دستگاه پلاسمای کانونی را می توان متداول ترین ابزار آزمایشگاهی جهت تحقیقات در زمینه گداخت هسته ای نامید. با استفاده از مکانیزم فشرده سازی مغناطیسی پلاسما در این دستگاه می توان پلاسمایی چگال ( از مرتبه 3-cm 1019 )، داغ (تا دمای kev1) و کم دوام (در بازه زمانی ns200-50) تولید کرد. این دستگاه در اوایل ده 1960 توسط مدر در آمریکا و فیلیپوف در روسیه به طور جداگانه طراحی و ابداع شد. دستگاه پلاسمای کانونی با انرژی kj5 و با طراحی نوع mather در دانشگاه اصفهان طراحی و ساخته شده است. برای اندازه گیری جریان تخلیه در این دستگاه، از پیچه روگوفسکی استفاده شده است. از آنجا که مدار معادل الکتریکی دستگاه پلاسمای کانونی یک مدار rlc است، سیگنال خروجی حاصل از پیچه روگوفسکی دارای شکل سینوسی میرا شونده می باشد. با تحلیل این سیگنال و انجام محاسبات کالیبراسیون، علاوه بر مشخصات جریان تخلیه می توان پارامتر های مدار معادل الکتریکی دستگاه را نیز استنتاج کرد. نتایج حاصل از اندازه گیری های انجام شده در این دستگاه نشان می دهند که دامنه جریان تخلیه، ka191، دوره تناوب جریان تخلیه، µs96/8، اندوکتانس کل دستگاه، nh169و مقاومت الکتریکی کل مسیر تخلیه خازن، m?54/15 می باشد. ضریب کالیبراسیون پیچه روگوفسکی برای اندازه گیری جریان دستگاه، با میانگین گیری از نتایج 5 آزمایش تخلیه در شرایط اتصال کوتاه، در حدود ka/v 2/12 به دست آمده است. . همچنین تغییرات زمانی جریان تخلیه پلاسمای کانونی در فشار mbar 7/0 گاز آرگون، وقوع تنگش پلاسما در این دستگاه را تایید می کند. دستگاه uipf1 در ولتاژها و فشارهای مختلف آزمایش شده است. با آزمایش دستگاه در فشارها و ولتاژهای مختلف، تکرار پذیری و پایداری تشکیل پلاسمای کانونی در این دستگاه نیز تایید شده است. کلید واژه ها: پلاسمای کانونی، جریان تخلیه، فشردگی پلاسما، گداخت

در این پژوهش مشخصه های جریان تخلیه، شدت باریکه یونی، شدت اشعه ایکس سخت و هم¬چنین مشخصه¬های زمانی شروع پینچ درگازهای آرگون و نیتروژن، بر حسب متغیر فشار گاز و ولتاژ شارژ خازن دستگاه پلاسمای کانونی آزمایش شده است. بر اساس نتایج آزمایش¬ها، گسیل یون و اشعه ایکس سخت وابستگی شدیدی به فشار گاز دارد. در یک ولتاژ شارژ ثابت، با افزایش فشار گاز شدت گسیل یون افزایش و پس از رسیدن به مقدار بیشینه در زمان بیشینه پینچ، با افزایش بیش¬تر فشار، کاهش می یابد. مقدار بیشینه گسیل یون در لحظه بیش¬ترین عمق پینچ روی می دهد. مقدار گسیل یون از مرتبه 1018 یون بر استرادیان بود. شار یون گسیلی درفشار کاری بهینه گاز، در ولتاژ شارژ خازن 24 کیلوولت، برای گازهای آرگون و نیتروژن به ترتیب برابر 8/63×1018 و 9/24×1018 یون بر استرادیان است. گسیل اشعه ایکس سخت، اندکی دیرتر از زمان شروع پینچ روی داد و مقدار شدت بیشینه آن با بیشینه گسیل یون هم زمان نبوده و دیرتر است. هم¬چنین افزایش ولتاژ شارژ خازن دستگاه منجر به گسیل یون و اشعه ایکس با شدت بیش¬تر شد. در یک ولتاژ شارژ مشخص، شدت گسیل یونی برای گاز نیتروژن بیشتر از گاز آرگون است.

چکیده ندارد.