به منظور بررسی اثر تراکم بوته و محلول پاشی آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. . تیمارها شامل سه سطح تراکم کشت ؛ 35،25، 15 بوته در مترمربع و محلول پاشی آهن در سه سطح ؛ بدون محلول پاشی، 5/2 و 5 میلی گرم fe-edta در لیتر بود. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم ارتفاع بوته، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک افزایش و تعداد دانه در بوته ، تعداد شاخه های فرعی، تعداد غلاف در بوته و وزن هزار دانه و میزان کلروفیل کاهش یافتند. محلول پاشی آهن نیز بر تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، وزن هزار دانه ، میزان کلروفیل تأثیر معنی داری نشان داد به طوری که بیشترین تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه ، وزن هزار دانه و میزان کلروفیل متعلق به سطح محلول پاشی 5 میلی گرم fe-edta در لیتر بود. اثر متقابل تراکم 35 بوته در متر مربع و محلول پاشی آهن با غلظت 5 میلی گرم در لیتر بر وزن هزار دانه و عملکرد دانه به طور معنی داری افزایش یافت.

دو آزمایش جداگانه در سال 1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنرمورد بررسی قرارگرفت که تیمارهای آزمایش اول شامل چهار سطح شوری (1، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر) و سه غلظت پوترسین(0، 1 و 2 میلی مولار) بود. همچنین آزمایش دوم نیز، شامل پنج سطح شوری (1، 3، 5، 7 و 9 دسی زیمنس بر متر) و سه غلظت دو پلی آمین اسپرمیدین و اسپرمین که شامل عدم محلول پاشی، محلول پاشی 5/0 و 1 میلی مولار برای هر کدام از این پلی آمین ها بود. صفات اندازه گیری شده شامل خصوصیات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بودند. نتایج نشان داد که شوری بر تمامی صفات اندازه گیری شده در هر دو آزمایش معنی داربود. اثر پوترسین بر برخی پارامترها چون تعدادگل، قطرگل، طول روزنه روی برگ، فلورسانس بیشینه و آنزیم پلی فنل اکسیداز معنی دار نشد ولی بر سایر پارامترها تاثیر معنی داری داشت. اثر دوپلی آمین دیگر بر تمامی پارامترها به غیر از وزن خشک گل، ارتفاع اندام هوایی، ارتفاع ریشه و وزن تر ریشه معنی دارشد. همچنین اثر متقابل شوری و پوترسین در آزمایش اول بر تعدادگل، قطرگل، طول عمرگل، وزن خشک گل، ارتفاع اندام هوایی، وزن خشک ریشه، محتوای آب نسبی، نشت یونی، طول روزنه زیر برگ، فلورسانس کمینه، فلورسانس بیشینه، آنتوسیانین گلبرگ، پرولین، مالون دآلدئید ریشه، آب اکسیژنه ریشه و آنزیم پلی فنل اکسیداز معنی دار نشد ولی بر سایر پارامترها تاثیر معنی داری داشت. در آزمایش دوم نیز اثر متقابل شوری و دو پلی آمین اسپرمیدین و اسپرمین به غیر از تعدادگل ، طول عمر گل و شاخص های فلورسانس بر سایر پارامترهای رویشی و فیزیو لوژیکی تاثیری نداشت اما بر کلیه پارامترهای بیوشیمیایی به غیر از کارتنوئید برگ و آنزیم پلی فنل اکسیداز تاثیر معنی داری گذاشت. مجموع نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که شوری تاثیر منفی بر کلیه پارامترهای رویشی گذاشته و پلی آمین ها تاحدی می توانند سبب بهبود رشد این گیاه شوند وهمچنین این گیاه مکانیسم های متفاوتی برای مقابله با شوری از خود نشان داد. چنین نتیجه گیری شد که گیاه همیشه بهار در برابر مقادیر کم تنش شوری مقاوم است.

به دلیل اثرات زیان بار علف های هرز در مزارع کشاورزی از نظر رقابت با گیاه اصلی در راستای جذب مواد غذایی از سویی و پتانسیل آللوپاتی علف های هرز از نظر تداخل در اجتماع گیاهان زارعی در یک اکوسیستم کشاورزی از سویی دیگر؛ این فرضیه قوت می گیرد که پژوهش های بیشتری در جهت شناسایی هر چه بیشتر پتانسیل علفهای هرز در رابطه با ممانعت از رشد گیاهان زراعی صورت پذیرد. هدف از این مطالعه بررسی پاسخ های رشد و نمو و تجمع کلروفیل و کاروتنوئید پنج رقم گیاه زراعی شامل گندم (triticum aestivum)، جو(hordeum vuigare)، ذرت (zea mays)، ارزن (pennisetum americanum) و نخود(cicer arietinum) ، نسبت به خواص آللوپاتیک عصاره ی آبی پیچک صحرایی(convolvulus arvensis l. ) و تلخه بیان(sophora alopecuriodes. l ) بود. آزمایشات در گلخانه دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی و در آزمایشگاه نیز طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در غلظت های مختلف عصاره آبی علف هرز شامل(0، 25، 50، 75 و100 درصد محلول پایه 10%w/v) در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه روی هر پنج گیاه اعمال و پاسخ های مختلفی اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که عصاره های آبی هر دو گونه علف هرز، اثرات منفی معنی داری روی جوانه زنی و تجمع کلروفیل و کاروتنوئید دارند. غلظت های مختلف عصاره آبی نیز اثرات معنی داری روی صفات مذکور داشتند به طوری که با افزایش غلظت، صفات مورد مطالعه کاهش یافتند. غلظت 100 درصد بیشترین و غلظت شاهد کمترین تأثیر را نشان دادند. بذوری که در معرض عصاره های آبی قرار گرفته بودند، به شدت تحت تأثیر مواد آللوپاتیک موجود در آنها قرار گرفته و رشد و جوانه زنی آنها کاهش یافتند. همچنین دربوته های رشد یافته تحت شرایط گلخانه نیزکاهش میزان رشد گیاهچه، تجمع کلروفیل و کاروتنوئید مشاهده گردید. اگرچه پیچک صحرایی در مقایسه با تلخه بیان دارای اثرات آللوپاتیک بیشتری بود؛ اما هر دو علف هرز دارای پتانسیل آللوپاتیک بودند. نتایج کلی نشان می دهد که در محیط کشت گیاهان زراعی یکسری مواد آللوپاتیک از طریق علف های هرز آزاد و فرایند جوانه زنی و رشد را مختل میکنند. بنابراین لازم است قبل از کاشت گیاهان زراعی گندم، جو، ذرت، ارزن و نخود از نبود علف های هرز پیچک صحرایی و تلخه بیان و بقایای آنها اطمینان حاصل شود.

به منظور بررسی اثرات تنش شوری بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی ارقام مختلف گندم دو آزمایش گلدانی مجزا و یک آزمایش مزرعه ای در دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. ارقام گندم تحت آزمایش شامل گاسپارد، خارچیا، کویر، سبلان، روشن، مغان 3، فلات، سوپرهد، ارگ، بولانی و آرتا بودند. پس تجزیه و تحلیل نتایج، نشان داده شد که درکلیه صفات بررسی شده در همه آزمایشات افزایش درجه شوری باعث کاهش کیفیت صفات بررسی شده گردید و واکنش ارقام حساس تر به شوری نسبت به ارقام متحمل به مراتب شدید تر بود. ارقام بولانی، ارگ و سبلان در صفات مورفولوژیک ریشه واکنش بهتری نشان دادند. صفات مربوط به سنبله مانند وزن و طول سنبله و صفاتی نظیر وزن دانه در خوشه ، وزن ساقه و پدانکل در رقم سوپرهد نسبت به ارقام دیگر بیشتر بود. صفات طول ساقه، طول پدانکل و تعداد پنجه در رقم روشن بیشتر از ارقام دیگر بود. وزن دانه در بوته در رقم کویر بیش از سایر ارقام بود.

به منطور بررسی اثر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات مورفوفیزیولوژی شنبلیله تحت تنش خشکی سه آزمایش مجزا درآزمایشگاه، گلخانه و مزرعه ی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. آزمایش مزرعه ای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل 3 سطح تنش (آبیاری تا حد 100% ظرفیت زراعی یا شاهد، آبیاری تا حد 80% ظرفیت زراعی و آبیاری تا حد 60% ظرفیت زراعی) به عنوان فاکتور اصلی و 4 سطح اسید سالیسیلیک (0/25، 0/5و 0/75 میلی مولار و شاهد) بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی تأثیر معنی داری بر صفات شاخه فرعی، شاخص کلروفیل، عملکرد برگ و ساقه، محتوای نسبی آب، نشت یونی و شاخص پایداری غشا داشت. اسید سالیسیلیک و اثر متقابل تنش خشکی و اسید سالیسیلیک نیز تأثیر معنی داری بر ارتفاع، شاخص کلروفیل و عملکرد برگ و ساقه داشتند. آزمایش دوم به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح خشکی (0، 3- و 6- بار) و چهار سطح اسید سالیسیلیک (صفر، 10، 15 و 20 میکرو مولار) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی بر تمامی صفات اندازه گیری شده در گلخانه معنی دار بود. تیمار اسیدسالیسیلیک نیز بر همه ی صفات به غیر از کلروفیل a و قندهای احیا معنی دار شد و اثر متقابل تنش خشکی و اسید سالیسیلیک تأثیر معنی داری بر روی صفات محتوای نسبی آب برگ، رنگیزه های گیاهی(کلروفیل هایa ، b و a+b)، کاروتنوئید، نشت یونی و شاخص پایداری غشا داشت. آزمایش سوم به منظور بررسی اثر تنش خشکی و سالیسیلیک اسید بر تنفس به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تکرار در آزمایشگاه زراعت دانشکده ی کشاورزی دانشگاه باهنر کرمان اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل 7 سطح خشکی و 4 سطح اسید سالیسیلیک (0/25، 0/5 و 0/75 میلی مولار و شاهد) بود. برای اعمال تنش خشکی از محلول های سوربیتول با غلظت های 0 ، 0/1، 0/2، 0/3، 0/4، 0/5و 0/6مولار استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس حاکی از معنی دار شدن اثر تنش خشکی بر تنفس بود و اثر اسید سالیسیلیک و اثر متقابل تنش خشکی و اسید سالیسیلیک بر تنفس معنی دار نبود.

جهت بررسی تاثیر کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکردگلرنگ(carthamus thinctorius l.) رقم گلدشت در شرایط تنش خشکی، پژوهشی به صورت کرت های خرد شده درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392-1391 در مزرعه دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل تنش خشکی(mm 60) آبیاری نرمال), mm 120(تنش ملایم)وmm 180(تنش شدید) تبخیر از تشتک تبخیر) در کرت های اصلی و کود گاوی (15 تن در هکتار)، هیومیک اسید(80 کیلوگرم در هکتار)،کود شیمیایی n)، p و k) به ترتیب به میزان 150، 50 و100 کیلوگرم در هکتار و شاهد (عدم مصرف کود)درکرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ، عملکرد ، اجزای آن و شاخص برداشت وافزایش اعداد کلروفیل متر(spad)، شد. اثر کود ها بر تمامی صفات بجز قطرساقه و وزن هزاردانه معنی دار بود.نتایج این پژوهش نشان داد کود گاوی به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد گلرنگ می شود. این کود علاوه بر عملکرد بر سایر صفات نیز تاثیر مثبت داشت.کودهای آلی بویژه کود گاوی به دلیل قدرت نگهداری زیادتر رطوبت در مقایسه با کودهای شیمیایی پاسخ بهتری به شرایط تنش خشکی نشان دادند و عملکرد بالاتری داشتند. به نظر می رسد استفاده از کودگاوی در شرایط محدودیت رطوبت؛ برای غلبه بر اثرات منفی تنش خشکی مفید می باشد.

شوری یکی از فاکتورهای مهم محیطی است که رشد گیاهان را محدود می کند. اسید سالیسیلیک نیز به عنوان یک هورمون نقش مهمی در مقاومت گیاهان به تنش های محیطی دارد. به منظور بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک در کاهش اثرات نامطلوب شوری بر گیاه همیشه بهار، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سال 1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. در این آزمایش شوری به عنوان عامل اول با 5 سطح (1، 3، 5، 7 و 9 دسی زیمنس بر متر) و اسید سالیسیلیک به عنوان عامل دوم با سه سطح (0، 100 و 200 میلی گرم بر لیتر) به صورت محلولپاشی برگساره ای در نظر گرفته و برخی صفات مرفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ارزیابی شد.اثر تنش شوری بر تمام صفات ارزیابی شده به جز تعداد گل معنی دار شد. با توجه به نتایج، شوری سبب کاهش صفات مرفولوژیک، محتوای نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل، فلورسانس کلروفیلی بیشینه، عملکرد کوانتومی، صفات روزنه ای،کلروفیل a، b و کل، کاروتنوئید، کاتالاز و پروتئین برگ و افزایش صفاتی همچون نشت یونی، فلورسانس کلروفیلی کمینه، فلاونوئید، آنتوسیانین، قندهای احیا کننده، پرولین، مالون د آلدئید، پر اکسیداز و پلی فنل اکسیداز نسبت به شاهد شد. اثر ساده اسید سالیسیلیک به جز تعداد گل و عمر گل در سایر صفات ارزیابی شده معنی دار شد. برهمکنش شوری و اسید سالیسیلیک در همه صفات به جز وزن تر ریشه، وزن تر و خشک گل، قطر گل، نشت یونی، شاخص کلروفیل، فلورسانس کمینه و بیشینه، عرض روزنه رو و زیر برگ، عرض سلول نگهبان رو و زیر برگ، طول روزنه زیر برگ، کاروتنوئید، کاتالاز و پراکسیداز معنی دار شد. با توجه به نتایج، در بیشتر صفات، غلظت 100 میلی گرم بر لیتر اسید سالیسیلیک در بهبود اثرات تنش شوری موثرتر واقع شد. مجموع نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که شوری سبب کاهش و اختلال در رشد گیاه می شود و کاربرد اسید سالیسیلیک تا حدی می تواند اثرات مخرب شوری را کاهش دهد و سبب افزایش تحمل گیاه به شوری شود.

جهت بررسی تاثیر محلول پاشی عناصر کم مصرف آهن و روی بر عملکرد و اجزاء عملکرد پنج توده شنبلیله پژوهشی در قالب طرح فاکتوریل با پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. محلول آهن از منبع fe-edtaو تیمار روی از منبع سولفات روی هر دو با غلظت 2 در هزار و تیمار شاهد ( بدون محلول پاشی عناصر کم مصرف) بود. توده های مورد مطالعه نیز شامل یاسوج، ایلام، مازندران، کردستان و کرمان بود. صفات میزان کلروفیل (عدد spad) ، ارتفاع بوته، وزن علوفه تر، تعداد ساقه فرعی، تعداد غلاف، اندازه غلاف، تعداد دانه در غلاف، محتوای آب نسبی، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که محلول پاشی بر روی صفات اندازه غلاف، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 5 درصد و در صفات تعداد دانه در غلاف و وزن هزار دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بین توده ها نیز از لحاظ صفات میزان کلروفیل (عدد spad) ، ارتفاع بوته، وزن علوفه تر، تعداد ساقه فرعی، تعداد غلاف، اندازه غلاف، تعداد دانه در غلاف، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنی داری مشاهده شد. همچنین اثر متقابل محلول پاشی و توده در صفات میزان کلروفیل و اندازه غلاف در سطح احتمال یک درصد و تعداد دانه در غلاف در سطح احتمال 5 درصد معنی دار شد. بطورکلی نتایج این پژوهش نشان داد محلول پاشی عنصر روی و آهن به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد شنبلیله می شود.

به منظور بررسی اثر خشکی بر عکس¬العمل لوله¬ای شدن برگ ارقام مختلف گندم و جو آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان بصورت کرت¬های خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد، که در آن کرت¬های اصلی آزمایش شامل 2 سطح تنش و شاهد و کرت های فرعی شامل شش رقم (افضل، بهمن، فجر30، نیمروز، نصرت و یوسف) و سه لاین (لاین4 و لاین uh-12) جو و 10 رقم (شیراز، چمران، یاواروس، پیشتاز، بک¬کراس، ارگ، الوند، روشن، امید و s78) گندم بودند. تنش خشکی، با شروع مرحله سنبله¬دهی اعمال شد. برای بررسی عکس¬العمل لوله¬ای شدن نمونه از برگ ماقبل آخر گرفته شد و از آن برش¬های عرضی به پهنای 1 میلی¬متر تهیه گردید. برای اعمال تنش خشکی روی نمونه-ها، از محلول پلی¬اتیلن¬گلیکول با غلظت -4 mpa استفاده شد. برگ¬ها در اثر تنش حالت لوله¬ای به خود گرفتند و از تغییرات برگ برای 240 دقیقه با فاصله زمانی 40 دقیقه عکسبرداری شد. نهایتاً مشخص شد که از بین ارقام گندم رقم چمران دارای بیشترین توانایی برای لوله کردن برگ خود می¬باشد. و از بین ارقام جو رقم یوسف و لاین 4 دارای بیشترین سرعت لوله¬ای کردن برگ خود می¬باشند. مساحت سلول¬های اپیدرم و بالیفورم برگ و محتوای آب نسبی برگ، کاهش یافتند در حالی¬که تعداد کرک و روزنه برگ و وزن حجمی برگ افزایش پیدا کردند.

به منظور بررسی اثرات تنش آب روی خصوصیات آناتومیکی و مورفولوژیکی ریشه های بذری گندم، آزمایشی در آزمایشگاه زراعت دانشگاه شهید باهنر به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام گردید. ارقام انتخاب شده شامل شاهپسند، تجن و گاسپارد به عنوان ارقام حساس به خشکی، ارقام ارگ، فلات وسبلان به عنوان ارقام نیمه مقاوم به خشکی و ارقام روشن، مهدوی، پیشتاز و اکسکلیبر به عنوان ارقام مقاوم به خشکی بودند.

به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی بر خصوصیات آناتومیکی و فیزیولوژیکی برگ های زمستانه و بهاره پنج رقم گندم دو آزمایش در گلدان و مزرعه دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. آزمایش گلدانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح آبیاری (100 و 60 درصد ظرفیت مزرعه ) و پنج رقم گندم (شعله، امید، شاه پسند، آذر2، آزادی) بود. صفات اندازه گیری شده از برگ های زمستانه شامل: قطر آوند آبکش، قطر آوند چوبی، مساحت غلاف آوندی، مساحت مزوفیل، مساحت اپیدرم بالا و پایین، محتوی آب نسبی، میزان یون تراوش یافته، شاخص سطح ویژه برگ، تعداد و طول روزنه در سطح رویی برگ بود. تنش خشکی بطور معنی داری باعث کاهش قطر و مساحت سلولها و محتوی نسبی آب و طول روزنه در سطح رویی برگ و افزایش میزان یون تراوش یافته و تعداد روزنه در سطح رویی برگ شد. آزمایش مزرعه ای به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی بود. کرت های اصلی شامل دو سطح آبیاری ( آبیاری کامل و قطع آبیاری در اواخر پنجه زنی) و کرت های فرعی شامل پنج رقم گندم بود. صفات اندازه گیری شده از برگ های بهاره شامل: قطر و مساحت سلولها، نشت یونی، ضخامت برگ، مساحت و تعداد سلولهای بالیفورم، تعداد و طول روزنه در سطح رویی و زیری برگ، شاخص سطح ویژه برگ، عملکرد دانه بود

یکی از چالش های اصلی در مدیریت چمن محدودیت منابع آب است. پژوهش حاضر برای بررسی تأثیر تنش خشکی و سنجش میزان مقاومت سه نوع چمن در مراحل جوانه زنی و استقرار دانهال، آزمایش اول در قالب فاکتوریل و آزمایش دوم به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. یافته های این پژوهش حاکی از تحمل بهتر چمن فستوکا و پوآ در برابر خشکی با توانایی بالاتر این دو چمن در مرحله استقرار در القای فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی، تولید بالاتر مواد تنظیم کننده اسمزی و رنگیزه های فتوسنتزی و میزان خشکیدگی کمتر و کیفیت ظاهری بالاتر مناسب تر بود.کاهش رنگیزه های فتوسنتزی و عدم تغییر در سیستم دفاع آنزیمی و غیر آنزیمی و افت کیفیت ظاهری در چمن لولیوم نشان دهنده حساسیت بیشتر این چمن در مقایسه با پوآ و فستوکا بود.

به منظور ارزیابی واکنش ارقام مختلف گندم به اعمال تنش شوری این پژوهش در قالب 3 آزمایش در اتاقک رشد، گلخانه و مزرعه انجام گردید. درنتایج بدست آمده مربوط به عملکرد و اجزا عملکرد ارقام مقاوم به شوری ثبات عملکردی بیشتری نسبت به سایر ارقام داشتند. از لحاظ تنفس گیاهچه با افزایش شدت تنش شوری میزان تنفس افزایش یافت. نتایج نشان داد با افزایش ارتفاع از پایین به بالای بوته میزان هدایت الکتریکی عصاره ساقه کاهش پیدا می کند. توصیه می شود از نتایج این تحقیق برای تولید ارقام مقاوم به شوری مورد استفاده قرار گیرد.

گزینش گونه مقاوم به شوری ، یکی از مهم ترین روش های موثر در بهره برداری از خاک و آب شور محسوب می شود. برای بررسی اثر شوری آب آبیاری در 5 سطح شوری حاصل از نمک کلرید سدیم ( 1، 4، 6 ، 8 و 10 دسی زیمنس بر متر) بر فاکتورهای مورفولوژیکی، بیولوژیکی و بیوشیمیایی سه چمن lolium pernne ،poa pratensis و festuca arundinacea پژوهشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار در گلخانه انجام شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.