چکیده اساسی تری وشاخص ترین موضوع علم معانی کارکردمجازی جملات و معانی ثانوی آنهاست.گوینده به این وسیله اغراض خودراابلاغ می کند تا بتواند سخن موثّر گویدو مخاطب را متوجّه لطایف وجنبه های هنری سخنش کند.هدف ما دراین تحقیق، تحلیل و بررسی معانی ثانوی جملات استفهامی درغزلیّات خواجوی کرمانی است.روش تحقیق باتکیه برمطالعه ی کتابخانه ای به بررسی تمامی غزلهای خواجوی کرمانی پرداخته است. جامعه ی آماری این تحقیق 933 غزل می باشد و حجم نمونه 623 غزل است. نتیجه ی تحقیق نشان می دهد که خواجو از 28 معنی ثانوی درجهت بیان اغراض خوداستفاده نموده است. پرکاربردترین کارکردهای ثانوی جملات پرسشی دربیان خواجو به ترتیب استفهام انکاری، نفی، نهی، شکوه و ملامت،شگفتی،عجزودرماندگی می باشد. کم کاربردترین آنها هم معانی ثانوی تهدید، تشویق، ندامت،هشدارواغراق است. هدف خواجوازبه کار گیری استفهام درغزلیّاتش بیشتر جنبه ی هنری دارد.غرض اوازپرسش دریافت پاسخ نیست.