چکیده هرس سبز یا تابستانه مکمل هرس زمستانه بوده و در طی فصل رشد گیاه انجام میگیرد. هرس سبز در افزایش صفات کمی و کیفی میوه موثر میباشد. عمل تنککردن خوشههای انگور در مرحله تشکیل حبهها در ارقامی که خوشههای متراکم حاصل میکنند، موجب کاهش تعداد حبه و افزایش کیفیت میوه میشود. به منظور بررسی اثر هرس سبز در زمانهای مختلف، بر صفات کمی و کیفی میوه انگور رقم کشمشی آزمایشی با آرایش فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سال 1390 انجام گرفت. همچنین برای بررسی اثر روغنپاشی بر صفات کمی و کیفی میوه انگور رقم کشمشی، آزمایشی در طرح اسپیلت پلات با آرایش فاکتوریل در سال 1390 اجرا گردید. صفات مورد بررسی در این پژوهش، شامل صفات کمی و کیفی از جمله: وزن خوشه، وزن حبه، طول و عرض خوشه، طول و عرض حبه، تعداد خوشه و حبه، عملکرد بوته، سطح برگ، مواد جامد محلول، اسیدیته کل، پی اچ، رنگ و آفتاب سوختگی حبه، درصد تنک خوشه، سوختگی برگ و تعداد شاتبری بودند. نتایج نشان داد که اکثر تیمارها تاثیر معنیداری بر صفات کمی و کیفی میوه در سطح احتمال 1% داشت. در بررسی اثر سطوح مختلف هرس و زمان انجام آن مشخص شد که هرس شش گرهای در زمان آبگیری حبه در مقایسه با سایر سطوح هرس سبب بهبود صفات کمی و کیفی گردید. براساس نتایج بهدست آمده، کاربرد سطوح مختلف غلظت روغن سبب کاهش تعداد حبه در خوشه و در نتیجه افزایش طول حبه و وزن آن شد. همچنین این تیمار سبب افزایش مواد جامد محلول گردید. بین نوع روغنها تفاوت معنیداری بر اکثر صفات مورد بررسی مشاهده نگردید. سطوح 4% روغنها سبب بیشترین درصد آفتاب سوختگیبرگها گردید. واژگان کلیدی: هرس سبز، تنک گل، روغن، حبه، خوشه.

پلنگ ایرانی (panthera pardus saxicolor) یکی از بزرگ جثه ترین زیر گونه های پلنگ در دنیا، در سال 2008 میلادی به عنوان زیرگونه در خطر انقراض در فهرست اتحادیه جهانی حفاظت از حیات وحش قرار گرفت. علت کاهش شدید جمعیت این زیرگونه را می توان شکار، کاهش جمعیت طعمه های آن و تخریب زیستگاه دانست، که تخریب زیستگاه بزرگترین خطر تهدید کننده حال حاضر گونه است. در این پژوهش از روش ماکسیمم انتروپی به منظور مدلسازی مطلوبیت زیستگاه پلنگ ایرانی در منطقه حفاظت شده کوه بافق استفاده شد. به همین منظور نقاط حضور شامل ردپا، سرگین، نقاط قلمروگذاری و نقاط حاصل از دوربین تله ای جمع آوری شد. متغیرهای زیست محیطی مورد نیاز نیز شامل شیب جغرافیایی، طبقات جهت، ارتفاع از سطح دریا، فاصله تا آبادی ها، تیپ اراضی، فاصله تا جاده خاکی، تیپ گیاهی، خاک، تراکم گیاهی، تغییرات دما، فاصله تا منابع آب و تراکم طعمه ابتدا از طریق نرم افزار9.3 arc gis آماده سازی و سپس به مدل وارد شدند. . نتایج آزمون جک نایف نشان داد که متغیرهای تیپ اراضی و فاصله تا منابع آب در مقایسه با بقیه متغیرها از اهمیت بالاتری برخوردارند. منحنی های پاسخ گونه نشان می دهند مطلوبیت زیستگاه پلنگ با افزایش فاصله تا آبادی های بدون سکنه کاهش می یابد. در مقابل پلنگ معمولا زیستگاههای با فاصله کمتر از 1000 متر تا آبادی های با سکنه را نمی پسندد و تا فاصله حدود 100متری جاده نیز یافت نمی شود. تراکم گیاهی 25-10% (پوشش متوسط) بیشترین احتمال حضور پلنگ را دارد. تیپ های گیاهی ارس و درمنه- قیچ، بیشترین احتمال حضور را دارند. سه جهت شرق، غرب و شمال احتمال حضور یکسان دارند. نمودار پاسخ گونه به متغیر تغییرات دما دارای نوسانات زیادی است. مطلوبیت زیستگاه پلنگ در تراکم بالای طعمه افزایش می یابد. با افزایش فاصله تا منابع آب احتمال حضور کاهش می یابد، چون منطقه حفاظت شده کوه بافق جزء مناطق خشک و نیمه خشک به حساب می آید و پلنگ برای تامین آب خود ناچار است در فاصله نزدیک به منابع آب زندگی کند. طبقه خاک rock - outcrop, lithic torriorthents، بیشترین احتمال حضور را دارد، به این علت که دارای شیب بسیار تند است و برای گونه ای مثل پلنگ مناسب می باشد. پلنگ، ارتفاعات 1700-1500 متر را ترجیح می دهد، از شیب زیر 5 درصد دوری می کند و حضور گونه در شیب های بالای 10 در صد تغییرات کم دارد. مناطق کوهستانی بیشترین احتمال حضور گونه را دارند. نقشه مطلوبیت زیستگاه به دست آمده نشان داد که حدود30 درصد از منطقه حفاظت شده کوه بافق برای پلنگ ایرانی مطلوب و بقیه نامطلوب می باشد. زیستگاه مطلوب در امتداد شمال غرب به جنوب شرق و از منطقه بیشه دشت تا منطقه پنج درخت و شامل ارتفاعات عمده منطقه می باشد سطح زیر منحنیroc (auc) بیانگر عملکرد مدل است و مقدار آن، به طور میانگین 88/0 به دست آمد، که نشان دهنده عملکرد خوب مدل است

مس یک ریز مغذی ضروری برای گیاهان است، در حالیکه غلظت¬های زیاد آن به شدت باعث سمیت می¬شود و در گیاهان تولید گونه¬های واکنشگر اکسیژن می¬کند. اکسین (iba) هورمون گیاهی است که در غلظت کم رشد گیاه را تنظیم می¬کند اما غلظتهای زیاد آن باعث ایجاد ریشه نابجا در قلمه¬ها می-شود، تیامین یکی از ویتامین¬هایی است که در گیاهان بخصوص در پاسخ به تنش¬ها ساخته می¬شود. در این پژوهش، اثرات متقابل تیامین(0، 50 و 300 میکرومولار) و سولفات مس (300،50،0میکرومولار) و اکسین (0 و 300میکرومولار) بر رشد، برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در قلمه¬های رزماری در محیط کشت هیدروپونیک مورد مطالعه قرار گرفت. در گیاهان تیمار شده با مس به تنهایی و توام با اکسین طول ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، رنگیزه¬های برگ در مقایسه با گیاهان شاهد کاهش یافت. افزایش مس روی طول اندام هوایی و تعداد گره¬ها تاثیری نداشت، کاربرد تیامین به تنهایی باعث افزایش طول ریشه، وزن تر وخشک اندام هوایی و ریشه، رنگیزه¬های برگ نسبت به گیاهانی که فقط تحت تیمار مس و اکسین بودند گردید. همچنین تنش مس و تیمار اکسین، مقدار mda،h2o2 ، نشت یونی و پرولین را در برگ این گیاهان افزایش داد در حالیکه کاربرد تیامین باعث تخفیف خسارات ناشی از مس و کاهش این پارامترها گردید. تنش مس و تیمار اکسین در مقدار قند گیاهان رزماری تغییری ایجاد نکرد اما کاربرد تیامین به تنهایی باعث افزایش قندها در این گیاهان شد. تنش مس باعث کاهش مقدار پروتئین¬ها شد در حالیکه تیمار اکسین 300 میکرومولار به تنهایی تغییری در مقدار پروتئین¬ها ایجاد نکرد ،کاربرد تیامین 50 میکرومولار باعث افزایش مقدار پروتئین در تیمارهای تنش مس و اکسین 300 میکرومولار شد. تیمار با تیامین در غلظت¬های 50 و بخصوص غلظت 300 میکرومولار باعث افزایش آنتی اکسیدان¬های غیرآنزیمی (آنتوسیانین¬ها و فلاونوئیدها) در برگ گیاهان تحت تنش مس و تیمار اکسین شد. همچنین تیامین فعالیت آنزیم¬های آنتی اکسیدان را در این گیاهان افزایش داد در حالیکه فعالیت apx و gpx کاهش پیدا کرد. افزایش cat و آنتی¬اکسیدان¬های غیرآنزیمی نشان دهنده نقش دفاعی این ترکیبات در کاهش ros می¬باشد. در این پژوهش افزایش غلظت مس باعث افزایش تجمع مس در ریشه تا حدود 300 برابر و تجمع بسیار کمتر آن در اندام هوایی گردید. به طور کلی کاربرد تیامین 300 میکرومولار از طریق ممانعت از جذب و انتقال مس، موجب بهبود رشد، تغذیه و فعالیت آنزیم¬های آنتی¬اکسیدان و سایر مواد اکسیدانی در گیاهان رزماری گردید.

چکیده ندارد.