در پژوهش حاضر اثربخشی آموزش گروهی مدیریت استرس بر پرخاشگری، فشار روانی والدگری و سلامت روان مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش مادران تمامی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری شهر اهواز بودند که در سال تحصیلی 1391-1390 در مدارس ویژه ی ناتوانی یادگیری مشغول به تحصیل بودند. ملاک انتخاب کودکان مورد نظر، ابتلا به انواع ناتوانی یادگیری تحصیلی بود. نمونه ی مورد نظر به روش تمام شمار انتخاب شد. نمونه اولیه شامل 52 مادری بود که مقیاس فشار روانی والدگری، سیاهه پرخاشگری اهواز و پرسشنامه سلامت عمومی 28 ماده ای را تکمیل کردند. از بین آنها، 30 مادر که بالاترین نمرات را در حداقل دو متغیر کسب نمودند انتخاب و سپس به طور تصادفی ساده به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. سپس 8 جلسه ی 2 ساعته مداخله ی شناختی- رفتاری مدیریت استرس روی گروه آزمایش اجرا شد. پس از پایان مداخله از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) و در سطح معنی داری 05/0 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که آموزش گروهی مدیریت استرس موجب کاهش پرخاشگری، فشار روانی والدگری و افزایش سلامت روان مادران گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. این نتایج در دوره ی پیگیری در متغیرهای فشار روانی والدگری و سلامت روان، ادامه یافت اما در متغیر پرخاشگری نتایج پایدار نبود.