چکیده بررسی سبک های دلبستگی و تاب آوری در دانش آموزان مدارس تیزهوشان و عادی به کوشش لیلا اعتبارجهرمی پژوهش حاضر با هدف بررسی سبک دلبستگی و تاب آوری دانش آموزان دختر و پسر مدارس تیزهوشان و عادی صورت پذیرفت. نمونه این پژوهش را 496 دانش آموز ( 246 دختر و 250 پسر) تشکیل دادند. دانش آموزان شرکت کننده در پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از شهر شیراز انتخاب گردیدند. جهت اندازه گیری متغیرها از (پرسشنامه سبک دلبستگی (کولینز و رید، 1990) و تاب آوری (فرایبورگ و همکاران، 2003) استفاده شد. برای محاسبه پایایی هر دو پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. هر دو مقیاس دارای روایی و پایایی قابل قبولی بود. نتایج نشان داد که رابطه ی مثبت و معناداری بین سبک دلبستگی و تاب آوری وجود دارد. نتایج تحلیل واریانس دو طرفه نشان داد تفاوت معناداری با توجه به جنسیت در سبک دلبستگی نزدیکی عاطفی وجود دارد. بدین معنا که دختران در مقایسه با پسران احساس نزدیکی عاطفی بیشتری داشتند. و در رابطه با نوع گروه، دانش آموزان مدارس عادی در مقایسه با دانش آموزان مدارس تیزهوشان نمرات دلبستگی اضطرابی بیشتری نشان داند. نتایج تحلیل واریانس دوطرفه نشان داد. تفاوت های معناداری با توجه به جنسیت و نوع گروه و تعامل این دو با یکدیگر در رابطه با متغیر تاب آوری وجود دارد. بدین معنا که دختران در مقایسه با پسران و دانش آموزان مدارس عادی در مقایسه با دانش آموزان مدارس تیزهوشان میانگین نمرات تاب آوری بالاتری داشتند. نتایج مورد بحث و بررسی قرار گرفت و محدودیت ها و پیشنهادات پژوهشی ارائه گردید.