در پژوهش حاضر 79 رت نر در 8 گروه با شرایط استاندارد 12 ساعت نور و 12 ساعت تاریکی همراه با آب و غذا به شرح زیر تقسیم شدند: 1- گروه فعالیت استقامتی شنا کردن (s) 2- استقامتی-شنبلیله با دوز میزان 87/0 گرم در کیلوگرم (0.87 g/kg) (sf2) 3- گروه استقامتی- شنبلیله با دوز میزان 74/1 گرم در کیلوگرم (1.74 g/kg) (sf1) 4- گروه شنبلیله با دوز میزان 87/0 گرم در کیلوگرم (0.87 g/kg) (f2) 5- گروه شنبلیله با دوز میزان 74/1 گرم در کیلوگرم (1.74 g/kg) (f1) 6- گروه گلی بنکلامید (g) 7- استقامتی-گلی بنکلامید (sg) 8- گروه کنترل دیابتی (0.5 میلی لیتر سالین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) (c). رت ها با تزریق 60 میلی گرم در کیلوگرم استرپتوزوسین رقیق شده در 1ml بافر سیترات سدیم (0.1m, ph 4.5) دیابتی شدند. 7 روز پس از تزریق و 12 ساعت ناشتایی، در صورتی که میزان گلوکز خون در حالت استراحت بیش از 300 mg/dl بود به عنوان دیابتی در نظر گرفته می شدند. تمرین استقامتی به صورت شنا کردن به مدت 6 هفته، هفته ای 5 روز و روزی 1 ساعت در یک تانک پلاستیکی با ابعاد (150cm×90cm×70cm) با درجه حرارت آب به میزان 28±1°c انجام شد. گلی بنکلامید در هر وعده به میزان 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم (0.5 mg/kg, orally) به رت ها داده شد. عصاره شنبلیله، داروی گلی بنکلامید و محلول سالین به مدت 6 هفته به صورت خوراکی و با استفاده از gastric gavage وارد معده گروه ها شد. پس از پایان 6 هفته پروتکل، رت ها با اتر بی هوش شده و نمونه های خونی به طور مستقیم از قلب حیوان گرفته شد و به میزان 30000 دور در دقیقه به مدت 10 دقیقه سانتریفیوژ شد و پلاسمای مربوطه جهت سنجش میزان آدیپونکتین پلاسما، لپتین پلاسما، انسولین و گلوکز پلاسما به آزمایشگاه منتقل شدند. برای ارزیابی میزان مقاومت انسولین مقدار گلوکز و انسولین در حالت ناشتا اندازه گیری و در فرمول زیر قرار داده شد: 50/22 ÷ غلظت گلوکز پلاسما (میلی مول بر لیتر) × غلظت انسولین پلاسما (میلی واحد بر دسی لیتر) = مقاومت انسولینی نتایج نشان داد که تمرین استقامتی در کنار دیگر روشهای درمان دیابت، روشی مفید بوده و می تواند در پیشگیری و درمان بیماری های متابولیکی مثل دیابت مفید باشد

هدف کلی پژوهش حاضر تعیین و مقایس? تعیین و مقایسه آمادگی هوازی داوران فوتبال در سطوح مختلف بود. جامع? آماری پژوهش حاضر را کلی? داوران و کمک داوران لیگ برتر فوتبال ایران به تعداد 96 نفر تشکیل دادند. تعداد داوران 41 نفر و تعداد کمک داوران54 نفر است. روش نمونه گیری پژوهش حاضر تمام شمار بود. در پژوهش حاضر از چک لیست آزمون ورنر که توسط کمیت? داوران ایران طراحی شده است استفاده شد. در بخش آمار توصیفی از میانگین، انحراف استاندارد، درصد، فراوانی استفاده شد و در بخش آمار استنباطی از آزمون های تی استفاده شد. یافته های آمار استنباطی نشان داد که اکثریت داوران وکمک داوران (84 نفر) یعنی 5/87 درصد «متاهل» و (12 نفر) یعنی 5/12 درصد «مجرد» بوده اند. هم چنین، از لحاظ وضعیت سنی بیشترین فراوانی مربوط به دامن? سنی 31 تا 40 سال با 3/53 درصد بود. از لحاظ سابق? قضاوت اکثریت داوران وکمک داوران (38 نفر) یعنی 6/39 درصد دارای سابقه شغلی «12 سال به بالا»، پس از آن (30 نفر) یعنی 2/31 درصد «6 تا 11 سال» و سپس (29 نفر) یعنی 2/30 درصد «5 سال و کمتر» بوده اند. هم چنین از لحاظ مدرک تحصیلی اکثریت (44 نفر) یعنی 8/45 درصد دارای مدرک تحصیلی «کارشناسی »، پس از آن (31 نفر) یعنی 3/32 درصد «کارشناسی ارشد وبالاتر » و سپس (17 نفر) یعنی 7/17 درصد « فوق دیپلم» و پس از آن (4 نفر) یعنی 2/4 درصد « دیپلم » بوده اند. یافته های آمار استنباطی نشان داد که میانگین آزمون سرعت داوران با میانگین متوسط اختلاف معنی داری دارد. هم چنین، بین میانگین آزمون سرعت کمک داوران با میانگین متوسط اختلاف معنادار وجود دارد. میانگین آزمون سرعت داوران و کمک داوران دارای اختلاف معنی داری است.

هدف از انجام مطالعه بررسی تمرینات مقاومتی هرمی بر روی قدرت عضلانی، تعادل و انعطاف پذیری دانش آموزان استثنائی بود. بدین منظور 20 نفر از دانش آموزان 15 تا 18 سال استثنایی مدارس شهر کرمان که توانایی اجرای تمرینات را داشتند به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابتدا در یک جلسه جداگانه مقادیر پیش آزمون که شامل قدرت عضلانی حرکات پرس سینه و پرس پا، تعادل، انعطاف پذیری بود گرفته شد. سپس پروتکل تمرینی به مدت 8 هفته اجرا شد . پروتکل تمرینی شامل تمرینات مقاومتی هرمی برای حرکات پرس سینه، پشت بازو، جلو بازو، پرس پا و پشت پا بود که در سه ست 8 تا 12 تکرار که ست اول با 60، ست دوم با70 و ست سوم با 80 درصد یک تکرار بیشینه به انجام رسید. در پایان 8 هفته پروتکل تمرینی مقادیر پس آزمون همانند پیش آزمون گرفته شد. جهت تعیین تفاوت میانگین های پیش آزمون و پس آزمون از آزمون t همبسته استفاده شد. نتایج آزمون t هبسته نشان داد که بین قدرت عضلانی در حرکت پرس سینه (001/0p=) و پرس پا (001/0p=) و همچنین تعادل(001/0p=) قبل و بعد از 8 هفته تمرین مقاومتی هرمی تفاوت معنی داری وجود داشت. اما بین انعطاف پذیری قبل و بعد از 8 هفته تمرین مقاومتی هرمی تفاوت معنی داری یافت نشد(24/0p=). به علاوه همبستگی معنی داری بین قدرت عضلات پا و تعادل یافت شد(77/0, r=001/0p=). با توجه به یافته های تحقیق نتیجه گیری می شود که تمرینات مقاومتی هرمی باعث افزایش معنی دار در قدرت عضلانی و تعادل می شود همچنین همبستگی بالایی بین قدرت و تعادل وجود دارد. از آن جایی که تعادل و قدرت هر دو تا حدود زیادی به سیستم عصبی وابسته هستند می توان گفت با انجام تمرینات قدرتی و ایجاد سازگاری های عصبی عضلانی می تواند تعادل را به ویژه در افراد کم توان ذهنی که از مشکلات سیستم عصبی و توانایی های ادراکی حرکتی رنج می برند، بهبود دهد. لغات کلیدی: تمرینات مقاومتی هرمی، قدرت عضلانی، تعادل، انعطاف پذیری، کودکان استثنای

هدف از این تحقیق مقایسه برخی ویژگی های آنتروپومتری کشتی گیران آزادکار نخبه یزد و کشتی گیران آزاد کار نخبه کشور می باشد. در این تحقیق از 17 نفر از کشتی گیران نخبه با (میانگین سن 25 تا 35) انتخاب شده اند که 7 نفر از آنها سابقه عضویت در تیم ملی و به عنوان نخبه کشور می باشند و 10 نفر دیگر از کشتی گیران یزد که همگی قهرمان استان بوده انتخاب شده اند. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون مقایسه ای یومان ویتنی در سطح معنا داری 5./0> p استفاده شد

تمرین "تای چی" به دلیل ماهیت ایجاد ریلکسیشن و مدیتیشن می تواند اثرات مثبتی بر سلامتی افراد سالمند داشته باشد، که در این پژوهش اثرات درمانی این تمرینات بر پروفایل چربی مرتبط با نارسایی قلبی عروقی گزارش شد.

تمرین های با وزنه، توانایی تولید بیشترین نیروی عضلانی و انجام حجم بیشتر تمرین به زمان استراحت بین نوبت-های تمرین وابسته است بدین منظور جهت مقایسه تأثیر دو زمان بازیافت متفاوت تناوب استراحتی مختلف بر عملکرد حرکت پرس سینه در نوبت های متوالی با بار 70 درصد یک تکرار بیشینه بین 16نفر فرد تمرین نکرده شهر یزد که به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. هم? آزمودنی ها پنج جلسه تمرین پرس سینه با 48 ساعت استراحت بین هر جلسه انجام دادند. در جلس? اول بعد از آشنایی آزمودنی ها با نحوه اجرای پروتکل، یک تکرار بیشینه آنها اندازه گیری شد. در طول هر تست در هر جلسه چهار نوبت حرکت پرس سینه را با وزنه معادل 70 درصد یک تکرار بیشینه تا سر حد خستگی اجرا کردند. در هر جلسه، یکی از زمان های بازیافت متفاوت استراحت 120و240 ثانیه ای بین نوبت ها به صورت تصادفی استفاده شد و تعداد تکرارها در نوبت های مذکور ثبت گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته ها نشان داد هر دو زمان بازیافت تناوب استراحتی مورد استفاده ، تفاوت معنی داری بین تعداد تکرار در مرحله اول و هر کدام از مراحل بعدی وجود دارد. همچنین ، عملکردحرکت پرس سینه با استفاده از زمان بازیافت تناوب استراحتی240 ثانیه ای در مقایسه با تناوب های استراحتی 120 ثانیه ای بهتر است اما معنی دار نیست. پژوهش حاضر می تواند توصیه کند که زمانی که هدف تمرینات بیشترین افزایش قدرت عضلانی باشد دوره بازیافت استراحت 240 ثانیه ای در بین ست ها استفاده نمود تا تناوب تکرارها حفظ شود.

چکیده ندارد.