سابقه و هدف: باریجه (ferula gummosa boiss) گیاه بومی ایران است که در نواحی کوهستانی شمالی می روید. در طب سنتی ایران صمغ حاصل از بخش های هوایی آن جهت درمان دردهای معده، التیام زخم و... مورد استفاده قرار می گرفته است. در این مطالعه برای نخستین بار اثرات ضد تکثیری و القای آپوپتوز عصاره-های برگ وگل باریجه مورد سنجش قرار گرفت. مواد و روش ها: به منظور بررسی خواص ضد تکثیری و القای آپوپتوز عصاره های اتانولی برگ و گل باریجه، غلظت های µg/ml 70- 10 آنها بر علیه رده ی سلولی ags مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت ضد تکثیری توسط تست-های نوترال رد و تریپان بلو مورد سنجش قرار گرفت و قطعه قطعه شدن dna و تست های فلوسیتومتری و میکروسکوپی رنگ آمیزی annexinv-pi جهت تایید وقوع آپوپتوز به کار گرفته شدند. نتایج: عصاره های برگ و گل باریجه در رفتاری وابسته به غلظت تکثیر سلول های رده ی ags ، با µg/ml 47/37 = ic50 برای عصاره ی گل و µg/ml 99/32 برای عصاره ی برگ، کاهش دادند. همانطور که نتایج حاصل از تست های مربوط به قطعه قطعه شدن dna و انتقال فسفاتیدیل سرین غشایی، نشان دادند عصاره های باریجه مرگ سلولی آپوپتوز را در رده ی سلولی ags القا نمودند. بحث: عصاره های باریجه خواص ضد تکثیری و همچنین القای آپوپتوز را نشان دادند. مطالعات بیشتری جهت شناسایی ترکیبات فعال و همچنین عملکردهای بیوشیمیایی و بیولوژیکی آنها نیاز است