مبانی زیبایی شناسی نگارگری ایرانی بر اساس ادراک انتزاعی از جهان شکل گرفته و تکامل یافته ازاین رو تمایل ذهنی نگارگر ایرانی همیشه در راستای چکیده نگاری، نمادپردازی و آذینگری و..، بوده است که همه این ها ریشه در خلاقیت فرد دارد، از آنجا که هنر نگارگری ریشه در ذهنیت عرفانی و اساطیری انسان شرقی دارد و بازتولید یک نوع نگرش فرامادی و غیرزمینی است، از همین رو، در ظاهر ایستایی در این هنر مشهود است، اما بررسی جز به جز این هنر نشان می¬دهد که خلاقیت فردی هنرمند در طول زمان، آرام آرام در تحول این هنر نقش اساسی داشته است. همانگونه که این هنر از بن¬مایه¬های بسیار ظریف و حساس برخوردار است، تغییر و تحول نیز در بطن این هنر بسیار ظریف است و در ظاهر چندان محسوس نیست در حالی که تطبیق تاریخی این آثار نشان از آن می¬دهد که خلاقیت خاص هر هنرمند چگونه در تار و پود هنرش راه باز کرده و ناچار تشخصی ویژه به اثر بخشیده و آن را از آثار ماقبل خود متمایز کرده است. در این تحقیق به بررسی اصول و مبانی ریشه ای نگارگری پرداخته شده است، و عناصر و زیر ساختهایی که ریشه در نوع جهان بینی خاص هنر ایرانی بویژه نگارگری دارد، مورد بررسی قرار گرفته است. سپس عنصر خلاقیت، جایگاه و رابطه آن با نگارگری و چگونگی تکامل عناصر خلاق که منجر به رشد این هنر می شود بررسی گردید. همچنین زندگی، آثار و خلاقیت های فردی سه هنرمند نگارگر مورد بررسی قرار گرفت، تا جایگاه و ارزش وجودی ذهن خلاق هنرمندان خاص در روند تکامل نگارگری مشخص شود. دگرگونی در دید هنری نگارگر و تغییر در ویژگی های سبک شناختی هر دوره متاثر از عوامل محیطی، ذهنی، فرهنگی، برخورد با سنتهای فرهنگی مختلف و تحولات سیاسی و اجتماعی ایران بوده است که در تکامل هنر نگارگری و ایجاد راه کارها، ایده های خلاقانه به طور مستقیم و غیر مستقیم، تاثیر داشته است. واژه های کلیدی: نگارگری، خلاقیت، تکامل،کمال الدین بهزاد، سلطان محمد، رضا عباسی

سامانه های دارو رسانی نوین، فناوری دگرگون سازی در امر تشخیص و درمان بیماری ها می باشند. این سامانه ها رهایش کنترل شده و هدفمند داروها را به همراه دارند. نتیجه ی به کارگیری این فناوری در صنایع دارویی، افزایش اثر زیستی داروها و کاهش آثار جانبی ناشی از مصرف دارو است. در طی سال های گذشته، ترکیبات متعددی به عنوان سامانه های نوین در دارو رسانی مورد مطالعه قرارگرفته اند؛ که هر یک دارای مزایا و معایبی هستند. دسته ی جدیدی از ترکیبات نانو متخلخل بلوری به نام چارچوب های فلز – آلی به دلیل خواص منحصربه فرد خود از جمله تخلخل زیاد و منظم، و حضور گروه های آلی قابل تغییر در چارچوب که تنظیم اندازه ی حفره ها را ممکن می سازند، افق امید بخشی در دارو رسانی نشان دادند. در پژوهش حاضر به معرفی اجمالی چارچوب های فلز - آلی و به طور اختصاصی، بررسی عملی پتانسیل یک ساختار آنیونی متعلق به این خانواده در جذب و رسانش داروی کاتیونی قلبی پروکاینامید هیدروکلرید پرداخته شده است. این دارو نیمه عمر کوتاهی در بدن داشته؛ و باید هر 3 تا 4 ساعت مصرف شود. بنابراین، انتخابی مناسب به منظور بررسی رهایش کنترل شده ی دارو است. در این مطالعه ی اولیه، چارچوب فلز – آلی با فرمول {[zn3(benzenedicarboxilate)4][dimethylammomium]2.8dimethylformamide} انتخاب شد. این چارچوب آنیونی ساختاری پایدار(دمای متلاشی شدن بالاتر از 300 درجه سلسیوس) و متخلخل دارد. کاتیون های دی متیل آمونیوم حبس شده درون حفره ها طی یک فرآیند آهسته ی تبادل یون با مولکول های دارو تعویض شدند. آزمایش های انجام شده حاکی از آن است که پس از گذشت یک هفته 36/7% دارو در ساختار بارگذاری شد. هم چنین، رهایش پیوسته ی دارو در 24 ساعت ابتدایی آزمایش رهایش، و آزادسازی بیش از 70 درصد دارو پس از گذشت 72 ساعت به دست آمد.