هدف از پژوهش حاضر، سنجش کارآیی تیم های لیگ برتر والیبال مردان کشور می باشد. جامعه پژوهش شامل تیم های شرکت کننده در لیگ برتر والیبال مردان می باشد که به دلیل محدودیت تعداد جامعه آماری، حجم نمونه با حجم جامعه برابر در نظر گرفته شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی_تحلیلی است و به روش میدانی انجام شد. در این پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی(ضریب کندال و پیرسون و میانگین) و روش تحقیق در عملیات (ahp و dea) استفاده شد. در مرحله اولویت بندی معیارها از نرم افزارexpert choice و در مرحله طراحی مدل، از نرم افزار ems جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. در مرحله اول با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و با به کارگیری روش دلفی، تعداد 21 معیار (در حوزه مالی، ورزشی، نیروی انسانی و منابع و امکانات در دسترس) با اجماع نظر خبرگان، (761/0 w=)، جهت سنجش کارآیی تیم ها تعیین گردید. روایی پرسشنامه توسط اساتید دانشگاه و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ (71/0=?) مورد تایید قرار گرفت. در مرحله بعد معیارها توسط روش ahp اولویت بندی شدند و تعداد 19 معیار تعیین گردید. در مرحله آخر، روش dea جهت طراحی مدل سنجش کارآیی تیم ها مورد استفاده قرار گرفت و بدین ترتیب تعداد 9 ورودی و 6 خروجی برای مدل تعیین گردید. مدل پوششی اصلاح شده ccr خروجی محور تعیین گردید که براساس مدل تعیین شده تعداد 16 تیم کارآ و 3 تیم ناکارآ بودند. به طورکلی نتایج پژوهش نشان داد که میان رتبه بندی تیم ها بر اساس امتیاز کارآیی و جایگاه تیم در رده بندی در لیگ همبستگی وجود ندارد. در نهایت تایید اختلاف معنی دار بین امتیاز کارآیی تیم های کارآ با تیم های ناکارآ توسط اندازه گیری اختلاف میانگین میان دو گروه کارآ و ناکارآ، مهر تاییدی بر اعتبار مدل طراحی شده بود.