نام پژوهشگر: علی جعفر مومنی
علی جعفر مومنی طاهره خوشحال دستجردی
چکیده: جنگ تحمیلی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی باعث شد تا شاعران و نویسندگان، برای به تصویر کشیدن جانبازی های رزمندگان قلم به دست گیرند وفصلی نو را در شعر و ادبیات فارسی رقم زنند . اگر چه این شعرها در ابتدا رنگ و بوی شعار داشت اما دیری نپایید که شعر دفاع مقدس جایگاه خود را پیدا کرد و می توان گفت این دوران از پربارترین و ارزشمندترین دوره های ادبی ایران به حساب می آید. در شعر دفاع مقدس برجسته ترین و پرکاربردترین مفاهیمی که به کار فته است «حماسه و ایثار» است این دو مفهوم که در بیشتر اشعار دفاع مقدس به چشم می خورد مانند دو شاخه گره خورده و جدا ناشدنی از درخت انقلاب اسلامی سربرآورده اند. شاعران این دوره نه تنها حماسه وایثار را در وزن و قالبی خاص ،بلکه در تمام قالبها و وزنها سروده اند. آنچه مسلم است از حماسه گفتن و شعر حماسی سرودن تنها مختص شاعران مرد نیست، بلکه در این میان زنان شاعری هستند که با حضور در جبهه ها و با به تصویر کشیدن حماسه و ایثار رزمندگان پا به پای مردان و گاه جلوتر از آنان حرکت کرده اند. این تحقیق کاوشی برای تحلیل و بررسی حماسه و ایثار در شعر شاعران دفاع مقدس است که خود در جبهه ها حضور داشته اند و از نزدیک شاهد حماسه ها و ایثار گری های رزمندگان بوده اند. در این رساله، شعر انقلاب به دو دسته تقسیم شده است که با تقسیم بندی هایی که تاکنون صورت گرفته متفاوت است. در این پایان نامه سعی برآن شده تا علاوه بر تحلیل و بررسی شعر شاعران این دوره نقدی بر اشعار آنها نیز نوشته شود و همچنین مقایسه ای بین اشعار این شاعران داشته باشیم تا جایگاه شعر و شاعری آنان در شعر و ادبیات دفاع مقدس روشن شود. کلید واژه ها : حماسه، ایثار، شعر معاصر، دفاع مقدس.