نام پژوهشگر: مجتبی دلیر
مجتبی دلیر احمد علی پور
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو درمان مذکور و ترکیب آنها است. بدین منظور نمونه ای به تعداد 80 نفر و به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده از آزمون فرضیه ها نشان داد که 1- درمان شناختی رفتاری گروهی شدت نشانه های وسواس- بی اختیاری، باورها و رفتارهای وسواسی در نمونه غیربالینی را کاهش می دهد. 2- ترکیب درمان شناختی رفتاری گروهی با تعدیل سوگیری شناختی شدت نشانه های وسواس- بی اختیاری، باورها و رفتارهای وسواسی در نمونه غیربالینی را کاهش می دهد. 3- تعدیل سوگیری شناختی شدت نشانه های وسواس- بی اختیاری، باورها و رفتارهای وسواسی در نمونه غیربالینی را کاهش می دهد. 4- اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی، تعدیل سوگیری شناختی، و ترکیب درمان شناختی رفتاری گروهی با تعدیل سوگیری شناختی در کاهش شدت نشانه های وسواس- بی-اختیاری، باورها و رفتارهای وسواسی در نمونه غیربالینی متفاوت است. همچنین اثربخشی ترکیب درمان شناختی رفتاری گروهی با تعدیل سوگیری شناختی در کاهش شدت نشانه های وسواس- بی اختیاری، باورها و رفتارهای وسواسی در نمونه غیربالینی بیشتر از اثربخشی هر یک از درمان های مذکور به تنهایی است. بنابراین، می توان استفاده از درمان تعدیل سوگیری شناختی تفسیر را برای درمان نشانه های وسواس- بی-اختیاری به همه درمانگران توصیه کرد.
مجتبی دلیر مهناز علی اکبری
چکیده ندارد.