نام پژوهشگر: محمدعلی طالبی
علیرضا عباسی محمدرضا بحرینی بهزادی
در این مطالعه از داده¬های اندازه¬گیری شده بر روی 58 رأس بره نر از نژاد لری¬بختیاری، جمع-آوری شده در ایستگاه شولی شهرکرد استفاده شد. ارتباط بین اندازه¬های بدن (طول بدن، دور قفسه سینه، عرض کپل و عرض شانه) با وزن بدن و برخی صفات لاشه با استفاده از معادلات رگرسیون خطی و تکنیک شبکه¬ی عصبی مصنوعی مورد بررسی قرار گرفت. همبستگی بین اندازه¬های بدن با وزن زنده و صفات لاشه تقریبا بالا برآورد گردید. نتایج نشان داد که تکنیک شبکه¬ی عصبی مصنوعی به مراتب بهتر از معادلات رگرسیون خطی قادر به پیش¬بینی وزن و صفات لاشه در گوسفندان لری¬بختیاری است. نتایج این مطالعه با توجه به ارتباط بین اندازه های بدن و صفات لاشه و اهمیت این صفات در تعیین پتانسیل ژنتیکی و تنظیم برنامه های اصلاح-نژادی برای تولید گوشت بالا می¬تواند مفید واقع شود. همچنین از چهار مدل غیرخطی برودی، ون¬برتالانفی، گومپرتز و لجستیک و شبکه¬ی عصبی مصنوعی جهت برازش رشد استفاده شد. از داده¬های وزن بدن شامل 6495 رکورد وزن بدن متعلق به 1999 بره لری بختیاری در قالب وزن تولد، سه¬ماهگی، شش¬ماهگی، نه¬ماهگی و یک¬سالگی که از ایستگاه اصلاح نژاد شولی شهرکرد جمع آوری شده بود استفاده شد. مقایسه مدل¬ها توسط ضریب تعیین (r2) ، میانگین قدر مطلق انحرافات (mad) و میانگین قدر مطلق درصد خطاها (mape) انجام شد. نتایج نشان داد که شبکه¬ی عصبی مصنوعی بهتر از مدل¬های غیر¬خطی توانست رشد را در گوسفندان لری-بختیاری برازش کند. در میان مدل¬های غیر¬خطی نیز مدل برودی بهتر از سایر مدل¬ها بود.
محمدعلی طالبی حسین هرسیج
چکیده ندارد.
منیژه علیخانی ثانی ابدال آبادی حسین میرزائی نیا
یکی از رسالت های مهم شعر، رسالت ملی و اجتماعی و توجه به مردم و سرنوشت آنان می باشد. این موضوع فراتر از منافع شخصی، عاملی در راه تحول و سازندگی ملت هاست، از این رو شاعر در برابر اجتماع و ملت خود مسئولیتی خطیر به عهده دارد که باید آن را در راه خدمت به ملت و میهنی که بدان وابسته است، به کار گیرد. خانم فدوی طوقان نیز یکی از این شاعران بود که وظیفه ی خود را به خوبی در قبال جامعه و مردمش انجام داد، فدوی که دوران کودکی و نوجوانی سختی را گذرانده بود، همیشه از ظلم و ستمی که به خاطر قید و بندهای آن روز جامعه ی نابلس گریبانگیر زنان جامعه ی عرب بود رنج می برد ، به همین دلیل در دوره اول ادبش شعر وی شیپوری بود که این ظلم و ستم را فریاد می زد، فدوی در بیان عواطف خود در زمینه عشق و معشوق، خصوصیات زنان و ... بسیار صادق بود و او رادر واقع شاعری درون گرا گفته اندکه فارغ از حوادث اجتماعی: فقط به خود و مصائب خویشتن می پرداخت.اما وقوع فاجعه 1967 م که در واقع همچون زلزله ای ویرانگر برای مردم و سرزمین فلسطین بود فدوی را نیز از این درون گرایی بدر آورد و به شعر او سمت و سوی تازه ای داد شعروی،کلامی حماسی شد که دیگربه دردها ورنجهای شخصی نمی پرداخت بلکه چون سلاحی آتشین ر برابر مصائب جامعه اش اعلام حضور نمود به دفاع از مردم و سرزمینش با زبان شعر پرداخت: