کامپوزیت های زمینه فلزی با داشتن نسبت استحکام به وزن بالا، سختی مناسب و مقاومت به سایش خوب در صنایع گوناگون، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. پیدایش شیشه های فلزی و استفاده از آن ها به عنوان تقویت کننده نسبت به سایر تقویت کننده ها به ویژه تقویت کننده های سرامیکی، در چند سال اخیر مورد توجه محققان قرار گرفته است. در این تحقیق نانو کامپوزیت های زمینه آلومینیومی تقویت شده با ذرات شیشه های فلزی با ترکیب al84gd6ni7co3 توسط روش اتصال نوردی تجمعی تولید شد و سپس خواص ریز ساختاری و مکانیکی آنها توسط آنالیز پراش پرتو ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، تست های کشش و میکرو سختی سنجی مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین با استفاده از تست ولتامتری سیکلی، خواص خوردگی نمونه های تولید شده بررسی گردید. نتایج حاصل از تست های ریزساختاری، تولید کامپوزیت با ساختار نانومتری و بهبود توزیع ذرات تقویت کننده در زمینه با افزایش تعداد سیکل های فرآیند نورد و نیز برقراری پیوند مناسب در مرز مشترک تقویت کننده- زمینه را تایید کرد. تست های مکانیکی انجام شده، بالاتر بودن استحکام و سختی کامپوزیت تولید شده در مقایسه با آلومینیوم خالص نورد شده را نشان دادند. همچنین، انعطاف پذیری بالای کامپوزیت های تولیدی در کنار استحکام قابل توجه آنها، برتری شیشه های فلزی را به عنوان تقویت کننده نسبت به ذرات سرامیکی نشان داد. بررسی های ولتامتری سیکلی نشان دادند که کامپوزیت های تهیه شده از نرخ خوردگی بالاتری نسبت به آلومینیوم خالص نورد شده برخوردارند.

آلیاژهای آلومینیوم- کروم- آهن یکی از مهمترین آلیاژهای شبه بلور بوده و به دلیل دارا بودن ویژگی های منحصر به فردی از جمله سختی بالا، مقاومت به خوردگی عالی، استحکام و مدول بالا قابلیت کاربرد به منظور فاز تقویت کننده در کامپوزیت ها را دارند. بر این اساس، از این مواد به طور گسترده در کامپوزیت سازی استفاده می گردد. در تحقیق حاضر آلیاژ آلومینیوم- کروم- آهن به روش آلیاژسازی مکانیکی و به کمک آسیای سیاره ای تحت شرایط مشخص تولید گردید. سپس به منظور ایجاد فاز شبه بلور مورد نظر، مورد عملیات حرارتی در دمای 1060درجه سانتی گراد به مدت 3ساعت قرار گرفت. به منظور اطمینان از ایجاد فاز شبه بلور الگوی پراش پرتو ایکس پودر حاصله بررسی شد. الگوی پراش پرتو ایکس ایجاد فاز دکاگونال را تایید کرد. سپس کامپوزیت زمینه آلومینیومی تقویت شده با استفاده از پودر تولیدی به روش اتصال نوردی تجمعی در سیکل های مختلف تولید شد. در نهایت، خواص مکانیکی، ریزساختاری و رفتار خوردگی کامپوزیت تولیدی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تست های مکانیکی نشان داد که استحکام و سختی کامپوزیت با افزایش سیکل های فرآیند افزایش می یابد. بر اساس نتایج خوردگی، نرخ خوردگی کامپوزیت تولیدی با افزایش سیکل های فرآیند ابتدا کاهش و سپس افزایش یافت.

چکیده ندارد.