در این تحقیق چهار لیگاند جدید دهنده نیتروژن و اکسیژن، دو کمپلکس مس(ii) cu(hl1)(ch3oh)2]no3•ch3oh (1)،[cu2(hl2)2(ch3oh)2](no3)2] (2) و دو کمپلکس منگنز(ii)mn2(l)2 (3) [mn(hl4)cl(ohch3)]2 (4) سنتز شدند. لیگاند های تهیه شده عبارت اند از: h2l1 = 4-هیدروکسی-بنزوییک اسید (2-هیدروکسی-3-متوکسی بنزیلیدین)-هیدرازید ، h2l2 = 4-هیدروکسی-بنزوئیک اسید (5-برمو-2-هیدروکسی-بنزیلیدن)-هیدرازید، h3l3 = [2-(2-هیدروکسی-بنزیلیدن)-آمینو]-بنزوئیک اسید (2-هیدروکسی بنزیلیدن)-هیدرازید، = h2l4 2-آمینو-بنزوئیک اسید (2-هیدروکسی-3-متوکسی- بنزیلیدین)-هیدرازید که با روش های مختلف طیف سنجی (ir، uv-vis) شناسایی شدند و ساختار کمپلکس های 1، 2 و 3 با پراش پرتو ایکس تشخیص داده شد. کمپلکس های مس 1 و 2 پنج کوئوردینه و دارای ساختار هرم مربعی واپیچیده هستند. کمپلکس منگنز 3 دارای ساختار هشت وجهی می باشد و واپیچش یان-تلر شدید را نشان می دهد. هم چنین فعالیت کاتالیستی کمپلکس-های مس برای اکسایش سیکلواکتن، بنزیل الکل و سیکلوهگزن با استفاده از هیدروژن پروکسید بررسی شد.

در این تحقیق روش های جدید سنتز نانو حامل های دارویی ارائه شده است. نانو ذرات، به طور وسیع در دارورسانی مورد مطالعه قرار گرفته اند. نانو ذرات معدنی، مانند نانو ذرات مگنتیت، کوانتوم دات ها و نانو ذرات طلا به علت خواص اپتیکی و فیزیکی برای کاربردهای زیستی مورد توجه اند. نانو ذرات معدنی در کارهای تصویر برداری و درمان تومورها به صورت برون تن و درون تن به طور موفقیت آمیز مطالعه شده اند. بررسی های کلینیکی بعضی نمونه ها در حال اجراست. همچنین با استفاده از نانو حامل های هدفمند می توان مقدار بیشتری از دارو را با کمترین مقدار حذف توسط سیستم رتیکولواندوتلیال (res) به سمت تومور هدایت کرد. در این مطالعه سه دسته از نانو ذرات سنتز شدند. داروی دوکسوروبیسین (dox) با ایجاد پیوند کووالانسی به سطح مگنتیت عامل دار شده (fe3o4/sio2) از طریق ایجاد پیوند بار شیف، متصل شد. برای بهبود زیست تخریب پذیری حامل fe3o4/sio2/dox، نانو ذرات به دست آمده با پلیمر کیتوسان پوشش داده شدند. با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، برای نانو ذرات fe3o4/sio2/dox/chitosan ساختار کروی با میانگین اندازه ذرات nm 50 به دست آمد. رهایش دارو از این نانو حامل، در دو محیط طبیعی (4/7ph=) و اسیدی (3/5 (ph=مطالعه شد و رهایش بیشتری در ph کمتر مشاهده شد. نتایج تجربی حاکی از این بود که نانو ذرات حاصل نسبت به ph و میدان مغناطیسی خارجی پاسخ گو هستند. سپس، نانو کامپوزیت های بر اساس کیتوسان (نانوژل، نانو ذرات مگنتیت با پوشش کیتوسان-tpp و گلوتارآلدهید) برای دارورسانی دوکسوروبیسین تهیه شدند. در این مطالعه با استفاده از روش هم رسوبی نانو ذرات مگنتیت فراهم شد و از پایدار کننده کیتوسان برای افزایش زیست تخریب پذیری آن ها استفاده شد. رفتار رهایش دارو در دو ph اسیدی و خنثی مورد بررسی قرار گرفت. ظرفیت بالای کیتوسان برای جذب دارو و سایر خصوصیات منحصر به فرد آن، پتانسیل حمل دارویی ویژه ای برای این نانو ذرات فراهم ساخته است. برای اولین بار این نانو ذرات مورد مطالعه سمیت سلولی قرار گرفتند و مطالعات نشان داد که سمیتی برای سلول ندارند. روش ساده و کم هزینه ای برای سنتز نانو کامپوزیت های طلا-اکسید گرافن (go) با استفاده از توئین 20 استفاده شد. کیتوسان نیز برای کاهش نانو ذرات طلا مورد استفاده قرار گرفت. خصوصیات فیزیکی go/tween20/chitosan، نانو کامپوزیت حاصل را به عنوان گزینه مناسب برای حمل داروی کورکومین مطرح کرد. برای شناسایی نانو حامل های سنتز شده از ft-ir، xrd، uv-vis، dls، sem و tem استفاده شد. نتایج تجربی نشان داد که حامل های سنتز شده ظرفیت فوق-العاده ای برای بارگذاری داروهای ضد سرطان دارند.

در این تحقیق، روشی سریع و آسان برای تهیه نانوذرات مگنتیت پوشیده با پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولی ¬های متفاوت(20000،4000و2000) گزارش می¬شود. نانوذرات مگنتیت پوشیده با پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولی ¬های متفاوت در حدود 25 نانومتر (توسط میکروسکوپ روبشی(sem)) سنتز شدند. نانوذرات مگنتیت تهیه شده توسط میکروسکوپ روبشی(sem)، پراش اشعه ایکس(xrd)،طیف مادون قرمز(ir) و پراکندگی نور دینامیکی(dls) شناسایی شدند. فعالیت کاتالیستی نانوذرات مگنتیت-پلی اتیلن گلیکول (20000) در اکسایش الکل¬ها در حضور o2 (1 bar) به عنوان اکسنده و در حلال استونیتریل بررسی شد. . فعالیت کاتالیستی نانوذرات مگنتیت-پلی اتیلن گلیکول (20000)از طریق اکسایش الکل¬ها در فاز مایع با استفاده ازo2 به عنوان عامل اکسنده مورد بررسی قرار گرفت. کاتالیست نانوذرات مگنتیت-پلی اتیلن گلیکول (20000) سنتز شده کاتالیست فعالی است که قادر به اکسید کردن الکل های نوع اول و دوم در حلال استونیتریل و اکسیژن مولکولی در حضور n هیدروکسی فتال ایمید در دمای °c 80 با درصد تبدیل92-36% می¬باشد. نانوذرات مگنتیت پوشیده شده با کیتوسان به روش هم¬رسوبی (در حدود 6/4 نانومتر توسط (dls)) و در روش هیدروترمال(در حدود 115 نانومتر توسط (dls)) سنتز و با استفاده از تکنیک ¬های ir، dls، xrd، sem شناسایی شدند. نانوذرات مگنتیت-کیتوسان با ساختار هسته-لایه توسط روش اتصال عرضی تهیه شد.

تشخیص زود هنگام بیماری های سرطانی یکی از عوامل مهم در درمان موثر آنهاست چرا که تشخیص تومورهای بدخیم در مراحل اولیه، شانس درمان را افزایش می دهد. تصویربرداری تشدید مغناطیسی (mri) بر پایه ی پدیده ی تشدید مغناطیسی هسته، امکان شناسایی زود هنگام تومورهای سرطانی را به کمک عوامل کنتراست مناسب، میسر نموده است. از این جهت محققین، با چالش های گسترده ای برای دست یابی به مواد مغناطیسی به عنوان عوامل کنتراست کارآمد، جهت نیل به هدف فوق، مواجه هستند. در سال های اخیر نانوذرات ابر پارامغناطیس اکسید آهن، پتانسیل کاربردی بالقوه ای را در حوزه های گوناگون زیستی مانند رهایش کنترل شده ی دارو، جداسازی سلولی، ترمیم بافت، از بین بردن سلول های سرطانی از طریق فرایند هایپرترمیا و عوامل کنتراست در (mri) داشته اند. یکی از پارامترهای مهم در mri که مورد توجه محققین این حوزه است افزایش نرخ واهلش پذیری پروتون های بافت (1/t2)، توسط عوامل کنتراست است. از میان انواع گوناگون نانوذرات ابر پارامغناطیس اکسید آهن، مگنتیت (4o3fe) به علت دارا بودن ویژگی های فیزیکی و شیمیایی منحصر به فرد، بویژه میزان مغناطش اشباع (ms) بالا، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با این وجود یون های 2+fe در ساختار 8 وجهی اسپینل معکوس تمایل زیادی به اکسید شدن در حضور اکسیژن هوا و تبدیل شدن به یون های 3+fe را دارند که این عامل می تواند در کاربرد این نانوذره ایجاد محدودیت نماید. برای حل این مشکل یکی از راهکارها پوشش سطحی نانوذرات مگنتیت با پوشش های محافظ مانند انواع پلیمرها است. در این کار پژوهشی شاره های مغناطیسی زیست سازگاری بر پایه ی نانوذرات مگنتیت پوشش داده شده با انواع گوناگون پوشش های پلیمری مانند دکستران، کیتوسان و پلی اتیلن گلیکول-پلی کاپرولاکتون با روش همرسوبی از نمک های فریک و فروس در محیط قلیایی تهیه شدند. طیف بینی تبدیل فوریه ی مادون قرمز (ft-ir) سنتز نانوذرات مگنتیت پوشش داده شده با پلیمر را اثبات نمود، قطر هیدرودینامیک متوسط نانوذرات با روش پراکندگی دینامیکی نور (dls)، بسته به نوع پوشش پلیمری بین nm 130 تا nm 189 و پتانسیل زتای سطح نانوذرات در محدوده ی 31mv+ تا 24mv - اندازه گیری گردید. تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی (fe-sem) ساختار شبه کروی نانوذرات با قطر میانگین کمتر از nm 50 را برای هر سه نمونه نشان داد، مغناطیس سنج نمونه ی مرتعش (vsm) رفتار ابر پارامغناطیس نانوذرات سنتز شده را تایید کرده میزان مغناطش اشباع آن ها را به ترتیب معادل emu/g 70/572، 29/085 و 11/690 برای نانوذرات مگنتیت با پوسته ی دکستران، نانوذرات مگنتیت با پوسته ی کیتوسان و نانوذرات میسل مگنتیت-(peg-pcl) تعیین نمود. آزمایش پراش پرتو x (xrd) ساختار کریستالی اسپینل معکوس نانوذرات مگنتیت را نشان داد. در پایان برای بررسی اثر نانوذرات سنتز شده در میزان شدت سیگنال mri ثبت شده، تصاویر وزن t1 و t2 به وسیله ی دستگاه mri بالینی t 1/5برای غلظت های گوناگونی از شاره ی مغناطیسی پایدار به دست آمد. تصاویر وزن t2، تغییر قابل توجه شدت سیگنال با افزایش غلظت آهن در نمونه ها را نشان داد. مقادیر r2، r1 و r2/r1 برای این نمونه ها محاسبه شدند. مقادیرحاصل برای r2 به ترتیب 220/20، 91/44 s-1-1mm و 86/46 و نسبت r2/r1 به ترتیب 17/21، 19/42 و 20/71 برای نانوذرات مگنتیت با پوسته ی دکستران، نانوذرات مگنتیت با پوسته ی کیتوسان و نانوذرات میسل مگنتیت-(peg-pcl) به دست آمد. نتایج نشان داد که نانوذرات مگنتیت با پوشش های پلیمری پتانسیل بالقوه ی بالایی به عنوان عامل کنتراست در mri دارند و با کاهش زمان واهلش t2 می توانند به عنوان عامل کنتراست منفی در تصویربرداری تشدید مغناطیسی عمل نمایند.

در این کار تحقیقاتی در ابتدا، نانو ذرات نقره با استفاده از سورفکتانت های مختلف sds، ctabو کاهنده های سدیم بور هیدرید و آسکوربیک اسید به روش میکروامولسیون تحت شرایط مختلف سنتز شدند.تاثیر عوامل مختلف شامل: نسبت سورفکتانت، غلظت نمک نقره نیترات و امواج التراسونیک بر مورفولوژی و اندازه ذرات مورد بررسی قرار گرفت و نانو ذراتی با مورفولوژی ها و اندازه هایی در محدوده ی نانومتر سنتز گردید.

چکیده ندارد.