خاقانی و متنبی از بزرگ ترین شاعران ادب فارسی و عربی محسوب می شوند و مشابهت های زیادی در زمینه ی شعر مدحی دارند. بررسی و تطبیق شعر مدحی این دو شاعر بزرگ، شناختی بهتر از مدایح و سبک مدیحه سرایی آن دو به دست می دهد. هدف این تحقیق، بررسی مدایح خاقانی و متنبی و مقایسه ی آنها با هم است. روش این تحقیق به صورت تحلیلی- توصیفی و با استفاده از ابزار کتابخانه ای است. این رساله در هشت فصل نگاشته شده است. بعد از طرح کلیاتی در مورد شعر و اهمیت آن و تأثیر و تأثر ادبیات فارسی و عربی بر همدیگر، زندگی، شخصیت و افکار متنبی و خاقانی مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه به انواع مدح در دیوان این دو شاعر و توصیفات گوناگونی که این دو شاعر در مورد ممدوحان بکار برده اند، اشاره شده است. بر اساس مطالعات انجام شده، هر دو شاعر علاوه بر مدح ممدوح، قضایای اجتماعی، سیاسی و انسانی را نیز در مدایحشان می آورند. تکرار معانی در مدایح هر دو شاعر دیده می شود. گاهی اوقات هر دو شاعر در مدح ممدوح، مرتکب ترک ادب شرعی شده اند. خاقانی در ابیات اندکی تحت تأثیر متنبی قرار گرفته است. یکی از تفاوتهای اساسی مضامین مدحی شعر متنبی و خاقانی مربوط به توصیف جنگهای ممدوح می باشد. اگر چه در دیوان هر دو شاعر در مورد جنگها و دلاوریهای ممدوحان صحبت به میان آمده است ولی بسامد مضمون ادبیات جنگ و ذکر ابزارآلات جنگی در دیوان متنبی بسیار بیشتر از دیوان خاقانی است.

چکیده ندارد.