در این پژوهش علل مهاجرت تحصیلی دانشجویان ایرانی به مقصد دانشگاه تکنولوژی مالزی در شهر جوهور مورد بررسی قرار می گیرد. پرسش اصلی این است که مهم ترین علت ادامه تحصیل دانشجویان در مالزی چیست؟این پژوهش بر پایه مدل تحلیل عمومی جاذبه (دافعه یا کششی) رانشی و با ملاحظه ی عوامل مشوق و موانع موجود در هر دو کشور مبدأ و مقصد است. روش تحقیق این پژوهش کمی و تکنیک آن پیمایشی است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل دانشجویان ایرانی که که برای ادامه تحصیل به دانشگاه utm مالزی (در شهر جوهور) در سال 2011 رفتند می باشد که شامل 1588 نفر است که از از این تعداد 3 نفر در مقطع کارشناسی، 898 نفر در مقطع کارشناسی ارشد و 687 نفر در مقطع دکتری است و لازم به ذکر است که در این تحقیق تنها دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری لحاظ می شود. حجم نمونه که با استفاده از فورمول کوکران به دست آمده است 310 نفر و شیوه نمونه گیری به صورت اتفاقی می باشد. از پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شده است.و تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار spss صورت گرفته است و از آماره ی آزمون دو جمله ای استفاده شده است. آزمون فرضیه ها نشان می دهد که در بین 17 فرضیه مورد آزمون تنها 6 مورد تأیید و اثبات شده است، که عبارتند از: بالاتر بودن رتبه جهانی دانشگاه utm نسبت به دانشگاه های ایران؛ کمبود تسهیلات لازم برای پژوهش در ایران؛ دسترسی محدود به منابع علمی معتبر در ایران؛ پذیرش آسان از دانشگاه های مالزی نسبت به سایر کشورها؛ پایین بودن شهریه دانشگاه، عدم تمایل بازگشت به ایران.