این تحقیق به منظور بررسی اضطراب و افسردگی دانش آموزان مقطع متوسطه و پیش دانشگاهی شهر جیرفت بر اساس مقیاس بالینی اضطراب و افسردگیhads در سال 1388 انجام گرفت . بر اساس نمونه گیری خوشه ای 200 نفر از هر پایه تحصیلی انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند . روش این پژوهش توصیفی است ، داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی شامل :آزمون t ، آزمونanova ، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن برای بررسی رابطه بین متغییر ها استفاده شد . نتایج نشان داد که نمره اضطراب دانش آموزان در مقطع پیش دانشگاهی بالاتر از مقطع متوسطه است ، نمره اضطراب و افسردگی دانش آموزان دختر از پسر بالاتر است ، بین نمره های افسردگی و اضطراب دانش آموزان بر اساس تحصیلات والدین تفاوت وجود ندارد . بین نمره اضطراب و افسردگی دانش آموزان بر اساس رشته های تحصیلی آنها تفاوت معنا دار وجود دارد بین افسردگی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی معنا دار و بین اضطراب و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنا دار است . بنابراین دانش آموزان مقاطع دبیرستانی باید از نظر اختلالات روانی مورد ارزیابی دقیق تری قرار گیرند. کلید واژه ها : افسردگی ، اضطراب ، دانش آموزان

چکیده : هدف این پژوهش تحلیل سبک های رهبری مدیران در رابطه با ویژگیهای شخصیتی است. نمونه مورد بررسی این پژوهش، 153 نفر از مدیران زن و مرد دوره ی متوسطه شهرستان رفسنجان بود که با جامعه آماری یکسان است. در این تحقیق از پرسشنامه های شخصیت آیزنگ و سبک رهبری (ساخته باردنز و متزکاس) استفاده شد. این پژوهش از نوع همبستگی بوده و جهت تجزیه وتحلیل داده ها، ضریب همبستگی پیرسون به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که: بیشتر مدیران دارای ویژگی شخصیتی برونگرا هستد، بین ویژگی شخصیتی برونگرایی با سبک رهبری مدیران رابطه مدار، و بین ویژگیهای نوروتیک با سبک رهبری مدیران وظیفه مدار و بین ویژگی سایکوتیک با سبک رهبری مدیران وظیفه مدار رابطه معنا داری وجود دارد، اما بین ویژگی شخصیتی برونگرایی با سبک رهبری مدیران وظیفه مدار و بین ویژگی شخصیتی درونگرایی با سبک های رهبری مدیران (رابطه مدار و وظیفه مدار) و همچنین بین ویژگی نورتیک با سبک رهبری مدیران رابطه مدار و بین ویژگی سایکوتیک با سبک رهبری مدیران رابطه مدار، رابطه وجود ندارد. واژهای کلیدی: ویژگیهای شخصیتی، درونگرایی، برونگرایی، نوروتیک، سایکوتیک و سبک های رهبری

به منظور مقایسه اثربخشی روشهای پردازش مجدد و حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم، بازگویی روان شناختی، مواجه سازی خیالی بربهبود مبتلایان به اختلال استرس پس از ضربه مزمن، 54 بیمار براساس آزمون اختلال پس از ضربه دیویدسون انتخاب شدند. آزمودنیها به طور تصادفی در 3 گروه 18 نفره قرار گرفته و با استفاده از آزمون دیویدسون و آزمون میلون 3 ، قبل، بعد و 3 ماه بعد از درمان ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که تأثیر بازگویی روان شناختی و ای.ام.دی.آر. از مواجه سازی خیالی، در درمان علائم کلی استرس پس از ضربه ( براساس آزمون دیویدسون) بیشتر است. روشهای پردازش مجدد و حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم، بازگویی روان شناختی و مواجه سازی خیالی، به ترتیب بیشترین تأثیر را بر اختلالات همراه شامل، شبه جسمی، اضطراب، افسرده خوبی و استرس پس از ضربه مزمن( براساس آزمون میلون 3) دارند. روشهای بازگویی روان شناختی و مواجه سازی ، تأثیر بیشتری نسبت به ای.ام.دی.آر.، در درمان سوء مصرف مواد، دارند. این روشها براختلالات وابستگی به الکل، مانیک و افسردگی اساسی تأثیری ندارند. بر اساس نتایج این پژوهش، روشهای درمانی فوق می توانند در درمان اختلال استرس پس از ضربه مزمن واکثر، اختلالات همراه آن موثر باشند. بنابراین ضروری است که این روشها به روان شناسان آموزش داده شود تا بتوانند در موارد مشابه، مورد استفاده قرار گیرند.

چکیده ندارد.