چکیده: هدف: مطالعه حاضر با هدف، بررسی رابطه مشارکت اجتماعی و کیفیت زندگی سالمندان عضو کانون های سالمندی (جهاندیدگان) شهرداری تهران انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی انجام شد، تعداد نمونه این تحقیق شامل 200 نفر از سالمندان 60 سال به بالای عضو کانون های سالمندی شهرداری تهران درسه منطقه 1،12و 20 است که به روش نمونه گیری مضاعف انتخاب گردیدند و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی لیپاد، پرسشنامه محقق ساخته مشارکت اجتماعی و چک لیست اطلاعات دموگرافیک و روش مصاحبه تکمیلی کسب گردید. داده ها نیز با استفاده از نرم افزار spss-16 و با استفاده از آزمون های t و fو tuky، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این پژوهش برای مقایسه میانگین نمره کیفیت زندگی(sig= 0.127) و مشارکت اجتماعی(sig= 0.472) مردان و زنان سالمند از آزمون تی مستقل استفاده شد که تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. جهت بررسی رابطه مشارکت اجتماعی و کیفیت زندگی سالمندان از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد که رابطه معناداری بین این دو متغیر و ابعاد آن ها یافته شد(sig= 0.00) نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از معنادار بودن رابطه بین مشارکت اجتماعی و ابعاد آن با کیفیت زندگی سالمندان می باشد و مشارکت غیرنهادی پیش بینی کننده قویتری جهت بررسی تغییرات واریانس کیفیت زندگی می باشد که این دلالت بر غلبه مشارکت غیرنهادی در میان سالمندان دارد. کلمات کلیدی: مشارکت اجتماعی، کیفیت زندگی، سالمندان، کانون سالمندی