چکیده: رسوبگذاری در مخازن سدها مشکلی است که بسیاری از سدهای در حال بهره برداری با آن مواجه می باشند. مدیریت پایای مخزن ایجاب می نماید که حجم ذخیره مفید مخزن که بوسیله انباشت رسوبات از دست می رود از طریق روش های رسوب زدایی مانند فلاشینگ، عبوردهی رسوبات جریان چگال، لایروبی و یا دیگر روش های رسوب زدایی حفظ و بازیافت گردد. در روش رسوب شویی، رسوباتی که از قبل در مخزن نهشته شده اند بوسیله باز نمودن دریچه های تحتانی سد همراه با آب خروجی از دریچه ها شسته شده و از آن خارج می گردند. مقدار حجم رسوبات تخلیه شونده به پارامترهای مختلفی بستگی دارد. برای مثال می توان به عمق آب داخل مخزن، دبی جریان خروجی از تخلیه کننده تحتانی، موقعیت مکانی دریچه تحتانی و نوع رسوبات تجمع یافته اشاره نمود. جهت انجام این تحقیق به بررسی آزمایش های مختلفی پرداخته شد. سپس با استفاده از یک مدل ریاضی، روند تغییر سطح بستر رسوب در مدت زمان آب شویی برای یک مدل آزمایشگاهی و سد جیرفت محاسبه گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهد برای دست یابی به حداکثر راندمان در تخلیه رسوبات در رسوب شویی تحت فشار باید تا آنجائیکه بهره برداری مخزن اجازه می دهد ارتفاع آب مخزن را کاهش داد و دریچه ها با حداکثر ظرفیتشان بهره برداری شوند. از طرف دیگر هر چه فاصله مرکز دریچه تا خط تقارن سد کمتر شود حجم رسوب خروجی از سد بیشتر خواهد شد.