حضور گسترده اسطوره و بازآفرینی آن در ادبیّات معاصر جهان، ازجمله ادبیّات عربی و فارسی، سبب نوآوری و غنای ادبیّات گردیده است. اسطوره یونانی «پرومته» یکی از این اسطوره¬هاست که شاعران ادب عربی و فارسی برای بیان مفاهیم سیاسی و اجتماعی، از آن به¬عنوان نماد سرکشی، اعتراض، مقاومت، رهایی و... بهره گرفته¬اند. پژوهش حاضر برآن است تا این موضوع را که از قلمروهای شاخص ادبیّات تطبیقی به¬شمار می¬آید، در شعر برخی از شاعران چیره¬دست ادب عربی ازجمله: «بدر شاکر السّیّاب»، «ابوالقاسم الشابی»، «عبدالوهّاب البیّاتی» و شاعران برجسته ادب فارسی ازجمله: «نادر نادرپور»، «احمد شاملو»، «سیاوش کسرایی» و... بررسی نماید. به طورکلی، شاعران مذکور بنابر انگیزه ها و اهداف سیاسی- اجتماعی خویش، اسطوره «پرومته» را در آثار خود به کار برده اند و از این اسطوره برای بیان احساسات خود، برانگیختن ملّت، اعتراض نسبت به واقعه ای نامطلوب و... سود جسته اند. تحلیل علّل کاربرد این اسطوره در شعر معاصر عربی و فارسی و بررسی چگونگی بازآفرینی آن و نیز بیان وجوه اشتراک و افتراق این بازآفرینی، از محورهای بنیادین این پایان نامه است.

چکیده ندارد.