چکیده ندارد.

تمرینات قدرتی علاوه بر افزایش قدرت، باعث بهبود عوامل آمادگی جسمانی می شود. به هر حال در طراحی برنامه های قدرتی عوامل تعیین کننده ای باید در نظر گرفته شود که مهمترین آنها تحلیل نیازها، میباشد(11). بر اساس تحقیقات انجام گرفته قدرت ناحیه مرکزی در توسعه اجرای ورزشی تقش بسیار مهمی ایفا می کند(86). اما اینکه چگونه و بر کدام یک ازعوامل ورزشی تاثیر بیشتری خواهد داشت کمتر مورد بررسی قرارگرفته است و همچنان ابهاماتی در خصوص پروتکل های تمرین این بخش از بدن وجود دارد. ناحیه شکمی که اغلب به بخش مرکزی معروف است، چیزی بیشتراز عضله راست شکمی می باشد(38). هر چند تعریف بخش مرکزی در بین دانشمندان بسیار گوناگون است. اما با توجه به بسیاری از ویژگی های تمرینی، بخش مرکزی می تواند به عنوان سیستم عضلانی بخش پایینی تنه تعریف شود(38). عضلات مهم بخش عضلانی پایینی تنه، عضلات راست شکمی، مورب های داخلی و خارجی، عرضی شکمی و راست کننده ستون فقرات می باشند(38). باتوجه به اهمیت این ناحیه در عملکرد ورزشی، معرفی برنامه ای ویژه ی این ناحیه و همچنین آزمون ویژه برای سنجش قدرت مرکزی بدن و در نهایت مطالعه میزان تاثیر این تمرینات برهریک ازعوامل آمادگی حرکتی ضرورت میابد.لذا هدف از این پژوهش بررسی تاثیریک دوره تمرینات مقاومتی بخش مرکزی بدن بر امادگی حرکتی دختران فعال بود. پژوهش حاضر به صورت نیمه تجربی انجام گرفت که 27 نفر از دختران فعال که میانگین سن، قد، و وزن انها به ترتیب0.808 ±22.96، 5.237±162.74 و4.75±56.44 بود، آزمودنی های این پژوهش را تشکیل دادند. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی(n=17) و کنترل(n=10) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 6 هفته تحت تمرینات مقاومتی ویژه بخش مرکزی بدن قرار گرفتند که هفته ای 3 جلسه، انجام می گرفت. مدت تمرینات بخش مرکزی 40-20 دقیقه و هر جلسه شامل 6 الی 7 حرکت در سه نوبت بود. زمان استراحت بین هر حرکت 30 ثانیه و بین هر نوبت 3 دقیقه بود. پس از انجام هر جلسه تمرینات آزمودنی ها به گروه کنترل که مشغول انجام تمرینات کلاس عملی خود بودند ملحق می شدند. در هر دو هفته حرکات ورزشی متفاوتی ارائه گردید که همگی در جهت تقویت عضلات نامبرده بود. که این حرکات از هفته اول تا پایان هفته ششم از آسان به مشکل بر اساس اصل پیشرفت تدریجی تمرین طراحی گردید(4و6و17). عوامل آمادگی حرکتی که مرد ارزیابی قرار گرفتند شامل : توان بالا تنه، توان پایین تنه، چابکی، سرعت و تعادل بود. همچنین برای بررسی میزان تاثیر تمرینات بر بخش مرکزی از ازمون جدیدی با عنوان آزمون قدرت مرکزی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری در مقایسه درون گروهی در متغیر های توان پایین تنه(p=.003) و تعادل(p=.001) وجود دارد در حالیکه تفاوت بین گروهی برای این متغیر ها معنی دار نبود. همچنین تفاوت درون گروهی(p=.001) و بین گروهی(p=.047) در بررسی این تمرینات بر روی قدرت بخس مرکزی معنی دار بود. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت تمرینات منتخب موجب افزایش قدرت عضلات بخش مرکزی گرددو همچنین می تواند تعادل و توان بالاتنه ورزشکاران را بهبود بخشد.