کنترل فرایند آماری یک روش موثر برای پیشرفت کیفیت و تولید یک سازمان است و نمودار کنترلی ابزار عمده ای برای آن است. طراحی نمودار کنترلی به معنی گرفتن یک تصمیم اساسی در مورد پارامترهای نمودار کنترلی است که به انتخاب سه پارامتر مهم اندازه ی نمونه، فاصله ی نمونه گیری و ضرایب حدود کنترلی برمی گردد. در طراحی آماری اقتصادی نمودارهای کنترلی اغلب برای پارامترهای ورودی (پارامترهای هزینه و فرایند)، مقدارهای ثابت و معلومی فرض می شود در صورتی که این پارامترها کاملا شناخته شده نیستند و نامعلوم اند. در این حالت برای طراحی، براورد نقطه ای پارامترها در نظرگرفته می شود. این براوردها، در طراحی ممکن است پارامترهای واقعی را بیان نکنند و گاهی اوقات ممکن است از پارامترهای واقعی فاصله ی زیادی داشته باشند که این ضرورت استفاده از روش طراحی استوار را برای نمودارهای کنترلی نشان می دهد. نمودارهای آماری اقتصادی استوار، پایداری منسجمی را با توجه به ناپایداری در پارامترهای ورودی، طراحی می کنند و باعث می شوند که طراحی در هر سناریو که به ناپایداری منتهی می شود به خوبی عمل کند. طراحی آماری اقتصادی استوار طراحی های مجزای ممکن گوناگون را در قالب سناریوهای متفاوت برای فرایند مورد بررسی قرار داده و باعث پایدار شدن نمودارهای کنترلی برای همه ی طرح های ممکن می شود. زمانی که مقدار پارامترهای ورودی از مقدارهای واقعی آن ها متفاوت باشند ممکن است منجر به یک هزینه، به عنوان جریمه شود که به علت آگاهی نداشتن از سناریوی واقعی رخ می دهد. این پایان نامه با استنباط یک مخاطره-مبنا سرو کار دارد که برای پیدا کردن مقدار پارامترهای(ورودی)‎بهینه ی طراحی از نمودارهای کنترلی مورد استفاده قرار می گیرد و آلگوریتم ژنتیک نیز به عنوان ابزار جستجو، برای پیدا کردن مقدارهای بهینه ی پارامترهای ورودی به منظور طراحی نمودارهای کنترلی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این روش مینیمم کردن ماکسیمم مخاطره به علت عدم اطلاع از پارامترهای واقعی برای استفاده در طراحی و استوارسازی مقدارهای واقعی پارامترهاست.