فناوری سکوهای دریایی در چند دهه گذشته توسعه و پیشرفت چشمگیری داشته است.این سکو ها اغلب در صنایع نفت و گاز مورد استفاده قرار می گیرند این بدین منظور است که سکو ها غالبا"شریانهای حیاتی را به ساحل انتقال می دهند و در پاره ای دیگر نفت و گاز حاصل را تا زمان تخلیه نگهداری می کنند.این در حالی است که در صورت خسارت به سکو های در یایی علاوه بر قطع استخراج نفت و گاز در پاره ای از مواقع بانشت نفت به دریا پدیدهای فجیع زیست محیطی به وجود می آید.لذا با بهسازی کردن سکو ها می توان با حفظ سازه سکو پس از به پایان رسیدن مخاطرات طبیعی از سکو بهره برداری نمود. با توجه به انواع خسارتهای وارد بر سکو های دریایی در زلزله های گذشته که عمدتا" بواسطه تخمین نادرست نیروی زلزله می باشد،از جداگرها می توان به نحو موثری در بهسازی سکو های موجود و یا طراحی سکو های جدید در نواحی زلزله خیز بهره برد.توانایی و مزایای جداگرهای لرزه ای به عنوان ابزار کنترل غیر فعال نیروهای جانبی وارد به سازه بخوبی به اثبات رسیده است و جداگرهای لرزه ای در کاهش نیروها و جابجایی های لرزه ای در سکو های دریایی می توانند تاثیر بسزایی را داشته باشند. جداگرها با تغییر طبیعت ارتعاشی سکو ها سطح نیروهای جانبی ناشی از زلزله و امواج را پایین آورده و با انحراف وجذب عمده انرژی ورودی زلزله و موج از اجزای سکو محافظت می نماید که در این تحقیق به این توانایی مهم جداگرهای لرزه ای مختلف در کسب ضریب مناسب حفاظت سکویهای ثابت دریایی با روشهای مختلف تحلیلی پرداخته شده است. در این تحقیق یک سکوی ثابت دریایی با جدا گر لرزه ای به وسیله نرم افزار sap2000 مدل شده و به دو روش استاتیکی و دینامیکی تاریخچه زمانی (خطی و غیر خطی) تحلیل صورت گرفته ونتایج حاصل از تحلیل ها با هم مقایسه می شوند. به منظور بررسی تاثیر جداساز لرزه ای،پاسخ لرزه ای سکو های جدا سازی شده با پاسخ لرزه ای سکو های جدا سازی نشده در حالات مختلف تحلیل با هم مقایسه شده است،که نتیجتا" با استفاده از سیستم جداساز لرزه ای در مابین روسازه و قسمت تحتانی سازه تا حد بسیار زیادی شتاب ، جابجایی نسبی، تغییر مکان مطلق و برش پایه کاهش می یابد و تغییر شکلهای غیر خطی در عضوهای سازه به حداقل می رسد و اتلاف انرژی زلزله به جای آنکه در عضوهای اصلی سازه رخ دهد و باعث وارد آمدن آسیب به این عضوها شود، در جداسازهای که به همین منظور طراحی شده اند، صورت می گیرد.

این پژوهش به منظور بررسی اثرات محلول پاشی ترکیبات مختلف کودی بر برخی از صفات کمی و کیفی میوه زیتون ارقام زرد و روغنی، در یک باغ تجاری در منطقه لوشان استان گیلان انجام گرفت. تیمارها شامل مخلوط عناصر پرمصرف و عناصر کم مصرف بودند که به تنهایی و در ترکیب با هم و با دو فرم امولسیونی و معمولی اعمال شدند. هر کدام از محلول های کودی در دو زمان اعمال شدند: قبل از تمام گل و بعد از تمام گل (مرحله شکوفایی). صفات مورد اندازه گیری شامل وزن صد میوه، وزن میوه، طول میوه، عرض میوه، وزن هسته، نسبت وزن گوشت میوه به وزن هسته، نسبت طول به عرض میوه، نسبت طول به عرض هسته، درصد میوه های شات بری، درصد روغن میوه ، فنل کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و مقدار عناصر فسفر، آهن، روی، منگنز و مس موجود در بافت میوه بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی اثر معنی داری بر کمیت و کیفیت میوه زیتون دارد. بیشترین وزن میوه و وزن گوشت میوه در هر دو رقم از تیمار کود کامل امولسیونی به دست آمد. وزن هسته در بیشتر تیمارها نسبت به شاهد افزایش نشان داد و بیشترین وزن هسته از تیمار کود ماکرو و در رقم زرد به دست آمد. نسبت گوشت به هسته در رقم روغنی در همه تیمارها نسبت به تیمارهای مشابه در رقم زرد بالاتر بود. کمترین درصد میوه های شات بری از تیمار کود میکرو امولسیونی در رقم زرد بدست آمد. میزان روغن رقم روغنی در همه تیمارها نسبت به رقم زرد بیشتر بود. ابعاد میوه و هسته نیز به طور معنی داری تحت تاثیر محلول پاشی قرار گرفت. بیشترین طول و عرض میوه از تیمار کود کامل امولسیونی در رقم روغنی به دست آمد. مقدار فنل کل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی میوه نیز تحت تاثیر محلول پاشی قرار گرفت. بالاترین میزان فنل کل از تیمار کود کامل در رقم زرد به دست آمد. بالاترین میزان فلاونوئید کل نیز مربوط به تیمار کود کامل و در رقم روغنی بود. بیشترین میزان فسفر و منگنز در بافت میوه از تیمار کود کامل امولسیونی در رقم زرد به دست آمد. بیشترین میزان روی و آهن در بافت میوه مربوط به تیمار کود میکرو امولسیونی و در رقم زرد بود. بیشترین مقدار مس در بافت میوه از تیمار کود کامل امولسیونی به دست آمد که مربوط به رقم روغنی بود. به طور کلی، تیمار کود کامل بهترین تیمار برای بهبود کمیت و کیفیت میوه زیتون بود.

خرما (phoenix dactylifera l) یکی از مهم¬ترین گیاهان باغی است. ایران با داشتن حدود 400 رقم، از جمله غنی¬ترین منابع ژرم پلاسم خرما در دنیا به¬شمار می¬آید. ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده میوه خرما به همراه برخی خصوصیات مورفولوژیکی اهمیت بسزایی در تعیین کیفیت تغذیه¬ای و تجاری این محصول دارد. پژوهش حاضر در سال زراعی 1392 در اهواز روی چهار رقم تجاری خرما شامل استعمران، برحی، دیری و زاهدی انجام گرفت. صفاتی شامل محتوای مواد جامد محلول، اسید قابل تیتر، ph، ظرفیت آنتی¬اکسیدانی، فنل کل، فلاونوئیدکل، عناصر معدنی شامل پتاسیم، فسفر و کلسیم و تعدادی از صفات مورفولوژیکی میوه شامل طول و عرض و هسته، وزن گوشت و هسته، وزن کل، نسبت گوشت به هسته، وزن خشک و خاکستر مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، در بین تمام صفات کیفی به جز ph و مقدار فسفر اختلاف معنی¬داری وجود داشت (p<0.01). در بین ارقام مورد بررسی رقم دیری بیشترین میزان مواد جامد محلول، ظرفیت آنتی¬اکسیدانی، فنل کل، فلاونوئید کل و عناصر معدنی شامل پتاسیم، فسفر و کلسیم را داشت. همچنین رقم زاهدی از لحاظ میزان اسید قابل تیتر، و رقم استعمران از نظر ph و نسبت قند به اسید بیشترین میزان را به خود اختصاص داد. بین صفات کمی نیز اختلاف معنی¬داری مشاهده شد. به¬طوری¬که رقم برحی بیشترین میزان رطوبت، عرض میوه و هسته، وزن گوشت، نسبت گوشت به هسته و رقم دیری بیشترین مقدار خاکستر، طول میوه و هسته، وزن هسته و وزن کل را داشت. بررسی همبستگی بین صفات نشان داد که اسید قابل تیتر و ph، میزان رطوبت با خاکستر و مواد جامد محلول همبستگی منفی و بین صفات ظرفیت آنتی¬اکسیدانی، فنل کل، فلاونوئید و مواد جامد محلول و همچنین این صفات با میزان عناصر معدنی شامل پتاسیم، فسفر و کلسیم همبستگی مثبت داشتند. در مجموع، رقم دیری از لحاظ خصوصیات کیفی و ارزش تغذیه¬ای به¬عنوان بهترین خرما قابل معرفی است.

چکیده ندارد.