چکیده: مصرف کننده زمانی می تواند از امتیازات ویژه ای که قانون گذار برای حمایت از حقوق وی پیش بینی کرده است اس تفاده کند که اشخاصی را طرف دعوا قرار دهد که قانون گذار به عنوان عرضه کننده کالا یا خدمات معرفی کرده است. عرضه کنندگاه کالا شامل تولید کنندگان، وارد کنندگان، عمده فروشان و خرده فروشان است . تولید کنندگان و وارد کنندگان (نسبت به کالاهای وارداتی) مسوولان اصلی حادثه هستند که خسارت ناشی از عیب کالا در نهایت بر عهده آنها قرار می گیرد . عمده فروشان و خرده فروشان مسوولان فرعی حادثه هستند که در نقش یک پل ارتباطی عمل می کنند تا خسارت وارده به مصرف کننده بر عهده مسوولان اصلی قرار بگیرد. عرضه کنندگان خدمات ه م شامل اشخاصی است که خدمت آنها مرتبط با عرضه کالاست (مانند تعمیر کاران ) هم شامل اشخاصی است که خدمت آنها ارتباطی با عرضه کالا ندارد ( مانند پزشکان ). هم عرضه کنندگان خدمات خصوصی و هم عرضه کنندگان خدمات عمومی را در بر می گیرد . البته آن دسته از عرضه کنندگان خدمات عمومی که فعالیت آنها جنبه تجاری ندارد و جزء اعمال حاکمیت دولت است از شمول تعریف عرضه کنندگان خدمات خارج هستند. در حقوق ایران علاوه بر وجود مقررات پراکنده اعم از کیفری و حقوقی در جهت حمایت از حقوق مصرف کننده لایحه ای تحت عنوان (لایحه حمایت از حقوق مصرف کنندگان ) نیز در جریان قاقنون گذاری قرار گرفته است که در صورت تصویب (و البته با پاره ای اصلاحات که لزوم اعمال آن در لایحه ضروری است ) حمایت از حقوق مصرف کننده در حقوق ایران تحت ضابطه ای متقن و محکم در خواهد آمد.