منطقه مورد مطالعه در غرب ایران ، استان همدان واقع شده است. قدیمی ترین سنگهای رسوبی منطقه شامل سنگهای آهکی با میان لایه هایی از ماسه سنگ و سنگ آهک تخریبی است که براساس شواهد فسیل شناسی به کربونیفر-پرمین نسبت داده شده اند. دوران مزوزوئیک در این منطقه بصورت رخنمون های گسترده ای از قطعات آتشفشانی ، آتشفشانی و نیمه آتشفشانی از سایر دورانها متمایز است.منطقه نهاوند بخشی از زون سنندج-سیرجان است که تراست اصلی زاگرس از جنوب غرب آن می گذرد. سنگهای آذرین مورد مطالعه در تقسیم بندی محجل و سهندی در زیر پهنه حاشیه ای قرار گرفته است.از نظر گستردگی جغرافیایی سنگهای بازیک در جنوب و جنوب غرب منطقه و سنگهای حدواسط و اسیدی در شمال و شمال شرق منطقه رخنمون دارند. همچنین ایگنمبریت ها که محصول ولکانیسم هوایی می باشند در شمالشرق ناحیه مورد مطالعه رخنمون دارند.