امروزه انرژی الکتریکی یکی از ارکان مهم اقتصادی جوامع است و نقش قابل توجهی در فرآیند رشد اقتصادی و پیشبرد اهداف توسعه کشورها ایفا می کنند. آگاهی از میزان تقاضای انرژی الکتریکی در هر دوره ای، به منظور برنامه ریزی دقیق، جهت اعمال سیاستگذاری های لازم، امری ضروری می باشد. این مطالعه با استفاده از مدل های اقتصادسنجی و شرایط اقتصادی کشور به دنبال تحلیل ساختاری عوامل تعیین کننده تقاضای برق با تاکید بر بخش صنعت می باشد. به دلیل وجود تغییرات پویا، در این پایان نامه علاوه بر استفاده از داده های پانل، از مدل خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی گسترده (ardl) و الگوی تصحیح خطای (ecm) جهت تحلیل کوتاه مدت و بلندمدت تقاضای انرژی الکتریکی استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهند با افزایش سطح مصرف گاز طبیعی، که عمدتاً ناشی از تغییرات تکنولوژیکی در تجهیزات بخش صنعت است، مصرف برق در فرآیند تولید کاهش می یابد. که این خود موجب کاهش تقاضای برق در بلند مدت شده است. این در حالی است که مصرف سایر حامل های انرژی همچنان در بلندمدت رابطه مثبت خود را با تقاضای برق حفظ کرده اند. ارزش افزوده بخش صنعت ارتباط معناداری با مصرف برق در بخش صنعت ندارد. این امر می تواند ناشی از تأثیر عوامل غیر اقتصادی و فنی بر مصرف برق باشد که باعث تغییر شرایط تقاضای برق بدون تغییرات اساسی در ارزش افزوده می شود.