هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر ریتم شبانه روزی بر بیشینه اکسیداسیون چربی؛ mfo و fatmax در دانشجویان تمرین نکرده است.ده دانشجوی پسر غیر ورزشکار (n=10) با شاخص توده بدن 22/72± 1/66 و حداکثر اکسیژن مصرفی زیر 50% ،که به صورت تصادفی انتخاب شدند آزمودنی های این تحقیق بودند. . آزمون دویدن با مراحل سه دقیقه ای با شیب و سرعت فزاینده تا سرحد خستگی (آزمون آچتن) در 6-8 صبح ‏‏‎‏5-7 عصر و 5/9-11 شب صورت گرفت. از آزمون تعقیبی lsd برای توصیف یافته های استنباطی و اندازه گیری های مکرر برای مقایسه داده ها در سه نوبت صبح و عصر و شب استفاده شد نتایج نشان داد به طور کلی میانگین بیشینه اکسیداسیون چربی در شب بیشتر از صبح و عصر بوده (p<0/05) که بین عصر و شب این اختلاف ناچیز است، اما میانگین mfo و fatmax در عصر بیشتر از صبح و شب بوده که بین صبح و شب اختلاف ناچیز است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرده ریتم شبانه روزی بر میزان بیشینه اکسایش چربی تأثیرگذار است و در عصرها اکسایش چربی به طور معنی داری بیشتر از صبح ها و به نفع چربی هاست؛ لذا می توان در برنامه کاهش وزن لحاظ گردد.