در این مطالعه نهشته های سازند قم در برش کاروانسراسنگی واقع در شمال غرب قم مورد بررسی قرار گرفت. سازند قم در این برش به صورت ناپیوستگی همشیب بین دو سازند قرمز زیرین و سازند قرمز بالایی واقع شده است. مجموع ضخامت عضوهای این سازند در برش فوق 5/1212 متر و به طور اهم شامل مارن، سنگ آهک، مارن ماسه ای، ماسه سنگ و ژیپس می باشد. تعداد 312 نمونه جهت مطالعه بیواستراتیگرافی براساس فرامینیفرا مورد بررسی قرارگرفت. حاصل مطالعه شناسایی 33 جنس و 40 گونه فرامینیفرا بود که از این تعداد 4 جنس و 4گونه متعلق به فرامینیفرای پلانکتیک و 29 جنس و 36 گونه از نوع فرامینیفرا بنتیک است. بیوزوناسیون سازند قم در این برش به دلیل کثرت و حفظ شدگی خوب گونه های شاخص بنتیک، بر اساس گسترش چینه شناسی فرامینیفرای بنتیک انجام شده است. حضور گونه های globigerinoides subquadratus, peneroplis thomasi در عضو a و همچنین حضور گونه های بنتیک شاخص در قاعده عضو c-1 تا فاصله ی صد متری از قاعده همین عضو، نظیرspiroclypeous blankenhorni, nephrolepidina tournoueri, rotalia viennotti, ammonia beccarii, miogypsinoides sp. , miogypsina sp. pseudolituonella reicheli, و ادامه ی حضور برخی از آنها در عضو c-3 و شناسایی گونه های catapsydrax dissimilis, globigerinoides subquadratus در لایه های راسی آهکی عضو e ، و عدم حضور گونه ی شاخص تعیین کننده ی مرز اکیتانین و بوردیگالین، می توان سن نهشته های سازند قم در این برش را اکیتانین – بوردیگالین اعلام کرد.

رسوبات سازند قم حاوی مقادیر فراوانی از انواع میکروفسیل های استراکدا، فرامینیفر و نانوپلانکتون ها است. این پژوهش با هدف مطالعه استراکدهای سازند قم در برش اروانه شمال غرب سمنان صورت گرفته است. رخنمون سازند قم در این برش با ضخامت 314 متر عمدتاً از مارن، سنگ آهک، آهک ماسه ای، گچ و ماسه سنگ تشکیل شده است و مرز آن با نهشته های سازند قرمز فوقانی در بالا و سازند قرمز تحتانی در پایین به صورت ناپیوستگی هم شیب است. در این بررسی به طور کلی 53 جنس و 122 گونه از استراکدها تشخیص داده شد. بر پایه حضور و گسترش چینه شناسی گونه های استراکدا، سن سازند قم در برش مورد مطالعه میوسن پیشین هست. در این مطالعه سعی شده تا پالئواکولوژی این سازند بر اساس استراکدهای یاد شده مورد بررسی قرار داده شد تا به توان به بازسازی محیط دیرینه دست یافت. گسترش استراکدها در ناحیه ی مورد مطالعه اشاره می کند به رسوبات کربناته کم عمق دریایی سازند قم که رسوب کرده اند در زون نوری و انباشته شده اند در آب و هوای گرم، نسبتاً کم انرژی. ما فوناهای استراکدی آب های کم عمق دریایی، کم عمق لب شور و آب های عمیق دریایی را شناسایی کردیم، که بیان گر تغییرات شوری از مزوهالین تا هیپرهالین و تغییرات مواد غذایی از مزوتروف تا یوتوف است.

تحقیق و مطالعه در زمینه گسترش چینه شناسی استراکدا در عضو e سازند قم در برش چینه شناسی کوه دو برادر با هدف بررسی، شناسایی و مطالعه سیستماتیک استراکدا، تعیین سن و بیواستراتیگرافی نهشته ها بر اساس استراکدا و بررسی محیط دیرینه نهشته ها انجام پذیرفت. ضخامت عضو e بر اساس این پژوهش 207 متر است و لینولوژی مشاهده شده در این مطالعه شامل مارن سبز و خاکستری رنگ، ژیپس یا مارن ژیپس دار، ماسه سنگ و شیل خاکستری و آهک رسی است. مرز زیرین عضو e ژیپس های سفید عضو d است و در قسمت فوقانی با تناوبی از مارن و آهک با عضو f هم مرز که این مرز بصورت تدریجی است. برای تحقق اهداف مورد نظر 118 نمونه برداشت شد. از این تعداد 82 نمونه نرم و 26 نمونه سخت است. بررسی 82 نمونه برداشت شده که 59 نمونه از نمونه های نرم دارای فسیل استراکد بود سبب شناسایی 35 جنس و 58 گونه فسیل استراکد گردید. از 35 جنس شناسایی شده در نهشته های عضو e برش دو برادر 13 جنس برای اولین بار از سازند قم گزارش می شوند که عبارتند از : carinocythereis, grinioneis, leptocythere, limnocythere, loculicytheretta, loxocorniculum, murrayina, nemonoceratina, paijenborchella, poniocypris, quadracythere, sogmatocythere, semicytherura از دیدگاه بیواستراتیگرافی می توان دو بایوزون شامل paracypris sp.3 assemblage zone و cytherella sp.1 assemblage zone را برای نهشته های عضو e برش مورد مطالعه در نظر گرفت، ضخامت cytherella sp.1 assemblage zone 134 متر و ضخامت paracypris sp.3 assemblage zone64 متر است.

در این مطالعه، نهشته های سازند قم در برش چینه شناسی خفر واقع در شمال شرق نطنز مورد بررسی قرار گرفت. سازند قم در این برش با 6/458 متر ضخامت عمدتا از سنگ آهک، سنگ آهک ماسه ای، مارن و شیل تشکیل شده است، که با ناپیوستگی هم شیب(فرسایشی) به ترتیب برروی مارن های قرمز رنگ سازند قرمز زیرین و در زیر مارن های قرمز ژیپس دار سازند قرمز بالایی قرار گرفته است. نهشته های سازند قم در برش مورد مطالعه را براساس برخی شباهت های سنگ شناسی و محتوای فسیلی و سن بدست آمده از آنها(اکیتانین)، احتمالا می توان معادل عضو 1-c در نظر گرفت. به منظور بررسی و مطالعه زیست چینه نگاری و ریزرخساره های نهشته های سازند قم، از برش چینه شناسی خفر در شمال شرق نطنز، 158 نمونه برداشت شد که از این میان 42 نمونه نرم و 116 نمونه سخت می باشد. بررسی نمونه ها از نظر محتویات فرامینیفرای موجود منجر به شناسایی 49 جنس و 74 گونه از فرامینیفرای بنتیک و 6 جنس و 10 گونه فرامینیفرا پلانکتیک شد. فراوانی و تنوع فرامینیفرای بنتیک قابل توجه بوده و به همین دلیل مبنای زیست چینه نگاری قرار گرفتند. به علت شباهت مجموعه فرامینیفرا بنتیک سازند قم و سازند آسماری و فقدان یک بیوزوناسیون رسمی برای سازند قم، در مطالعه زیست چینه نگاری برش خفر از بیوزوناسیون آدامز و بورژوا که برای نهشته های سازند آسماری ارائه شده، استفاده شد. بر همین اساس با توجه به گونه های شاخصی همچون meandropsina iranica, globorotalia sp., globigerinella obesa, globigerinoides subquadratus, globigerinoides triloba, ammonia beccari, austrotrillina howchini, pseudolituonella sp., valvulina sp.1 و مقایسه آنها با گونه های شاخص موجود در بیوزوناسیون آدامز و بورژوا (adams & bourgeois,1967)، برش مورد مطالعه با بیوزون شماره 2 آدامز و بورژوا یعنی miogypsinoides, archaias, valvulinid assemblage zone قابل مقایسه و هم ارز است. به این ترتیب با توجه تجمع فرامینیفرا، سن پیشنهادی برای نهشته های سازند قم در برش خفر، اکیتانین می باشد. مطالعات آزمایشگاهی روی ریزرخساره ها منجر به شناسایی 4 کمربند رخساره ای (بخش ساحلی، لاگون، پشته زیر آبی و دریای باز) گردید که شامل 9 ریز رخساره و 2 پتروفاسیس می باشند و بر همین اساس مدل رسوبی شلف بدون حاشیه نیز برای نهشته های برش خفر تشخیص داده شد.

چکیده: در این مطالعه نهشته های سازند قم در ناحیه کهک واقع در جنوب قم مورد بررسی قرار گرفت. برش چینه شناسی کهک 705 متر ضخامت دارد که پس از بررسی از لحاظ سنگ شناسی و فسیل شناسی سازند قم، سه عضو a و b و c-1 تفکیک شد. عضو a شامل 105 متر از لایه های ضخیم آهک تشکیل شده است. مرز زیرین این عضو با سازند قرمز زیرین به صورت ناپیوستگی فرسایشی است و بخش فوقانی آن با عضو b از سازند قم قرار دارد. عضو b شامل 350 متر از لایه های مارنی، سنگ آهک و ماسه سنگی تشکیل شده است. مرز فوقانی این عضو با عضو c-1 است، به صورتی که پس از خاتمه لایه مارنی، تناوبی از لایه های سنگ آهک و مارن که به سمت بالا افزایش می یابد، شروع می شود که نشان دهنده شروع عضو c-1 از سازند قم است. عضو c-1 نیز از 250 متر تناوب لایه های سنگ های آهکی و مارن و ماسه سنگ تشکیل شده است. مرز فوقانی این عضو با سازند قرمز فوقانی به صورت ناپیوستگی فرسایشی است. از این مقطع 221 نمونه برداشت شد که شامل 138 نمونه سخت و 83 نمونه نرم می باشد. با مطالعه نمونه ها 31 جنس و 37 گونه از فرامینیفرای بنتونیک،3 جنس و 4 گونه از فرامینیفرای پلانکتونیک، شناسایی شدند و در بین آن ها گونه های شاخص و مهمی چون rotalia viennotti, ammonia beccari, triloculina tricarinata, triloculina trigonula, miogypsinoides spp., spiroclypeous blankenhorni, pseudolituonella reicheli, archaias kirkukensis, miogypsina spp., valvulina sp., globigerinoides subquadratus, elphidium sp.1, globigerina praebulloides. حضور دارند. بر همین اساس و با توجه به حضور گونه های شاخص برش مورد مطالعه با بیوزون miogypsinoides – archaias – valvulinid assemblage zone (بیوزون شماره 2) آدامز و بورژوآ هم ارز بوده و سن نهشته های سازند قم در برش کهک احتمالا اکیتانین است.

کانسار فسفات کوه لار (کانسار فسفات آیرما) به وسعت 39 کیلومتر مربع و در دماغه شمال غربی تاقدیسی به همین نام در استان کهگیلویه و بویر احمد واقع است. این تاقدیس در زیر زون زاگرس چین خورده (folded zagros) قرار داشته و سازند پابده را در خود جای داده است. سازند پابده در منطقه مورد مطالعه به جهت دارا بودن افق های فسفات دار با عیار مناسب و میزان ذخیره فراوان از دیرباز مورد توجه بسیاری از زمین شناسان قرار گرفته است. بمنظور تکمیل مطالعات زمین شناسی جهت اکتشافات تفصیلی در منطقه و مشخص نمودن افق های اصلی فسفات جهت تهیه نمونه تست پایلوت و نیز نمونه معرف و از طرف دیگر بدلیل بالا بودن هزینه های مربوط به آنالیز نمونه ها جهت یافتن افق اصلی در مراحل مختلف اکتشاف و استخراج، شرکت بین المللی تحقیقات صنعت و معدن آیرما تصمیم به اجرای طرحی تحقیقاتی در این زمینه نمود که بر مبنی آن یافتن افق اصلی فسفات (minable zone) و تعیین عیار برای آن از طریق اعمال روش هایی با هزینه کمتر (تهیه مقاطع نازک) امکان پذیر گردد. به همین منظور در راستای اجرای پروژه مذکور، پس از انجام مطالعات بایواستراتیگرافی و تشخیص گونه های فرامینیفرای پلانکتونیک، بر اساس جدیدترین بیوزوناسیون ارائه شده توسط وید و همکاران (wade et al., 2011)، بیوزون های سازند پابده در کوه لار ارائه شد و افق های اصلی فسفاته تعیین، سن آنها مشخص و درصد فراوانی محتوای فرامینیفری آن مشخص گشت. سازند پابده در برش کوه لار 5/389 متر ضخامت دارد. مطالعات انجام شده در این برش منجر به شناسایی 85 گونه متعلق به 23 جنس از فرامینیفرای پلانکتونیک و 14 جنس و گونه از فرامینیفرای بنتیک شد. بر اساس مطالعات صورت پذیرفته بر روی سازند پابده در برش مورد مطالعه، این سازند دارای 12 بیوزون است که از این تعداد 8 بیوزون متعلق به ائوسن و 4 بیوزون دیگر متعلق به الیگوسن می باشد. این بیوزون ها به ترتیب از قدیم به جدید عبارتند از: بیوزون شماره1:pseudohastigerina wilcoxensis/morozovella velascoensis concurrent rane zone، بیوزون شماره2: morozovella marginodentata partial range zone، بیوزون شماره 3: guembelitroides nuttali lowest occurrence zone، بیوزون شماره 4: orbulinoides beckmanni total range zone، بیوزون شماره 5: morozoveloides crassatus highest occurrence zone، بیوزون شماره 6: globigerinatheka semiinvoluta highest occurrence zone، بیوزون شماره 7: globigerinatheka index highest occurrence zone، بیوزون شماره 8: hantkenina alabamensis highest-occurrence zone، بیوزون شماره 9: pseudohastigerina naguewichiensis highest occurrence zone، بیوزون شماره 10: turborotalia ampliapertura highest occurrence zone، بیوزون شماره 11: globigerina sellii partial range zone و بیوزون شماره 12: globigerina ciperoensis partial range zone. با توجه به محتوای فسیلی و بیوزون های شناسایی شده، سازند پابده درمنطقه مورد مطالعه سنی از ائوسن پیشین تا الیگوسن پسین را داراست. پنج افق فسفاته در توالی این سازند در برش مورد مطالعه دیده می شود که تنها سه افق آن به لحاظ اقتصادی دارای ارزش بوده و پتانسیل استخراج را دارا می باشند. مطالعه فسیل شناسی نشان می دهد که سن این افق ها متعلق به ائوسن میانی (lutetian-bartonian) می باشد. جهت بررسی ارتباط میان عیار فسفات و محتوای فرامینیفری، درصد فراوانی فرامینیفرای بنتیک و پلانکتونیک در مقاطع تعیین و در نمودار مشخص شد. تجزیه و تحلیل داده های نموداری نشان می دهد که حضور دو گونه morozovelloides crassatus و orbullinoides beckmanni در لایه های دارای ارزش اقتصادی کانسار کوه لار و نیز بالا بودن نسبت فرامینیفرای بنتیک به پلانکتیک (b/p ratio) در آنها، تشخیص این افق ها را از لایه های فسفات دار ولی فاقد ارزش اقتصادی زیرین امکان پذیر ساخته و بنابراین می توان چنین اظهار داشت که ارتباط میان محتوای فسیلی و عیار ماده معدنی در منطقه برقرار بوده و می توان از این روش جهت تعیین افق فسفات دار در منطقه استفاده کرد. با نگاهی به گستره زمانی فرامینیفرای سازند پابده در کوه لار می توان دریافت که کلیه گونه های morozovelid در توالی آهک های نازک لایه و لامیناسیون دار بخش زیرین سازند پابده به طور کامل از بین رفته اند. از طرف دیگر با مقایسه بیوزوناسیون مشخص شده در کوه لار با بیوزوناسیون ارائه شده توسط وایند (wynd, 1965) در برش الگو (تنگ پابده) و نیز سایر برش ها این نتیجه حاصل می آید که گونه های morozovelid در سایر برش های مطالعه شده در زاگرس چین خورده گزارش شده اند و تا توالی ائوسن میانی حضور دارند. به همین منظور در تحقیق پیش رو تلاش شد تا عامل انقراض morozovelids در کوه لار تعیین گردد.

به منظور بررسی و مطالعه زیست چینه نگاری و چینه نگاری سکانسی نهشته های سازند قم، برش چینه شناسی علاء در جنوب شرق سمنان انتخاب شد. سازند قم در برش علاء 25/132 متر ضخامت دارد و با ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند قرمز زیرین و در زیر سازند قرمز بالایی قرار گرفته است. این برش به طور عمده از سنگ آهک، سنگ آهک دولومیتی، سنگ آهک رسی، مارن، ژیپس و مارن ژیپس¬دار تشکیل شده است. مطالعه 70 نمونه برداشت شده شامل 8 نمونه نرم و 62 نمونه سخت منجر به شناسایی37 جنس و52 گونه فرامینیفرا بنتونیک، 2 جنس و 4 گونه فرامینیفرا پلانکتونیک شد. به علت شباهت مجموعه فرامینیفرای بنتونیک سازند قم و سازند آسماری و فقدان یک بیوزوناسیون رسمی برای سازند قم، از بیوزوناسیون آدامز و بورژوا (adams & bourgeois, 1967 ) که برای نهشته های سازند آسماری ارائه شده در مطالعه بیواستراتیگرافی در برش چینه نگاری علاء استفاده شد. بر اساس گونه های شاخص ، در برش مورد مطالعه، 2 بیوزون شامل borelis melo group – meandropsina iranica assembelag zone و miogypsinoides – archaias – valvulinid assembelag zone شناسایی شد که قابل مفایسه با بیوزوناسیون آدامز و بورژوا است. براساس فرامینیفر های شاخص سن سازند قم در برش علا اکیتانین(80/78 متر بخش قاعده) – بوردیگالین (45/53 متر بخش بالایی) تعیین می شود. همچنین مطالعات میکروفاسیس منجر به تعیین 4 جایگاه رخساره ای با محیط های جزرومدی، لاگون، سد و دریای باز تشخیص گردید. بر پایه مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی،4 سکانس رسوبی و 5 مرز سکانسی وابسته که مربوط به چرخه های رسوبی نوع سوم تشخیص داده شد.

به منظور بررسی گسترش چینه شناسی استراکدها در عضو eسازند قم ، یک برش چینه شناسی مناسب از یال شمال غربی تاقدیس کمرکوه برگزیده شد. این برش چینه شناسی در غرب شهر قم و در ناحیه الگو قرار دارد. برش مورد بررسی عمدتا از مارن و تتلوب میان لایه ای از سنگ آهک ، ماسه سنگ و سنگ آهک ماسه دار تشکیل شده است. 68 نمونه از مارنهای عضو e این سازند با ضخامت 7/112 متر برداشته شدو 2720 کاراپاس و 10 کفه در 56 نمونه مورد بررسی به دست آمد. بررسی استراکدهای به دست آمده منجر به شناسایی 103 گونه متعلق به 50 جنس گردید که از این تعداد جنس و گونه های زیر برای اولین بار از سازند قم گزارش می شوند.

مطالعه 148 نمونه از سازند سروک در برش تنگ چنارباشی در جنوب شرق شهرستان ایلام واقع در مرکز استان ایلام از جهت سنگ چینه نگاری، سیستماتیک، زیست چینه نگاری (بر اساس فرامینیفرا و الیگوستژینید) و چینه نگاری سکانسی بر اساس (hunt&tucker, 1992 ; 1995) انجام شد. با مطالعه سنگ چینه نگاری مشخص شد که در این مطالعه مرز زیرین سازند سروک با شیل آهکی و میان لایه سنگ آهک سازند گرو پیوسته و با سنگ آهک های رسی سازند سورگاه به صورت پیوسته نما است. همچنین برای اولین بار بیشترین ضخامت از طبقات آلبین از سازند سروک گزارش می شود. مطالعه سیستماتیک فرامینیفرا و الیگوستژینید انجام شد که منجر به شناسایی 61 جنس و 92 گونه از فرامینیفرا و الیگوستژینید شامل 40 جنس و 45 گونه فرامینیفرا بنتیک ، 16 جنس، و 41 گونه فرامینیفرای پلانکتونیک و 5 جنس و 6 گونه الیگوسژینید شد. برخی از این گونه ها برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. گسترش چینه شناسی میکروفسیل های شناسایی شده نشان می دهد که نهشته های سازند سروک در این مطالعه مربوط محدوده زمانی آلبین میانی تا سنومانین پسین است. بیوزون های ticinella primula zone و ticinella roberti zone نشانه وجود نهشته های آلبین میانی در این مطالعه است. طبقات البین بالایی با اولین ظهور bitianella breggiensis شروع می شوند و شامل بیوزون های biticinella breggiensis subzone و دو زیرزون ticinella praeticinensis subzone و rotalipora subticinensis subzone، rotalipora ticinensis zone است. همچنین بیوزون rotalipora appeninica در این مطالعه دیده نشده است. در این مطالعه اولین ظهور paraoostellageria libyca نشانه شروع سنومانین است. طبقات سنومانین در این مطالعه شامل بیوزون های paraoostellagerina libyca zone به عنوان بیوزونی محلی (متعلق به ابتدای سنومانین زیرین، بیوزون rotalipora cushmani zone با دو زیرزون rotaliora greenhornensis subzone (میانه سومانین میانی ) و dicarinella algeriana subzone (سنومانین بالایی) و بیوزون whiteinella archaeooetacea zone(سنومانین بالایی) است. با توجه به تنوع کم فرامینیفرای بنتیک هیچ نوع بیوزونی بر اساس فرامینیفرای بنتیک شناسایی نشد. همچنین بیوزون های aigostegina zone, favosella washitensis zone, radiolariarotalipora zone و با کمی تغییرات بیوزون nezzazata-alveolinids zone وایند (wynd, 1965) و بیوزون stomiosphaera-radiolaria zone آدامز و همکاران (adames et al., 1967) شناسایی شدند. با تحلیل نمونه ها از جهت اورتوکم و نوع و فراوانی آلوکم شش میکروفاسیس مربوط به چهار کمربند رخساره ای حوضه، شلف دریای باز، حاشیه شلف عمیق و جلوریف شناسایی شد . محیط رسوبی احتمالی پلاتفرم مجزا است. شش میکروفاسیس شناسایی شده در 5 سکانس رسوبی درجه سوم و 9 سکانس رسوبی درجه چهارم قرار گرفته اند. مطابق فرامینیفرای پلانکتونی شاخص بدست آمده مرتبه هر سکانس مشخص شد.

سازند سروک در برش تنگ باولک، جنوب ایلام شامل 870 متر سنگ آهک، سنگ آهک رسی، سنگ آهک دولومیتی، سنگ آهک گلوکونیتی، سنگ آهک پیریتی و سنگ آهک چرتی است. با مطالعه 117 نمونه از نهشته های سازند سروک واقع در تاقدیس کبیرکوه، بیواستراتیگرافی بر اساس فرامینیفرا و چینه نگاری سکانسی این نهشته ها مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات انجام شده بر روی فرامینیفرا در این برش منجر به شناسایی 35 گونه از 14 جنس متعلق به فرامینیفرا پلانکتونیک، 35 گونه جنس متعلق به فرامینیفرا بنتیک و 6 گونه از 6 جنس متعلق به الیگوستژینیدها شد. سازند سروک بر روی نهشته های سازند گرو با ناپیوستگی پیوسته نما قرار گرفته است . از طرف دیگر توسط نهشته های سازند سورگاه با ناپیوستگی پیوسته نما پوشیده شده است. از طرف دیگر توسط نهشته های سازند سورگاه با ناپیوستگی پیوسته نما پوشیده شده است. بر اساس فرامینیفرا پلانکتونیک سازند سروک به 6 بیوزن که عمدتا جهانی هستند تقسیم می شود. بیوزون ها عبارتند از : بیوزون شماره یک ticinella roberti partial range zone، بیوزون شماره دو zone biticinella breggiensis total range بیوزون شماره سه microhedbergella rischi partial range zone بیوزون شماره چهار paracostellagerina libyca total range zone، بیوزون شماره پنج rotalipora cushmani total range zone و بیوزون شماره شش whiteinella archaeocretacea partial range zone. بر مبنای فرامینیفرا شاخص و بیوزوناسیون، سازند سروک در محدوده مورد مطالعه در آلبین میانی تا سئومانین پسین نهشته شده است. همچننی در سازند سورگاه بیوزون marginotruncana sigali partial range zone با سن تورونین میانی پسین تشخیص داده شد. نبود رسوبگذاری های مشخصی در بخش هایی از ستون چینه شناسی، نظیر البین بالایی، بخش های بالایی سنومانین زیرین، بخش های پایینی سنومانین میانی و تورونین زیرین از سازند سورگاه وجود دارد. با توجهبه نبودگونه dicarinella algeriana مرز سنومانین میانی با سنومانین بالایی قابل تفکیک نیست. در برش مورد مطالعه سازند سروک بر اساس مطالعات پتروفیزیکی 9 ریز رخساره اصلی و 2 زیر ریزرخساره شناسایی شد. تجزیه و تحلیل میکروفاسیس ها منحر به تشخیص 4 محیط رسوبی اصلی در برش تنگ باولک شد. که شامل حوضه (basin)، شلف دریای باز (open sea shelf) ، شلف دریای عمیق (deep sea shelf) و جلوه شیب قاره (foreslope) است. بر اساس این پژوهش محیط رسوبی سازند سروک مربوط به بخش های عمیق دریا است. در مطالعات چینه نگاری سکانسی 7 سکانس با مرزهای سکانسی نوع دوم (sb2) تشخیص داده شد. این سکانس ها در دوره ای بین یک تا ده میلیون سال به طول انجامیده و جزء سکانس های رده سه به حساب می آیند.

جنس silene l. از نظر ریخت شناسی به سکسیون های متعددی تقسیم می شود. در این پایان نامه گرده شناسی 33 تاکسون که به 15 سکسیون این جنس تعلق دارند، مورد بررسی قرار گرفته است تا مشخص شود میان سکسیون ها و صفات گرده شناسی تطابق وجود دارد یا خیر. آماده سازی دانه های گرده طبق روش ارتمن 1960 صورت گرفت. برای مطالعه ریخت شناسی دانه گرده این جنس از میکروسکوپ نوری و الکترونی استفاده گردید. . نوع گرده تمام تاکسو نها کروی است و دریچه ها polypantoporate هستند. آراستار در s.aucheriana, s.latifolia, s.nana , microechinate-reticulate ,s.indeprensa و در ,s.gallica perforate و در بقیه تاکسون ها microechinate-microperforate است. ساختار در s.aucheriana, s.latifolia, s.nana ,s.indeorensa و ,s.gallica semitectate است و در بقیه تاکسون ها tectate است. بزرگترین دانه گرده در s.italica و کوچکترین دانه گرده در s.cappadocica، بیشترین تعداد منفذ در s.arabica و کمترین تعداد منفذ در s.bupleuroidesدیده شد. بیشترین قطر منفذ در s.chlorifolia و کمترین قطر منفذ در s.coronaria ، بیشترین فاصله میان منافذ مجاور در s.chlorifolia و کمترین فاصله در s.gallica ، بیشترین ضخامت اگزین در s.aucheriana و کمترین ضخامت اگزین در s.cheatodonta مشاهده شدند. از نظر اندازه، عده ای از دانه های گرده تاکسون های مطالعه شده در گروه دانه های گرده متوسط (50-25 میکرومتر) و عده ای در گروه دانه های گرده بزرگ (100-50 میکرومتر) قرار می گیرند. برای نتیجه گیری نهایی از یک روش آماری به نام آنالیز ممیزی استفاده شد. بر اساس این روش طبقه بندی گونه ها بر اساس سکسیون ها تا 76% با صفات گرده شناسی جنس silene مطابقت داشت.

در این تحقیق با بهره گیری از نمونه های هرباریومی دانشگاه تربیت معلم (far)و نمونه های هرباریومی باغ ملی گیاهشناسی ایران (tari)، تعداد 35 گونه از 23 جنس از تبار اینوله با استفاده از میکروسکوپ نوری و 25 گونه از 22 جنس از همین تبار با استفاده از میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفتند. تمام شاخص های گرده ای ممکن از قبیل کلاس گرده ای، گروه گرده ای، ابعاد، شکل و تقارن دانه های گرده، شاخص آپوکولپیومی و پهنای مزوکولپیوم، نوع دریچه ها، ابعاد خار، نوع آراستار و تزئینات دیواره ی گرده مطالعه و در مورد شاخص های کمی اندازه گیری شده و برای بررسی و مقایسه ی گونه ها و جنس ها مورد استفاده قرار گرفتند. دانه های گرده ی مورد مطالعه اکثراً تری زونوکولپورت بوده و همگی echinate (خاردار) هستند و از لحاظ ابعاد در دسته ی دانه های گرده ی متوسط با اندازه 20 تا 50 میکرون قرار می گیرند. در بین گونه های مورد مطالعه، gymnarrhena micrantha که در حال حاضر در تبار جداگانه gymnarrheneae قرار داده شده است، تا حدی متفاوت از سایرین بوده و بعضاً حالاتی در ابتدا یا انتهای دامنه ی صفات کمی را نشان می دهد. همچنین گونه های متعلق به جنس هایfilago ، helichrysum، lasiopogon و phagnalon که بر طبق تقسیمات آندربرگ در تبار gnaphalieae قرار دارند، نسبت به گونه هایی که در تبار (.inuleae (s. str قرار می گیرند شاخص های گرده ای متفاوتی را نشان می دهند.

در این پایان نامه چینه شناسی رسوبات سازند آسماری تاقدیس کوه سیاه در شمال شرق دهدشت، از نظر سنگ چینه نگاری، زیست چینه نگاری، رخساره ها و محیط رسوبی مورد مطالعه قرار گرفت. سازند آسماری در یال جنوبی تاقدیس کوه سیاه دارای ضخامتی حدود 267 متر بوده که متشکل از آهک های توده ای، ضخیم، متوسط تا نازک لایه با میان لایه های آهک مارنی به رنگ کرم تا خاکستری می باشد. در این برش سازند شیلی و مارنی پابده بصورت همشیب در قاعده و سازند تبخیری گچساران با دگرشیبی در بالای سازند آسماری قرار دارند . بر اساس مطالعه ی 165 مقطع نازک میکروسکوپی و تنوع و گسترش روزنبران پلانکتون و بنتیک 4 زون تجمعی زیر شناسایی شد. 1) lepidocyclina sp. – operculina sp. - ditrupa sp. assemblage zone (rupelian-chattian) 2) miogypsinoides sp. – valvulinid sp. assemblage zone (chattian) 3) miogypsina sp. - elphidium sp.14 assemblage zone (aquitanian) 4) borelis melo curdica assemblage zone (burdigalian) سن سازند آسماری شاتین - بوردیگالین تعیین شد. 10 ریزرخساره در کمربند محیطی دریای باز ، سد و لاگون شناسایی شده که در پلاتفرم کربناته تشکیل شده است. بعلت عدم وجود توربیدایت و موجودات اسکلت ساز به نظر می رسد که این رخساره ها در یک محیط رمپ کربناته تشکیل شده باشد.

در این تحقیق، روند تغییرات استراکدها از نظر فراوانی و تنوع در برش چینه شناسی چشمه برون واقع در غرب قم به منظور مطالعه ی شرایط اکولوژیکی دیرینه حاکم بر محدوده ی مارنی نهشتگی عضو e بررسی می شود. در این تحقیق 120 نمونه ی برداشت شده مورد مطالعه قرار گرفت و 30 جنس و51 گونه متعلق به دو راسته، چهار زیرراسته، چهار روخانواده و هفده خانواده شناسایی شدند که از این میان 13 گونه برای اولین بار در سازند قم یافته شده اند: با توجه به شرایط پالئواکولوژیکیِ برش مورد بررسی که از محیطی دریایی با شوری معمولی و آب و هوایی گرم برخوردار بوده است. ضمناً، تغییر پارامترهای محیط دیرینه، تنوع استراکدها را تحت تأثیر قرار داده و این امر نشان دهنده ی بی ثباتیِ شرایط در محیط دیرینه می باشد. همچنین بر اساس مجموعه استراکدهای بررسی شده ، سن میوسن پیشین(اکیتانین- بوردیگالین) برای نهشته های عضو e سازند قم در برش چشمه برون پیشنهاد می شود.

در این پژوهش سازندهای جهرم و رازک از نظر ویژگی های سنگ شناسی، فسیل شناسی، محیط رسوبی و الکتروفاسیس در تاقدیس سرخون، در ناحیه هینترلند بندرعباس مورد ارزیابی قرار گرفته اند. ضخامت نهشته های مورد مطالعه در این چاه به طورکلی 215 متر می باشد که از عمق 3035 متری شروع و تا عمق 2820 متری ادامه می یابد. سازند جهرم 169 متر از این ضخامت را شامل می شود و سازند رازک نیز دارای 46 متر ضخامت است. درستون لیتو استراتیگرافی مورد مطالعه از سمت قاعده به سمت بالا، ابتدا سازند پابده قرار دارد که در قسمت بالا مرز آن با سازند جهرم به صورت تدریجی و پیوسته است، در ادامه سازند جهرم را داریم که مرز بالایی آن با سازند رازک از نوع ناپیوستگی (disconformity) می باشد و درانتها در بالای سازند رازک، سازند میشان قرار گرفته است. با مطالعه ی تعداد 255 مقطع نازک مربوط به برش مورد نظر 35جنس و 45گونه از روزنبران بنتیک(benthic) و 1جنس و 1گونه از روزنبران پلانکتونیک (planktonic) مورد شناسایی قرار گرفت. همچنین بر اساس تجمع برخی فرامینیفرهای بنتونیک (benthic) به معرفی 3 بایوزون پرداخته شده

چکیده در این مطالعه نهشته های سازند گچساران در تاقدیس گشوی جنوبی (شمال غرب بندر عباس) در یک برش تحت الارضی مورد بررسی قرار می گیرد. سازند گچساران در تاقدیس گشوی جنوبی با ضخامت 72/490 متر، شامل سه عضو چهل، چمپه و مول می باشد. عضو چهل با ضخامت 32/274 متر، از عمق 912/1962 متری تا 592/1688متری، شامل انیدریت، مارن، شیل، سنگ رس، سنگ آهک رسی، دولومیت و میان لایه های آهک دولومیتی می باشد. عضو چمپه دارای ضخامت 776/112 متر، از عمق 592/1688 تا 816/1575 متری، شامل سنگ آهک، آهک دولومیتی، میان لایه های مارن و سیلتستون و مقدار خیلی کم انیدریت می باشد. سرانجام عضو مول با ضخامت 632/103 متر، از عمق 816/1575 متری تا 184/1472 متری، شامل سنگ آهک، سنگ آهک دولومیتی، مارن قرمز و سیلتستون می باشد. در برش تحت الارضی مورد مطالعه سازند گچساران در زیر سازند میشان و روی سازند آسماری قرار دارد. مطالعات فسیل شناسی انجام شده بر روی نمونه های مورد مطالعه منجر به شناسایی 34 جنس و 45 گونه از روزن بران کف زی و 3 جنس و 6 گونه متعلق به روزن بران پلانکتونیک شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

1-بررسی خصوصیات سنگ شناسی و ضخامت واقعی نهشته های الیگو-میوسن در برش چینه شناسی سرخ ده، 2-رسم ستون چینه شناسی و تعیین گسترش چینه شناسی میکروفسیلها، 3-مطالعه و بررسی سیستماتیک میکروفسیلها به ویژه فرامینیفرها، 4-مطالعه بیواستراتیگرافی و تعیین سن نسبی نهشته ها با استفاده از میکروفسیلهای شاخص (فرامینیفرها) اهدافی هستند که در این رساله دنبال شده است.

در این رساله نهشته های سازند قم در دو برش چینه شناسی بریه و مصرقان، شمالغرب ساوه، مورد بررسی قرار گرفته است.