این آزمایش به منظور بررسی تاثیر ال کارنیتین در جیره های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد، خصوصیات لاشه، ترکیب بدن و برخی از فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی انجام شد. این آزمایش در قالب آزمایش فاکتوریل و با طرح کاملا تصادفی و با استفاده از 108 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 انجام شد. در این آزمایش سه منبع مختلف چربی (روغن سویا، پیه و مخلوط روغن سویا و پیه) و دو سطح ال کارنیتین (0 و 125 میلی گرم در کیلو گرم جیره) در دوره رشد (28-10) و پایانی(42-28) روزگی استفاده شد. صفات وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و مصرف خوراک در دوره های رشد و پایانی، خصوصیات لاشه، ترکیب شیمیایی بدن و همچنین فراسنجه های خونی (گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، hdl، ldl و vldl) مورد مطالعه و اندازه گیری قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده از این آزمایش، منابع مختلف چربی تاثیری بر وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی جوجه ها نداشت. اما میزان چربی لاشه و چربی محوطه شکمی تحت تاثیر منابع مختلف چربی قرار گرفت ( 05/0> p ). بطوریکه پایین ترین درصد چربی محوطه شکمی و چربی لاشه مربوط به جوجه های بود که جیره حاوی روغن سویا دریافت کردند. استفاده از مکمل ال کارنیتین در جیره ها تاثیری بر وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی نداشت اما چربی موجود در ماهیچه ران، سینه، لاشه کامل پرنده و چربی محوطه شکمی را به شکل معنی داری کاهش داد (05/0> p). منابع مختلف چربی بر فراسنجه های خونی تاثیر معنی داری داشتند. بطوریکه روغن سویا در مقایسه با پیه و مخلوط روغن سویا و پیه باعث کاهش معنی دار میزان گلوکز، کلسترول و ldl سرم خون جوجه های گوشتی شد (05/0> p). ال کارنیتین سبب کاهش معنی دار فراسنجه های سرم خون جوجه های گوشتی شد (05/0> p). نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن مکمل ال کارنیتین به جیره حاوی روغن سویا باعث کاهش چربی محوطه شکمی، ران، سینه و لاشه کامل پرنده در مقایسه با جیره حاوی پیه یا مخلوط پیه و روغن سویا شد. و همچنین غلظت فراسنجه های خونی در سرم خون جوجه های گوشتی را کاهش داد (05/0> p).