کپه داغ در راستای wnw- ese در شرق دریای خزر گسترش دارد و متشکل از رسوبات ژوراسیک میانی تا میوسن است. در این رساله مرز بین سازندهای آیتامیر/ آب دراز، سازندهای آب دراز/ آب تلخ، سازندهای آب تلخ/ نیزار و سازندهای نیزار/ کلات در شرق کپه داغ برمبنای نانوفسیل های آهکی برای تعیین سن، بررسی شرایط پالئواکولوژیکی و جهت بازسازی پروداکتیویتی قدیم براساس نانوفسیل ها و تغییرات در عناصر عمده یا کمیاب (cu, cd, pb, zn) و ترکیباتی مانند caco3 نمونه برداری و آماده سازی شده است. در این مرزها مطالعات بایواستراتی گرافی نانوفسیل های آهکی منجر به شناسایی بایوزون های نانوفسیلی شده که در زیر آورده شده است: گذر سازند آیتامیر به سازند آ ب دراز: برش دوبرادر: cc17 تا cc19/ برش چهچهه: cc17 تا cc18/ برش حمام قلعه:cc17 تا cc20 گذر سازند آب دراز به سازند آ ب تلخ: برش دوبرادر: cc20 تا cc21/ برش چهچهه: cc20 تا cc21/ برش حمام قلعه:cc20 تا cc22 گذر سازند آب تلخ به سازند نیزار: برش دوبرادر: cc22 تا cc24/ برش چهچهه: cc22 تا cc24/ برش کلات: cc22 تا cc24 گذر سازند نیزار به سازند کلات: برش دوبرادر: cc25 تا cc26/ برش چهچهه: cc25 تا cc26/ برش کلات: cc25 تا cc26 باتوجه به بایوزون های پیشنهادشده، سن گذرهای مورد نظر در تمام برش های مطالعه شده به شرح زیر است: گذر سازند آیتامیر به سازند آ ب دراز: سانتونین پسین گذر سازند آب دراز به سازند آ ب تلخ: انتهای کامپانین پیشین گذر سازند آب تلخ به سازند نیزار: انتهایی ترین بخش کامپانین پسین و ماستریشتین پیشین گذر سازند نیزار به سازند کلات: ماستریشتین پسین در گونه های نانوفسیلی حفره ها، پل ها و سایر ساختارهای ناحیه مرکزی هتروکوکولیت ها مشخص هستند، بنابراین در این مرزها انحلال و فرآیندهای دیاژنتیکی تغییرات اساسی در مجموعه های اولیه نانوفسیلی ایجاد نکرده است و حفظ شدگی گونه ها خوب می باشد. تعداد گونه های نانوفسیلی شناسایی شده در هر یک از برش ها به شرح زیر است: گذر سازند آیتامیر به سازند آ ب دراز: برش دوبرادر: 32 گونه برش چهچهه: 39 گونه برش حمام قلعه: 37 گونه گذر سازند آب دراز به سازند آ ب تلخ: برش دوبرادر: 38 گونه برش چهچهه: 45 گونه برش حمام قلعه: 47 گونه گذر سازند آب تلخ به سازند نیزار: برش دوبرادر: 24 گونه برش چهچهه: 32 گونه برش کلات: 27 گونه گذر سازند نیزار به سازند کلات: برش دوبرادر: 22 گونه برش چهچهه: 32 گونه برش کلات: 25 گونه الگوهای پراکندگی مشهود در نانوفسیل ها مشخص کننده شرایط پروداکتیویتی پایین و الیگوتروفیک با فراوانی گونه های جهان شمول (watznaueria) است. به عبارت دیگر حضور watznaueria barnesae ، prediscoshphaera spp. به استثنای (prediscoshphaera stoveri)،microrhabdulus spp. ، lithraphidites spp. و eiffelithus spp.، و عدم حضور گونه های شاخص پروداکتیویتی بالا اشاره به پروداکتیویتی پایین و حاصلخیزی پایین حوضه دارد. در نمونه های مطالعه شده فراوانی برخی گونه ها مانند watznaueria spp., calculites spp., lucianorhabdus spp, uniplanarious spp. نشان می دهد که رسوبات متعلق به این مرزها در آب و هوای گرم و در آب های کم عمق نهشته شده اند. مشاهدات نانوفسیلی نشانگر افزایش عمق در همه مرزها از بخش های پایینی به سمت قسمت های فوقانی است ولی در گذر بین سازندهای آب تلخ و نیزار نشان دهنده کاهش عمق از قاعده به سمت راس است. الگوهای توزیع غلظت pb، zn، cu و cd نشانگر روند افزایشی به سمت بالای برش در مرز بین سازندهای آیتامیر/ آب دراز، سازندهای آب دراز/ آب تلخ و سازندهای نیزار/ کلات است و پیشنهاد دهنده افزایش پروداکتیویتی در این مرزها ولی در مرز بین سازندهای آب تلخ/ نیزار غلظت pb، zn، cu و cd نشان دهنده روند کاهشی به سمت بالای برش است و پیشنهادکننده کاهش پروداکتیویتی در این مرز از سازند آب تلخ به سازند نیزار می باشد. براساس مطالعات اخیر، فراوانی نانوفسیل های آهکی به ویژه w. barnesae نشان دهنده انطباق قابل توجه با داده های شیمیایی در این مرزهاست. هردومورد آنالیزهای شیمیایی و فراوانی نانوفسیل های آهکی نشان ‎دهنده افزایش پروداکتیویتی از قاعده تا راس در همه مرزها به استثنای مرز بین سازندهای آب تلخ و نیزار است.

با توجه به ارزش چینه شناسی نانوپلانکتون های آهکی جهت تعیین سن لایه های رسوبی، نهشته های کرتاسه پیشین منطقه فتح آباد جهت مطالعات بایواستراتیگرافی بر اساس نانوفسیل های آهکی نمونه برداری شده اند. منطقه مورد مطالعه واقع در شمال غرب قاین (حاشیه شرقی بلوک لوت) می باشد. توالی برداشت شده در منطقه فتح آباد متشکل از کنگلومرا، مارن سیلتی و سنگ آهک است. نمونه ها به روش اسمیراسلاید آماده سازی شده و نانوفسیل های این توالی عکس برداری شده است. نانوفسیل های موجود در این منطقه دارای تنوع نسبتا خوب و فراوانی متوسطی هستند. در این بررسی بیست و هشت گونه متعلق به ده جنس از نانوفسیل های آهکی شناسایی شده و بایوزون های cc4 و cc5 از زون بندی سی سینگ (1977) تعیین گردید. برمبنای بایوزون های تعیین شده و به عنوان نتیجه ی مطالعات بایواستراتیگرافی، سن توالی مورد مطالعه در منطقه فتح آباد هوترووین پیشین تا هوتروین پسین پیشنهاد می گردد.