راکتور تحقیقاتی آب سبک زیربحرانی (lwscr) وسیله ای کارا و بسیار ایمن برای انجام آزمایشات فیزیک راکتور و اندازه گیری پارامترهای قلب راکتور است. این راکتور به گونه-ای طراحی گردیده است که ضریب تکثیر موثر نوترون در آن کمتر از یک بوده و هیچگاه بحرانی نمی گردد. همچنین این راکتور با یک چشمه ثابت کار می کند. در این پروژه ابتدا توزیع شار محوری راکتور با دو روش تجربی اندازه گیری شده است. در روش اول از سیستم آشکارسازی با استفاده از آشکارسازی bf3 و در روش دوم از پولک های ایندیم و تابش دهی آن ها در قلب و سپس اندازه گیری پرتوزایی آن ها استفاده گردیده است. توزیع شار محوری علاوه بر دو روش آزمایشگاهی توسط محاسبات و به صورت تئوریک نیز بدست آمده است. در روش تئوریک از کد mcnp که بر اساس روش مونت کارلو کار می کند استفاده گردیده است. با توجه به قابلیت های کد mcnp دقت کافی در تعریف هندسی قلب راکتور که یک شبکه شش ضلعی توپر (مثلثی) است مبذول گردیده و کلیه قسمت های قلب به طور کامل لحاظ گردیده است. قبل از محاسبات توزیع شار، محاسبات ضریب تکثیر بحرانی انجام گردیده؛ نتایج محاسبات با نتایج محاسبات توسط کدهای wims و citation که قبلا انجام گردیده، بسیار نزدیک می باشد. همچنین منحنی تغییرات ضریب تکثیر بر حسب گام راکتور نیز جهت اطمینان از درستی گام انتخاب شده در طراحی اولیه بدست آمده است که حداکثر ضریب تکثیر در گام 7/4 سانتی متر(گام راکتور) حاصل گردید. محاسبات شار محوری با استفاده از ورودی نوشته شده انجام و با نتایج اندازه گیری مقایسه گردید که نتایج از تطابق خوبی برخوردار است.