چکیده هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین خلاقیت با خودکارآمدی شخصی و جمعی دبیران مدارس متوسطه شهر بیرجند می‎باشد. روش پژوهش، از نوع همبستگی و نمونه مورد پژوهش شامل 167 دبیر (112 مرد و 55 زن) بودند که به شیوه ی نمونه گیری چندمرحله ای از بین سه پایه تحصیلی اول، دوم و سوم دبیرستان، انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، شامل پرسشنامه خلاقیت رندسیپ (1977)، پرسشنامه خودکارآمدی شخصی شان- موران و ولفلک هوی (2001) و پرسشنامه خودکارآمدی جمعی شان- موران و بار (2004) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‎ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون‏های تی و تحلیل واریانس، استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین خلاقیت با خودکارآمدی شخصی و جمعی دبیران، رابطه معناداری وجود دارد و هم چنین بین خودکارآمدی شخصی و جمعی دبیران زن و مرد نیز تفاوت معناداری وجود دارد، اما بین خلاقیت دبیران زن و مرد تفاوت معناداری دیده نشد. علاوه‎براین، یافته ها نشان داد که بین خودکارآمدی شخصی دبیران براساس سابقه کار با مدیر تفاوت معناداری وجود دارد، اما بین خلاقیت و خودکارآمدی جمعی دبیران براساس سابقه‎ی تدریس و مدرک تحصیلی آن ها تفاوت معناداری وجود نداشت.