هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقه ای poly aromatic hydrocarbon(pah) به عنوان یک گروه از ترکیبات اصلی نفت، فراوان ترین آلودگی آلی در محیط هستند. pahها برای موجودات به عنوان سم ، عوامل جهش زا و سرطانزا شناخته می شوند. طی 30 سال اخیر، تحقیقات روی تجزیه میکروبی pah باعث جداسازی گونه های متعددی از باکتریها، قارچها و جلبکها شده که قادرند مولکولهای pah با وزن کم (ترکیبات شامل 3یا تعداد حلقه بنزن کمتر) را تجزیه کنند. فنانترن و آنتراسن pahهایی هستند که معمولا در محیط آبی یافت می شوند. pahها باعث القاء تنش اکسیداتیو می شوند. در این مطالعه تاثیر این دو ماده روی دو گونه جلبک dunaliella salina و dunaliella tertiolecta در سطوح فیزیولوژیک و مولکولی بررسی شد. دو pah (فنانترن و آنتراسن) به عنوان ماده الگو به دلیل حضور گسترده در آلودگی محیطی انتخاب شدند. سمیت فنانترن و آنتراسن برای این دو گونه جلبک از طریق بررسی تغییرات رشد و فاکتور های فیزیولوژیکی مانند فعالیت آنزیم های پاد اکساینده و محتوای پروتئین محلول، پرولین، مالون دی آلدهید، قند و بیان ژن lacsa (long acetyle coa-transferase) در پژوهشکده آرتمیا و جانوران آبزی مشخص شد. کاهش در میزان رشد و مقدار کلروفیل با افزایش غلظت pah مشاهده شد و همچنین فعالیت بعضی از آنزیم-های پاد اکساینده و محتوای پروتئین محلول، پرولین، مالون دی آلدهیدو قند افزایش می یابد. نتایج به طورکلی نمایانگر مقاومت این دو گونه به مواد آروماتیک بود. بررسی بیان ژن در نمونه های جلبک در کل نشان داد که در دزهای مختلف بیان ژن lacsa بصورت متفاوتی تغییر می یابد. کمترین بیان ژن در این تحقیق در دزهای بالاتر از 3000 میکروگرم در لیتر مشاهده شد.