ایجاد قفل و بست مناسب سنگدانه ای که با انتخاب نوع دانه بندی، نوع و درصد مناسب افزودنی، قیر و مصالح سنگی صورت می گیرد، عامل تعیین کننده ای در افزایش مقاومت شیارشدگی، کیفیت روسازی و عمر مخلوط های آسفالتی است. علیرغم درصد وزنی بسیار کم قیر در مخلوط های آسفالتی، در حال حاضر بخش مهمی از تحقیقات و پژوهش ها در بحث روسازی، پیرامون قیر انجام می گیرد. گیلسونایت به عنوان تقویت کننده و سفت کننده قیر شناخته شده و نتایج آزمایشگاهی نشان داده که گیلسونایت ترکیبی با عملکرد بالا و مناسب برای قیر جاده ای در برابر فشارهای بالا است. در این پژوهش اثر قیر طبیعی بر ویژگی های حساسیت حرارتی قیر و مخلوط آسفالتی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از گیلسونایت با درصدهای مختلف 0%، 2%، 4%، 6%، 8% و10% (کل قیر مورد استفاده در مخلوط) استفاده و اثر آن بر نقطه نرمی، درجه نفوذ، ویسکوزیته، انگمی، افت وزنی، وزن مخصوص و درجه اشتعال قیر مورد آزمایش قرار گرفته است. پس از تعیین درصد قیر بهینه افزودنی گیلسونایت، آزمایشات مقاومت مارشال و روانی، کشش غیرمستقیم و حساسیت رطوبتی و شیار شدگی (با دستگاه wheel tracker) بر روی نمونه های آسفالتی با قیر بهینه انجام شده است. علاوه بر آن خزش دینامیکی و مدول برجهندگی با استفاده از دستگاه utmآزمایش گردید. بر اساس نتایج بدست آمده با افزودن گیلسونایت به قیر در مخلوط های آسفالت گرم مقاومت مارشال و پارامتر مدول برجهندگی نمونه های آسفالتی افزایش قابل توجهی داشته است. با این حال آزمایش مدول برجهندگی بیانگر کاهش خاصیت انعطاف پذیری مخلوط های آسفالتی ساخته شده با قیرهای اصلاح شده است. همچنین افزایش عدد روانی حاصل از آزمایش خزش دینامیکی، نشان دهنده افزایش مقاومت شیارشدگی نمونه ها می باشد که نتایج بدست آمده از آزمایش ویلتراک، آزمایش خزش را تایید میکند. گیلسونایت مورد استفاده دراین تحقیق از معدن موجود در استان کرمانشاه بدست آمده و قیر مورد نظر، قیرخالص 70-60 پالایشگاه اصفهان است.