سکوهای دریایی به طور مداوم در معرض نیروهای جانبی ناشی از موج، جریان و باد هستند.سکوهای دریایی در طول فعالیت خود ممکن است در معرض امواج و جریانات بزرگتر از امواج و جریانات طرح قرار گیرند. با توجه به دائمی بودن نیروهای ناشی از موج، جریان و باد بر روی سکوها و گزارش شدن مواردی از شکست سکوهای دریایی اخیر به علت نیروهای اعمال شده از جانب نیروهای هیدرودینامیکی، بررسی نقش و میزان تاثیر آن بر ارزیابی طول عمر سکوهای دریایی موجود، برای ادامه بهره برداری اهمیت بالایی دارد.اخیراً روشی با عنوان تحلیل استاتیکی و یا دینامیکی موج افزایشی به منظور ارزیابی عملکرد سکوهای دریایی در برابر نیروی امواج پیشنهاد شده است که مبنای آن روش تحلیل ida است. در این روش مجموعه ای از ارتفاع امواج منظم با نرخ افزایشی در گام های محاسباتی جداگانه به صورت منفرد و تک تک به سازه اعمال می شود تا مرحله ای که گسیختگی نهایی در سیستم سازه ای مشاهده شود. نزدیک بودن شرایط بارگذاری به الگوی واقعی بار امواج، امکان در نظر گرفتن اثر موج بر عرشه و برقراری ارتباط نتایج با سطوح مختلف خطر موج از ویژگی های برجسته روش تحلیل موج افزایشی است.روش موج افزایشی می تواند حد گسیختگی نهایی را به درستی تخمین بزند. علاوه بر آن پارامتری مناسب، ارتفاع موج شکست (موج فروپاشی)، متناظر با ظرفیت نهایی سازه های فراساحلی ارائه می دهد.نتابج حاصل از این روش از دقت و کارایی بهتری نسبت به تحلیل بارافزون مرسوم برخوردار است. در این پژوهش، روش های ارزیابی سکوهای دریایی تشریح شده و برای سکوی مورد مطالعه با استفاده از روش آنالیز موج افزایشی، حد گسیختگی نهایی، موج فروپاشی و منحنی ظرفیت محاسبه شده است. در بخشی از پژوهش حاضر، میزان حساسیت سازه سکو به نحوه توزیع جرم عرشه بر روی آن بررسی شده که عدم تاثیر نحوه توزیع جرم عرشه بر پارامترهای ارزیابی حاصل شده است. همچنین میزان حساسیت سکو بهمقدار جرم عرشه مورد بررسی قرار گرفته که نتایج نشاندهنده تاثیر بسیار زیادمقدارِجرم عرشه بر پارامترهای ارزیابی است.

چکیده ندارد.