هدف از این مطالعه بررسی رشد، فعالیت آنزیم های گوارشی،ترکیب اسیدها ی چرب و اسیدهای آمینه ماهی سفید دریای خزر rutilus frisii kutum از زمان تخم تا روز 50 بعد از تفریخ است. مولدین آماده برای تکثیر از میان مولدین وحشی موجود در چهار رودخانه شیرود، تنکابن، تجن و گوهرباران انتخاب شدند. مولیدن صید شده تخم کشی شدند. لاروها بعد از جذب کیسه زرده (روز 3) تا روز 7 بعد از تفریخ با روتیفر تغذیه شدند و سپس تا پایان آزمایش با غذای خشک تجاری (sfk) تغذیه شدند. رشد بر حسب طول و وزن یک روند افزایشی را نشان داد. پس از 50 روز پرورش طول و وزن لارو از 0.02±47/8 میلی متر و 0.01±02/4 میلی گرم در روز 1 (تفریخ) به 0.41 ±34/35 میلی متر و1.11 ± 33/483 میلی گرم در روز 50 بعد از تفریخ رسید. پروفایل اسیدهای چرب در دوره رشد و تکامل لاروی تغییراتی را نشان داد. مجموع اسید های چرب غیر اشباع تک زنجیره در طول تکامل لاروی افزایش یافتند در حالیکه اسیدهای چرب غیر اشباع چند زنجیره و بلند زنجیره روند کاهشی از خود نشان دادند. همچنین مجموع اسیدهای چرب اشباع ابتدا افزایش و سپس در مراحل پایان آزمایش کاهش یافتند. پروفایل اسیدهای آمینه ضروری (iaa) لاشه لارو ماهی، به عنوان یک شاخص مناسب برای تخمین و تعیین احتیاجات آمینو اسیدی غذای لارو ماهی به کار می رود. ترکیب اسید آمینه ی لارو ماهی سفید تغییرات قابل توجهی را در این دوره نشان نداد. مقایسه ترکیب آمینو اسیدی لارو ماهی سفید با روتیفر و غذای خشک ضریب همبستگی بالایی را نشان داد ولی ضریب همبستگی غذای خشک ( 98/0-95/0=r2) در مقایسه با روتیفر( 89/0=r2) بیشتر بود. ارزیابی آنزیم های گوارشی نشان داد در لاروهای تازه تفریخ شده فعالیت پروتئازهای قلیایی (تریپسین و کیموتریپسین) بالا بود که از روز 1 پس از تفریخ تا روز 3 پس از تفریخ روند کاهشی در فعالیت هر دو آنزیم مشاهده شد ، اما با شروع تغذیه فعال از روز 3 تا پایان دوره، فعالیت اختصاصی هر دو آنزیم افزایش یافت. فعالیت آنزیم لیپاز از روز 1 تا 10 افزایش یافت ، سپس روند کاهشی در فعالیت آن مشاهده شد. فعالیت آنزیم آمیلاز از روز 1 تا 10 افزایش و پس از آن تا روز 25 کاهش یافت و سپس تا پایان آزمایش افزایش یافت. فعالیت آنزیم-های براش بوردری (آلکالین فسفاتاز و آمینوپپتیداز) در لارو ماهی سفید از زمان تفریخ مشاهده شد. فعالیت آنزیم های براش بوردری از تفریخ تا پایان آزمایش افزایش یافت که این امر نشان دهنده رشد و بلوغ سلول های روده ای یا انتروسیت ها در انتهای دوره است