این تحقیق در قالب یک پروژه سه ماهه به بررسی تاثیر مطالعه فردی در مقابل مطالعه گروهی بر برخی جوانب نوشتار زبان آموزان ایرانی پرداخته است. همچنین این تحقیق گامی بیشتر برداشته تا تاثیر احتمالی خواندن گروهی را بر نوشتاراین زبان آموزان بررسی کند. تحقیق پیش رو دو گروه آزمایشی را شامل می شود 30 نفر دانشجویان سال اول زبان و ادبیات انگلیسی به عنوان گروه آزمایشی اول و 35 نفردانشجویان سال اول آموزش زبان انگلیسی به عنوان گروه آزمایشی دوم. این تحقیق گروه کنترل ندارد. هر دو گروه در حال گذراندن واحد خواندن 2 در دانشگاه مازندران بودند. شرکت کنندگان در ابتدا آزمون درک مطلب تافل را گذراندند که از آن میان 24 نفر با توجه به نمره شان به عنوان شرکت کنندگان اصلی این تحقیق انتخاب شدند. گروه آزمایشی اول هر هفته یک کتاب درجه بندی شده را در خانه می خواندند، سپس خلاصه کتاب یا هر مطلب مربوط به آن را در 6 گروه 5 نفره در کلاس بحث می کردند. اعضای گروه از گفتگوی یکدیگر یادداشت برداری می کردند که این شامل لغات جدید و ساختار زبان می شد. سپس در خانه خلاصه برداری می کردند. از هر دو گروه خواسته شده بود که در مورد مضوع مشترکی به عنوان تست قبل و بعد از انجام تحقیق مقاله ای بنویسند. این مقاله از چهار جنبه مورد بررسی قرار گرفت که شامل استفاده از جملات بدون وقفه، اشتباه در انتخاب واژگان درست ، بکارگیری شکل صحیح کلمات و در اخر درستی کل متن می شد. نتیجه تست حاکی از آن بود که اضافه کردن کار گروهی به پروژه خواندن به طور متوسط در بهبود برخی جوانب فوق الذکر موثر بوده است. همچنین نشان داد که چگونه از کار گروهی در مقابل کار فردی می توان به عنوان یک فعالیت جانبی در کلاسهای خواندن برای بهبود نوشتار زبان آموزان استفاده کرد. بنابراین معلمان می توانند با اضافه کردن برخی داده ها در کلاس استفاده بیشتری از نتایج حاصله در نوشتن بعمل آورند. همچنین در کلاسها با در آمیختن خواندن و نوشتن می توان ارتباط بین این دو مهارت را بهبود بخشید که این خود موجب پیشرفت برخی جوانب نوشتار زبان آموزان خواهد گردید.

چکیده ندارد.