توجه به سامانه های نوین دارو رسانی در صنایع همزمان با عرضه داروهای با منشا بیوتکنولوژی آغاز شد. سامانه های دارو رسانی تراپوستی در حال حاضر یک جایگزین مناسب برای سامانه های دارو رسانی خوراکی و تزریقی هستند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر ترکیب فرمولبندی سامانه ریزامولسیونی دسموپرسین استات بر روی مقدار تجمعی داروی آزاد شده و شدت عبور پوستی دسموپرسین استات است. اجزای ریزامولسیون ها شامل: ترکیب تویین80 و اسپن80 به عنوان مواد فعال سطحی، 1- دکانول به عنوان کمک فعال سطحی و ایزوپروپیل مایریستات به عنوان فاز روغنی هستند. ابتدا محدوده ریزامولسیون ها توسط نمودار مثلثی تعیین شد. سپس با تعیین متغیرهای مستقل hlb بین 7 تا 9، s/cs بین 2:1 تا 5:1 و smix/oil بین 5:5 تا 7:3، فرمولبندی های مورد نیاز توسط نرم افزارdesign-expert7.0.0 مشخص گردید و پایداری آن ها بررسی شد. نتایج آزمون رهایش و عبور پوستی نشان داد که با کاهش s/cs و smix/oil مقدار تجمعی داروی آزاد شده و شدت عبور پوستی افزایش می یابد و با افزایش hlb میزان داروی آزاد شده کاهش و شدت عبور پوستی افزایش می یابد. ریزامولسیون بهینه ارایه شده توسط نرم افزار دارای 8= hlb، 1: 01/3 =s/cs و 54/4: 46/5= smix/oil است. سپس پایداری ترکیب بهینه، اندازه ذرات، مقدار داروی آزاد شده و شدت عبور پوستی آن اندازه گیری شد. آزمون عبور پوستی بر روی محلول دارو نشان داد که ریزامولسیون ها عبور پوستی را بین 57/1تا 45/4 نسبت به محلول دارو افزایش می دهند. در آخر پچ ریزامولسیونی با ترکیب بهینه تهیه شد، مقدار تجمعی داروی آزاد شده، داروی عبوری از پوست طی 48 ساعت و خواص چسبندگی آن اندازه گیری شد.